خط توقیع
خط توقیع (عربی: التَوقِیع) عربی زبان تے فارسی زبان دا اک قدیمی خط اے جو خط ثلث دے بعد وجود وچ آیا۔ ایہ خط سلاطین سلطنت عثمانیہ تے متعدد مسلمان حکمراناں نے اپنے ناں و طغراء دے لئی استعمال کیتا اے، اِسی نسبت توں اِسنوں توقیع سلطانی یا خط سلطانی وی کہیا جاندا اے ۔ماہرین خطاط اِسنوں خط ثلث دی ترمیم شدہ شکل کہندے نيں۔
تریخ و موجد
[سودھو]لغت عرب وچ توقیع دے معنی نيں: اضافہ کرنا، کِسے شے وچ کِسے دوسری شے نوں ڈالنا۔ دستاویزات تے تحریراں اُتے خلفاء، سلاطین یا حکمران یا وزراء جو دستخط کردے سن یا طغراء لگاندے سن، اُس نوں توقیع کہیا جاندا سی ۔ بعد وچ جس خاص طرزِ نگارش وچ اوہ توقیع لکھدے سن، اُس نوں وی خط توقیع کہیا جانے لگیا۔ محققاں دا خیال اے کہ خط توقیع دا موجد یوسف شجری اے۔ خطِ ریاسی وچ ہور تغیر و تبدیلی کرکے اُس نے ایہ خط ایجاد کیتا۔ قرائن توں معلوم ہُندا اے کہ دوسری صدی ہجری دے اختتام توں پہلے ہی ایہ خط معروف و مقبول ہوچکيا سی ۔[۱] لہٰذا ایہ خط عربی زبان دے قدیمی خطوط وچ شامل اے۔ابن ندیم نے اللسٹ تے القلقشندی نے صبح الاعشی فی صناعۃ الانشا وچ لکھیا اے کہ خط توقیع خط ثلث دے بعد پیدا ہويا اے ۔فنی اعتبار توں معلوم ہُندا اے کہ ایہ خط خط ثلث تے خط رقاع توں ترکیب پاکر پیدا ہويا اے۔
وجہ ٔ شہرت
[سودھو]توقیع دا سب توں وڈا ماہر عباسی وزیر ابوعلی ابن مقلہ سی ۔ معجم البلدان وچ یاقوت حموی نے اِس خط دی بہت تعریف کيتی اے۔ بعد وچ ابوالفضل خازن خراسانی (471ھ تا 518ھ) نے اِس خط وچ اپنا ناں پیدا کیتا۔ ایہ خط عموماً عام تحریر تے کتاباں دی اشاعت وچ مستعمل نئيں سی لیکن یاقوت مستعصمی نے اک روایت ایہ پیدا دی کہ کتاب دے بالکل آخر وچ مصنف کتاب دا ناں، کاتب دا ناں تے سن تحریر خط توقیع وچ لکھنا شروع کیتا۔ یاقوت مستعصمی دے بعد سب کاتباں نے اُس دی پیروی کرنا شروع دی تے ویہويں صدی تک چھاپہ خانہ دی ایجاد توں پہلے تک کاتباں نے اِسی روش نوں اختیار کیتے رکھیا۔ اِس دے بعد توقیع کتاب دا ترقیمہ لکھنے دے لئی مخصوص ہوئے گیا اے جداں کہ خط ثلث نوں عناوین لکھنے دے لئی مختص کر ليا گیا اے۔سلطنت عثمانیہ دی سرکاری دستاویزات دی کتابت دے لئی ایہ خط مستعمل تھا۔عموماً قرآن مجید دی کتابت دے دوران وچ سورتاں دے ناں اس خط وچ لکھے جاندے نيں۔ توقیع خطاط دے مختصر دستخط نوں وی کہندے نيں جو عموماً ہر خطاط اپنے خطی نمونے دے بعد اس وچ مناسب جگہ اُتے لکھدا اے۔ دیکھیا گیا اے کہ اک ہی خطاط اپنی پوری فنی زندگی دے مختلف ادوار وچ اک یا اک توں ودھ توقیعات لکھدا اے۔
خط اجازہ توں منفرد
[سودھو]موجودہ دور وچ بعض عرب ماہرین خطاط خط توقیع نوں خط ِاجازہ وی کہندے نيں جو درست نئيں اے۔ اِس دی وڈی وجہ ایہ اے کہ خط توقیع دے قدیم ترین نمونے القلقشندی نے صبح الاعشی فی صناعۃ الانشا وچ تے محاسن الخط وچ بیان کیتے گئے نيں تے ایہ نمونے خط اجازہ توں بالکل ہی منفرد و مختلف نيں۔ ہور برآں ایہ کہ محققاں دے بیان کردہ خط اجازہ نويں صدی ہجری توں پہلے وجود وچ نئيں آیا سی تے خط توقیع دوسری صدی ہجری دے اختتام تک مقبول ہوچکيا سی ۔ چونکہ ایہ خط خط رقاع تے خط ثلث توں ترکیب پاکر وجود وچ آیا اے تے خط اجازہ خط ثلث، خط نسخ تے توقیع توں مرکب دکھادی دیندا اے۔ لہٰذا خط اجازہ خط توقیع توں بالکل مختلف اے۔[۲]
قواعد
[سودھو]بااعتبارِ طرزِ نگارش ایہ خط ثلث توں مشابہہ اے۔ اِس خط دی چند خصوصیات ایہ نيں:
- خط ثلث دے مقابلہ وچ قلم دی گردش زیادہ آزادانہ ہُندی اے، یعنی قلم رواں رکھیا جاندا اے۔
- اِس خط وچ سطح اک دانگ (حصہ یا ٹکڑا) اے تے دَور (گولائی) پنج دانگ اے۔ غلام محمد ہفت قلمی دہلوی خطاط نے سطح تن دانگ تے دَور تن دانگ بیان کیتا اے۔ ہفت قلمی دا ایہ بیان قابل قبول سمجھیا جاندا اے۔
- خط ثلث دے مقابلے وچ حروف چھوٹے بنائے جاندے نيں یعنی حروف دی طوالت و چوڑائی خط ثلث دے مقابلہ وچ کم ہُندی اے۔
- اِس خط وچ کلمات دی شکل قوس نما دکھادی دیندی اے جدوں کہ خط ثلث وچ کلمات دی شکل ٹیڑھی ہُندی اے۔
- خط ثلث وچ قلم دا قط محرف (ٹیڑھا) ہُندا اے جس توں حروف دے ابتدائی حصے تے دنبالے ذرا باریک بندے نيں، لیکن اِس دے برعکس اِس وچ قلم دا قط تقریباً مدور شکل (گولائی) وچ ہُندا اے، اِسی وجہ توں حروف دے ابتدائی حصےآں تے آخری حصےآں دی شکل یکساں بندی اے۔
- اِس خط وچ حروف موٹے تے بھرے بھرے بندے نيں۔ حتیٰ کہ حروف تہجی ر تے و وی مقور شکل (حلقہ نما یا گولائی یا دَور ) وچ بنائے جاندے نيں۔
- اِس خط وچ حرف م دی متعدد شکلاں استعمال کيتیاں جاندیاں نيں۔
- بعض مرکب حروف تہجی دی بعض اشکال جو خط ثلث وچ ہرگز جائز نئيں سمجھی جاندیاں، مگر توقیع تے خط رقاع وچ اُنئيں اختیار کر ليا جاندا اے۔