Przejdź do zawartości

puścić kantem

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

puścić kantem (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈpuɕt͡ɕit͡ɕ ˈkãntɛ̃m], AS: [puśćić kãntẽm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
​?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa dokonana

(1.1) pot. porzucić, opuścić kogoś, zerwać z kimś[1]
odmiana:
(1.1) zob. puścić, „kantem” nieodm.
przykłady:
składnia:
(1.1) puścić + B. (kogoś) + kantem
kolokacje:
synonimy:
(1.1) puścić w trąbę
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Stanisław Bąba, Jarosław Liberek, Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13696-0, s. 668.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=puścić_kantem&oldid=8473903”