tybetański
Wygląd
tybetański (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌtɨbɛˈtãj̃sʲci], AS: [tybetãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odnoszący się do Tybetu; związany lub wywodzący się z Tybetu[1]
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) jęz. język Tybetańczyków; zob. też język tybetański w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik tybetański tybetańska tybetańskie tybetańscy tybetańskie dopełniacz tybetańskiego tybetańskiej tybetańskiego tybetańskich celownik tybetańskiemu tybetańskiej tybetańskiemu tybetańskim biernik tybetańskiego tybetański tybetańską tybetańskie tybetańskich tybetańskie narzędnik tybetańskim tybetańską tybetańskim tybetańskimi miejscownik tybetańskim tybetańskiej tybetańskim tybetańskich wołacz tybetański tybetańska tybetańskie tybetańscy tybetańskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Ten tybetański dzwonek przywiozłem z zeszłorocznej podróży.
- (2.1) Najpopularniejszym dialektem tybetańskiego jest lhaski.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Tibetan; (2.1) Tibetan (language)
- arabski: (1.1) تبتية (2.1) ;تبتي
- baskijski: (1.1) tibetar; (2.1) tibetera
- białoruski: (1.1) тыбецкі; (2.1) тыбецкая ż
- bułgarski: (1.1) тибетски
- czeski: (1.1) tibetský; (2.1) tibetština ż
- duński: (1.1) tibetansk; (2.1) tibetansk n
- esperanto: (1.1) tibeta
- hiszpański: (1.1) tibetano m; (2.1) tibetano m
- interlingua: (1.1) tibetan
- jidysz: (1.1) טיבעטיש (tibetisz); (2.1) טיבעטיש n (tibetisz)
- kataloński: (1.1) tibetà
- niemiecki: (1.1) tibetisch, tibetanisch; (2.1) Tibetisch n
- rosyjski: (1.1) тибетский; (2.1) тибетский m
- słowacki: (1.1) tibetský; (2.1) tibetčina ż
- szwedzki: (1.1) tibetansk; (2.1) tibetanska
- tybetański: (1.1) བོད་པ་; (2.1) བོད་སྐད
- ujgurski: (2.1) تىبەت تىلى
- ukraiński: (1.1) тибетський
- węgierski: (1.1) tibeti
- włoski: (1.1) tibetano; (2.1) tibetano
- źródła:
- ↑ Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 71.