Przejdź do zawartości

sik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: siik • sık • sikk • sík

sik (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ɕik], AS: [śik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
​?/i
znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) onomatopeja imitująca dźwięk cieczy wypływającej skądś silnym i cienkim strumieniem[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sikalnia ż, sikawka ż, siki lm nmos
czas. sikać ndk., siknąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Mirosław Bańko, Słownik onomatopei czyli wyrazów dźwięko- i rucho-naśladowczych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978-83-01-15799-9, s. 150.

sik (język azerski)

[edytuj]
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wulg. fiut, kutas
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

sik (język jaćwieski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

zaimek

(1.1) ile[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. litew. kíek, łot. cik
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Zigmas Zinkevičius, „Lenkų-jotvingių žodynėlis?“, Baltistica, t. 21, cz. 1, 1985, s. 79.

sik (język szwedzki)

[edytuj]
sik (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) icht. sieja
odmiana:
(1.1) en sik, siken, sikar, sikarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: zwierzęta w języku szwedzkim
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=sik&oldid=8320844”