rozstrzygać
Wygląd
rozstrzygać (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. rozstrzygnąć)
- (1.1) podejmować ostateczną decyzję po etapie rozważań
czasownik zwrotny niedokonany rozstrzygać się (dk. rozstrzygnąć się)
- (2.1) ulegać rozstrzyganiu
- przykłady:
- (1.1) Sądem szlacheckim był również sąd podkomorski, rozstrzygający spory graniczne między posiadaczami gruntów[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) decydować, przesądzać, rozsądzać, sądzić, sędziować, zasądzać
- (2.1) decydować się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rozstrzyganie/rozstrzygnięcie, rozstrzygający
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) clinch, decide, judge, adjudicate, arbitrate, hash out, umpire
- szwedzki: (1.1) avgöra, fastställa, bestämma, besluta; (2.1) avgöras
- źródła:
- ↑ Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.