przełom

przełom (język polski)

przełom (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɛwɔ̃m], AS: [pšeu̯õm], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. nagła, zasadnicza zmiana, zwrotny moment w czymś

(1.2) książk. granica między dwoma okresami, koniec jednego i początek drugiego

(1.3) geol. odcinek wąskiej doliny o stromych zboczach, w którym rzeka przedziera się między górami; zob. też przełom rzeki w Wikipedii

(1.4) med. moment zwrotny w przebiegu ostrej choroby

(1.5) szach. manewr szachowy mający dać określoną przewagę; zob. też przełom (szachy) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przełom	przełomy
dopełniacz	przełomu	przełomów
celownik	przełomowi	przełomom
biernik	przełom	przełomy
narzędnik	przełomem	przełomami
miejscownik	przełomie	przełomach
wołacz	przełomie	przełomy

przykłady:

(1.1) Staż w tej amerykańskiej firmie stał się przełomem w jej karierze zawodowej.

składnia:

kolokacje:

(1.2) przełom wieków

(1.3) przełom rzeki • malowniczy przełom • przełom Dunajca / Nysy Kłodzkiej

synonimy:

(1.1) zwrot

(1.4) kryzys, przesilenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przełomowość ż, przełamanie n, przełamywanie n, łamanie n, Przełom m

czas. przełamać dk., przełamywać ndk., łamać ndk.

przym. przełomowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) turning point, breakthrough; (1.3) gorge
• białoruski: (1.1) пералом m, паварот m
• chiński standardowy: (1.2) 交 (jiāo)
• lombardzki: (1.1) revulüzziun
• rosyjski: (1.2) грань ż; (1.3) каньон m

źródła: