weggehen

weggehen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈvɛkɡeːən]

​ ​ wymowa austriacka

znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) odchodzić, odejść

odmiana:

(1.1) weggehen (geht weg), ging weg, weggegangen (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Weggehen n, Weggang m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: gehen • abgehen • angehen • aufgehen • ausgehen • begehen • beigehen • durchgehen • eingehen • entgehen • ergehen • fortgehen • hergehen • hingehen • hintergehen • mitgehen • nachgehen • niedergehen • umgehen • untergehen • übergehen • vergehen • vorbeigehen • vorgehen • weggehen • zergehen • zurückgehen

źródła: