Przejdź do zawartości

zachowanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zachowanie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌzaxɔˈvãɲɛ], AS[zaχovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…akc. pob. ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sposób bycia, postępowania, działania; reakcja na bodźce, sytuacje; zob. też zachowanie w Wikipedii
(1.2) przestrzeganie, dochowanie nakazu, obowiązku
(1.3) utrzymanie czegoś jako obowiązujące
(1.4) rzecz. odczas. od zachować
odmiana:
(1.1)
(1.2-4)
przykłady:
(1.1) Twoje zachowanie jest skandaliczne!
(1.1) Uczeń ma prawo ubiegać się o podwyższenie proponowanej przez wychowawcę rocznej oceny zachowania[1].
(1.2) Moje obowiązki obejmowały m.in. zachowanie tajemnicy przez cały czas trwania umowy.
(1.3) Porozumienie przewiduje zachowanie dodatków za pracę w nocy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) złe zachowanie • dobre zachowanie • naganne zachowanie • kulturalne zachowanie
synonimy:
(1.1) maniery, obejście
antonimy:
(1.4) niezachowanie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zachowywanie n, zachowek mrz
czas. zachować dk., zachowywać ndk.
przym. zachowawczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: