okupant
okupant (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik okupant okupanci dopełniacz okupanta okupantów celownik okupantowi okupantom biernik okupanta okupantów narzędnik okupantem okupantami miejscownik okupancie okupantach wołacz okupancie okupanci depr. M. i W. lm: (te) okupanty[1]
- przykłady:
- (1.1) W pierwszej kolejności niemiecki okupant rozstrzelał na miejscowym kirkucie Żydów. Pozostałych wywiózł do obozu zagłady w Bełżcu[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) niemiecki / hitlerowski / austriacki / sowiecki okupant • polityka / terror okupanta • z rąk okupanta • opór przeciwko okupantowi • walka / współpraca / kolaboracja z okupantem • walczyć / współpracować / kolaborować z okupantem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. okupacja ż, okupowanie n
- czas. okupować ndk.
- przym. okupacyjny
- przysł. okupacyjnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) occupier
- baskijski: (1.1) okupatzaile
- białoruski: (1.1) акупант m, захопнік m
- czeski: (1.1) okupant m
- duński: (1.1) okkupationsmagt w, besættelsesmagt w, besætter w
- francuski: (1.1) occupant m
- górnołużycki: (1.1) okupant m
- hiszpański: (1.1) ocupante m
- niemiecki: (1.1) Besatzungsmacht
- rosyjski: (1.1) оккупант m
- słowacki: (1.1) okupant m
- ukraiński: (1.1) окупант m
- źródła:
- ↑
Hasło „okupant” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Rzeczpospolita, nr 09.01, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
okupant (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) okupant
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik okupant okupanti dopełniacz okupanta okupantů celownik okupantovi / okupantu okupantům biernik okupanta okupanty wołacz okupante okupanti miejscownik okupantovi / okupantu okupantech narzędnik okupantem okupanty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
okupant (język górnołużycki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) okupant
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. okupacija ż
- przym. okupaciski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
okupant (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik okupant okupanti dopełniacz okupanta okupantov celownik okupantovi okupantom biernik okupanta okupantov miejscownik okupantovi okupantoch narzędnik okupantom okupantmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) uzurpátor
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „okupant” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.