przyzwolenie

przyzwolenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpʃɨzvɔˈlɛ̃ɲɛ], AS: [pšyzvolẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pozwolenie, zgoda na coś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przyzwolenie	przyzwolenia
dopełniacz	przyzwolenia	przyzwoleń
celownik	przyzwoleniu	przyzwoleniom
biernik	przyzwolenie	przyzwolenia
narzędnik	przyzwoleniem	przyzwoleniami
miejscownik	przyzwoleniu	przyzwoleniach
wołacz	przyzwolenie	przyzwolenia

przykłady:

(1.1) Jeśli będziesz chciała rzucić tę pracę, to masz moje przyzwolenie.

(1.1) Żona jest na mnie zła, że straciliśmy nasze oszczędności, a przecież inwestowałem za jej przyzwoleniem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) okolicznik przyzwolenia • robić coś za czyimś przyzwoleniem • za cichym przyzwoleniem

synonimy:

(1.1) aprobata, zgoda

antonimy:

(1.1) niezgoda, dezaprobata

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ndk. przyzwalać, dk. przyzwolić

rzecz. przyzwalanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od przyzwolić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) concession, accord, acquiescence
• duński: (1.1) tilladelse w
• francuski: (1.1) approbation, assentiment
• kataloński: (1.1) consentiment m
• niemiecki: (1.1) Zustimmung ż
• norweski (bokmål): (1.1) tillatelse m
• włoski: (1.1) acquiescenza ż, approvazione ż, connivenza ż, consenso m

źródła: