politologia

politologia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔlʲitɔˈlɔɟja], AS: [polʹitoloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. nauka zajmująca się ogólnie pojętą polityką; zob. też politologia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	politologia	politologie
dopełniacz	politologii	politologii
celownik	politologii	politologiom
biernik	politologię	politologie
narzędnik	politologią	politologiami
miejscownik	politologii	politologiach
wołacz	politologio	politologie

przykłady:

(1.1) Będę studiował politologię.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. politolog m

przym. politologiczny

przysł. politologicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. polityka + -logia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) political science
• białoruski: (1.1) паліталогія ż
• niemiecki: (1.1) Politologie ż
• rumuński: (1.1) politologie ż
• ukraiński: (1.1) політологія ż
• włoski: (1.1) politologia ż

źródła:

politologia (język włoski)

wymowa:

IPA: /po.li.to.lo.ˈʤi.a/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) politologia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. politologa ż, politologo m

przym. politologico

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. politica + -logia

uwagi:

źródła: