سہلٹ دی تریخ
لیکھ بسلسلہ تریخ |
---|
تریخ بنگال |
Ancient Kingdoms |
Colonial Periods |
Post-partition era
|
جنوبی ایشیا دی تریخ دا خاکہ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
قدیم سنگی دور (2,500,000–250,000 ق م) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
جدید سنگی دور (10,800–3300 ق م)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Chalcolithic (3500–1500 ق م)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bronze Age (3300–1300 ق م)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
آہنی دور (1500–200 ق م)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
درمیانی مملکتاں (230 ق م – عیسوی 1206) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
قرون وسطی (1206–1526)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Early modern period (1526–1858)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نوآبادیاتی ہندوستان (1510–1961)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
گریٹر سلہٹ دے علاقے وچ بنیادی طور اُتے بنگلہ دیش وچ سلہٹ ڈویژن تے آسام ، ہندوستان دا ضلع کریم گنج شامل اے۔ سلہٹ خطے دی تریخ اس علاقے وچ پھیلے ہوئے تجارتی مراکز دے وجود توں شروع ہُندی اے جو ہن سلہٹ سٹی اے۔ تاریخی طور اُتے سری ہٹہ تے شلہٹا دے ناں توں جانیا جاندا اے، قرون وسطی دے ابتدائی دور وچ سینا تے دیوا خانداناں دے کنٹرول وچ جانے توں پہلے اس اُتے ہرکیلا تے کامروپا دی بدھ تے ہندو سلطنتاں دی حکومت سی۔ [۱] انہاں دو ہندو ریاستاں دے زوال دے بعد، ایہ خطہ بہت ساریاں آزاد چھوٹی چھوٹی ریاستاں دا گھر بن گیا جداں جینتیا ، گور ، لاور ، تے بعد وچ تراف ، پرتاپ گڑھ ، جگناتھ پور، چندر پور تے ایٹا۔ ۱۴واں صدی وچ سلہٹ دی فتح دے بعد، ایہ خطہ شمس الدین فیروز شاہ دی آزاد سلطنت وچ شامل ہو گیا سی جو لکھنوندی ، مغربی بنگال وچ واقع سی۔ اس دے بعد ۱۵۷۶ وچ کرانی خاندان دے زوال دے بعد، مسلم چھوٹی چھوٹی سلطنتاں، جنہاں وچ زیادہ تر افغان سرداراں دی حکومت سی، وچ ٹوٹنے توں پہلے اس اُتے اَگڑ پِچھڑ دہلی دی مسلم سلطنتاں تے بنگال دی سلطنتاں دی حکومت سی۔ بنگال دے وائلڈ ایسٹ دے طور اُتے بیان کيتا جاندا اے، مغلاں نے سلہٹ دے سرداراں نوں شکست دینے وچ جدوجہد کيتی۔ [۲] خواجہ عثمان دی شکست دے بعد، انہاں دے سب توں مضبوط حریف، ایہ علاقہ بالآخر ۱۶۱۲ وچ مغلاں دے زیر تسلط آگیا [۳] سلہٹ مشرق وچ مغلاں دی سب توں اہم شاہی چوکی دے طور اُتے ابھریا تے ستارہويں صدی وچ اس دی اہمیت ايسے طرح برقرار رہی۔ [۴] مغلاں دے بعد، برطانوی سلطنت نے پاکستان تے ہندوستان دی آزادی تک ۱۸۰ سال تک اس خطے اُتے حکومت کیتی۔ سلہٹ اُتے حکومت کرنے والے مختلف عاملاں دی اک مکمل لسٹ سی جو سلہٹ دے قانون گوہ (ریونیو افسران) دے دفتر وچ درج سی۔ پر، زیادہ تر مکمل کاپیاں ضائع یا تباہ ہو چکیاں نيں۔ خطوط تے مہر دے نشانات توں حاصل ہونے والی تاریخاں اس گل دا ثبوت دیندی نيں کہ امائل مسلسل تبدیل ہُندے رہندے سن ۔ [۵] ۱۹۴۷ وچ جدوں ریفرنڈم ہويا تاں سلہٹ نے پاکستانی صوبے مشرقی بنگال وچ شامل ہونے دا فیصلہ کيتا۔ پر، جدوں ریڈکلف لائن بنائی گئی، تاں وادی بارک دا ضلع کریم گنج کمیشن نے عبدالمطلب مزومدار دے وفد دی درخواست اُتے بھارت نوں دے دتا۔ سلہٹ دی پوری تریخ وچ ، پڑوسی ریاستاں دے نال نال خاصیاں تے کوکیوں جداں قبیلے توں وی چھاپے تے حملے عام سن ۔
قدیم
[سودھو]مورخین دے مطابق، سلہٹ اک توسیع شدہ تجارتی مرکز سی جو قدیم بنگال تے آسام دی ہرکیلا تے کامروپا سلطنتاں دے دائرے وچ برہمناں دا آباد سی۔ بدھ مت پہلی صدی وچ رائج سی۔
مہابھارت دے ناں توں مشہور ہندو مہاکاوی وچ کوراواں دے دوریودھن دی ہیبی گنج، سلہٹ وچ اک خاندان وچ شادی دا ذکر اے۔ پران وچ ہیرو ارجن دا وی تذکرہ اے جو اک شہزادی دے اسیر ہوئے اپنے گھوڑے نوں دوبارہ حاصل کرنے دے لئی جینتیا دا سفر کر رہیا سی۔ ایہ خطہ ستی دے جسم دے اکیاون حصےآں وچوں دو دا گھر وی اے، جو درگا دی اک شکل اے، جو قبول شدہ افسانےآں دے مطابق زمین اُتے گرے سن ۔ شری شیل تے جیندی اوہ جگہ نيں جتھے ستی دی گردن تے کھبے ہتھیلی گر گئی سی تے اوہ شکتی پیٹھ نيں۔
۷واں صدی وچ قائم ہونے والی گور بادشاہی نے اپنی پڑوسی ریاستاں دے نال بہت ساریاں لڑائیاں وچ حصہ لیا۔ آخر کار ایہ دو حصےآں وچ تقسیم ہو جائے گا - گور ( سلہٹ ) تے برہماچل ( جنوبی سلہٹ / جدید دور دے مولوی بازار)۔ ایہ خطہ لاور تے جگن ناتھ پور ورگی چھوٹی چھوٹی سلطنتاں دا گھر وی سی تے وڈی ریاستاں جداں جینتیا تے ٹویپرا بادشاہتاں دا وی حصہ سی۔ ۶۴۰ وچ ، تریپورہ دے راجہ دھرم فا نے اک تقریب دا منصوبہ بنایا تے اٹاوہ ، متھیلا تے قنوج توں پنج برہمناں نوں مدعو کيتا۔ انہاں دے طویل سفر دی تلافی دے لئی، راجہ نے انہاں نوں اک ایسی جگہ اُتے زمین دتی جو مغربی سلہٹ وچ پنچکھنڈہ (جس دا مطلب پنج حصے) دے ناں توں جانیا جاندا سی۔ صدی دے آخر تک، کیندراں نے بنگال اُتے حکومت کیتی۔
مشرقی بنگال دے چندر خاندان دے سریچندرا دی ۹۳۰ عیسوی دی اک تانبے دی پلیٹ ٹینگو بازار مندر، پاسچیم بھج، راج نگر وچ پائی گئی سی جس وچ کامروپ دی بادشاہی دے خلاف اس دی کامیاب مہم دی تفصیل سی۔ قرون وسطی دے ابتدائی دور وچ ، اس علاقے اُتے ہندو راجاواں دا غلبہ سی، جو سیناں تے دیواس دے برائے ناں حاکمیت وچ سن ۔ [۶] اس خطے وچ خانداناں دی تریخ انہاں دے تانبے دی پلیٹ دے چارٹراں توں دستاویزی اے۔ [۷]
نوشتہ جات توں شواہد ایہ وی دسدے نيں کہ راج نگر دے پنجپنڈ وچ اک قدیم یونیورسٹی سی۔ کالاپور ، سری منگل وچ راجہ مروند ناتھ دا تانبے دی تختی دا نوشتہ ۱۱واں صدی دا دریافت ہويا سی۔ ۱۱۹۵ وچ ، ندھیپتی شاستری، جو کہ پنچکھنڈ دے اک برہمن سن جو متھیلا دے آنند شاستری توں سن، نوں تریپورہ دے راجہ نے ایٹا (راج نگر) وچ زمین دتی سی۔ ایٹا ریاست تریپورہ تے اس دے مانوکول پردیش دا حصہ سی۔ ندھیپتی ایٹا خاندان دا بانی بن گیا جس نے بعد وچ راجہ دا درجہ حاصل کيتا تے خود نوں بھومیورا-ایتولاتولی وچ مقیم کيتا۔ اس نے بہت ساریاں دیگھیاں (تالاب) تے کھمار (کھیتیاں) قائم کيتیاں جو اج وی موجود نيں جداں شاپ ٹاپر دیگھی تے ندھی پتیر خمار ۔ اس دے بعد اس دے بیٹے بھودھر تے فیر اس دے پوتے کندرپاڈی نے ایٹا دی جاگیردارانہ حکمرانی اُتے جانشینی کيتی۔ [۸]
قنوج نال تعلق رکھنے والے اک برہمن کیشب مصرا نے لاڑ دی طرف ہجرت دی جتھے اس نے اک ہندو سلطنت قائم کيتی۔ [۹] برہماچل (جدید دور دے بارمچل، کلورا) دے راجہ اپانند دی موت دے بعد، گور دے گووردھن نے امر سنگھ نوں جنوبی سلہٹ اُتے حکومت کرنے دی اجازت دی۔ سنگھ سنبھل نہ سکیا تے کچھ ہی دیر بعد مر گیا۔ کوکی سرداراں نے فیر برہماچل (جنوبی سلہٹ) نوں رتن مانکیہ دی حکومت والی ٹویپرا بادشاہی وچ شامل کر ليا۔ جے دیو رائے نوں تریپورہ دے بادشاہ دے تحت برہماچل اُتے حکومت کرنے دے لئی مقرر کيتا گیا سی۔ گور دا آخری راجہ گووردھن ۱۲۶۰ وچ کوکی باغیاں تے جینتیا سلطنت دے خلاف لڑائی وچ ماریا گیا سی۔ انہاں دے بعد انہاں دے بھتیجے گور گووندا ہون گے، جو شمالی سلہٹ (گور) تے جنوبی سلہٹ (برہماچل) نوں دوبارہ جوڑاں گے۔ گووندا نے گووردھن دے وزیر اعلیٰ مدن رائے نوں برطرف کر دتا تے انہاں دی جگہ مونا رائے نوں وزیر مقرر کيتا۔
قرون وسطی
[سودھو]دہلی سلطنت دا دور
[سودھو]دہلی سلطنت دی بنگال اُتے فتح دے دوران، سلہٹ چھوٹی چھوٹی سلطنتاں اُتے مشتمل رہیا۔ غیاث الدین ایواز شاہ ، بنگال دے گورنر جنہاں نے بعد وچ دہلی توں آزادی دا دعویٰ کیا، آسام، تریپورہ، بہار تے سلہٹ جداں پڑوسی علاقےآں اُتے حملے کيتے تے انہاں نوں اپنی معاون ریاستاں بنا لاں۔ [۱۱] ۱۲۵۴ وچ بنگال دے گورنر ملک اختیارالدین ازبک نے ازمردان راج (موجودہ اجمیری گنج ) اُتے حملہ کيتا۔ اس نے مقامی راجہ نوں شکست دتی، تے اس دی دولت لوٹ لئی۔ [۱۲]
۱۴واں صدی نے سلہٹ وچ ابھردے ہوئے اسلامی اثر و رسوخ دا آغاز کيتا۔ ۱۳۰۳ وچ لکھنوندی دے سلطان شمس الدین فیروز شاہ دی فوج نے ہندو راجہ گور گووندا نوں شکست دتی۔ ایہ جنگ اس وقت شروع ہوئی جدوں غازی برہان الدین ، تلتیکر وچ رہنے والے اک مسلمان نے اپنے نوزائیدہ بیٹے دے عقیقہ یا جشن ولادت دے لئی اک گائے دی قربانی دی۔ [۱۳][۱۴] گووندا نے اس گل اُتے غصے وچ آکے جسنوں اس نے بے حرمتی دے طور اُتے دیکھیا، نوزائیدہ نوں مار ڈالیا تے برہان الدین دا دایاں ہتھ کٹ دتا۔ [۱۵] جنرل دی فوج نوں اک صوفی مشنری، شاہ جلال تے اس دے ساتھیاں دی مدد حاصل سی۔ [۱۴] وزیر اعلیٰ مونا رائے لڑائی وچ مارے گئے تے گووندا اپنے خاندان دے نال فرار ہو گئے۔ سری ہٹہ شہر نوں لکھنوندی سلطنت دے تحت جلال آباد ( جلال دی بستی) دا ناں دتا گیا سی۔ سکندر خان غازی ، جنگ دے کمانڈراں وچوں اک ہور فیروز دا بھتیجا، اس دے بعد سلہٹ اُتے حکومت کرنے والا پہلا مسلمان تے وزیر بنیا۔ سکندر نے شمس الدین فیروز شاہ دے ماتحت اپنی موت تک کئی سال حکومت کیتی، جدوں اوہ کشتی اُتے سوار ہُندے ہوئے ڈُب گیا۔ [۸] انہاں دا جانشین حیدر غازی سی، جسنوں خود شاہ جلال نے مقرر کيتا سی۔ [۱۶][۱۷]
لاور دے راجہ، رام ناتھ (کیشب مصرا دی اولاد) دے تن بیٹے سن جنہاں وچ صرف اک ہی وسطی لاور وچ بچا سی۔ رام ناتھ دا دوسرا بیٹا، دربار خان، اپنا محل بنانے دے لئی جگناتھ پور ہجرت کر گیا۔ بعد وچ اس نے اپنے سب توں چھوٹے بھائی گوبند سنگھ دا بنیاچونگ دے علاقے اُتے قبضہ کر ليا۔ [۹]
سونارپنڈ راج
[سودھو]بنگال اُتے دہلی سلطنت دا کنٹرول بتدریج کمزور ہُندا گیا جدوں باغی گورنراں نے آزادی دا اعلان کيتا۔ ۱۴واں صدی دے اوائل دے دوران، بنگال نوں تن چھوٹی سلطنتاں دے درمیان تقسیم کيتا گیا تھا- مشرق وچ سونارپنڈ ، مغرب وچ لکھنوندی تے جنوب وچ ستپنڈ ۔ فخر الدین مبارک شاہ مشرقی بنگال دا آزاد سلطان بن گیا جس دا دائرہ سونارپنڈ، سلہٹ تے چٹاگانگ اُتے محیط سی۔ اس دی سلطنت اِنّی طاقتور سی کہ اراکان تے تریپورہ دی سلطنتاں دا مقابلہ کر سکدی سی۔ مراکش دے سیاح ابن بطوطہ نے اس دور وچ سلہٹ دا دورہ کيتا تے فخر الدین مبارک شاہ تے شاہ جلال نال ملاقات کيتی۔ [۱۸] فخرالدین دی جانشینی اس دے بیٹے اختیار الدین غازی شاہ نے کيتی۔ [۱۸]
بنگال سلاطین دا دور
[سودھو]۱۳۴۲ تے ۱۳۵۲ دے درمیان لکھنوندی تے سونارپنڈ دے آخری سلطاناں دی شکست دے بعد، سلہٹ شمس الدین الیاس شاہ دے کنٹرول وچ چلا گیا جس نے اک وسیع علاقے نوں بنگال سلطنت وچ متحد کر دتا۔ بنگالی مسلمان زرعی پیداوار دے لئی سلہٹ دی زرخیز زمین دا استحصال کر رہے سن تے اک عصری زرعی معاشرے نوں اختراع کردے ہوئے نسبتاً خوشحالی توں لطف اندوز ہو رہے سن ۔ سید ناصرالدین دی قائم کردہ تراف بادشاہی اسلامی تے لسانی تعلیم دے مرکز وچ تبدیل ہوگئی۔ قرون وسطی دے تراف تے اس دے آس پاس دے علاقےآں نال تعلق رکھنے والے ممتاز ادیباں تے شاعراں وچ سید شاہ اسرائیل (سلہٹ دے پہلے مصنف)، محمد ارشد ، سید پیر بادشاہ تے سید ریحان الدین شامل سن ۔ اس خطے وچ مسلمان آباد کاراں دی آمد شروع ہوئی، جنہاں وچ ترک ، پشتون ، عرب تے فارسی شامل نيں۔ [۱۹] شمس الدین الیاس شاہ دی وفات دے بعد بنگال اُتے سکندر شاہ دی حکومت سی۔
۱۳۸۴ وچ ، مرزا ملک محمد تورانی دے ناں توں اک نوجوان فارسی شخص نے وڈی قوت دے نال سلہٹ دی طرف ہجرت دی تے مقامی حکمران دی بیٹی نال شادی کرنے دے بعد پرتاپ گڑھ سلطنت (جس وچ دیورالی تے بھانوگاچ وی شامل نيں) قائم کيتی جس دی کوئی اولاد نئيں سی تخت سنبھالنے دے لئی۔ . ریاست تریپورہ دے مانکیہ خاندان دے مہاراجہ مہا مانکیہ دے ماتحت سی۔ [۲۰]
۱۴۳۷ وچ ، ادویتاچاریہ ناباگرام، لور کنگڈم وچ پیدا ہوئے۔ مپہلے خان ۱۴۴۰ وچ سلہٹ دا وزیر سی۔ ۱۴۶۳ وچ ، سلہٹ اُتے خورشید خان دی حکومت سی جس نے ہتکھولیا وچ انیر ہاور دے نیڑے اک مسجد تعمیر کيتی۔ اس عرصے دے دوران بہت ساریاں مسیتاں تعمیر کيتیاں گئیاں جداں کہ درگاہ محلہ وچ اک آدینا مسجد دی نقل ۱۴۷۲ وچ سلہٹ دے دستور مجلس عالم نے بنائی سی۔ عالم نے جنوبی سلہٹ وچ اپنے والد موسیٰ ابن حاجی عامر دے نال مل کے گوئغور مسجد وی بنوائی۔ تراف وچ شنکرپاشا شاہی مسجد دے نال نال شاہ جلال تے انہاں دے شاگرداں دی یاد وچ متعدد درگاہ احاطے وی ايسے دور وچ بنائے گئے سن ۔ عالم دی جانشینی بالترتیب مقرب الدولہ تے معظم خلیس خان نے کيتی۔ ۱۴۷۹ وچ تلپارہ، مختار پور وچ اک مسجد دے نوشتہ وچ ملک سکندر دے ناں توں اک ہور وزیر دا ذکر ملدا اے۔
اس دے علاوہ، ۱۴۸۶ وچ چیتنیا دی پیدائش ہوئی جس دے آبائی گھر گلاب گنج تے بنیاچونگ وچ ہاں ۔ ہندوواں دا خیال اے کہ چیتنیا کرشنا دا اوتار سی تے کھولی زگ دے دوران واپس آئے گا۔ ۱۴۹۹ وچ ، اصفہان دا اک فارسی رئیس جسنوں شہزادہ سخی سلامت دے ناں توں جانیا جاندا اے، جنوبی سلہٹ دے اک دیہاتی پنڈ وچ آباد ہويا جسنوں پرتھم پاسا (اب کلورہ وچ واقع اے ) کہیا جاندا اے۔ امیر امیر ہونا؛ انہاں دے بیٹے اسماعیل خان لودھی نوں مغلاں نے جاگیر عطا کيتی سی تے ہور معزز القابات دے علاوہ نواب دا درجہ وی دتا سی۔ ۱۵۱۱ء وچ علاؤالدین حسین شاہ دے جنرل رکن خان نوں سلہٹ دا گورنر بنایا گیا۔ ۱۵۱۲ وچ ، خان نے اک قدیم فارسی نوشتہ دے مطابق، شاہ جلال دی درگاہ نوں وڈا کيتا۔ [۲۱] خان دے بعد گوہر خان اسواری نے اقتدار سنبھالیا۔
ایٹا خاندان دے بھانو نارائن نے تریپورہ سلطنت دے اک باغی نوں شکست دتی۔ اس دے بعد تریپورہ دے راجہ نے اسنوں سلطنت دے ماتحت ایٹا بادشاہی ( راج نگر ) دے پہلے راجہ دے طور اُتے نوازیا۔
۱۴۸۹ وچ ، پرتاپ گڑھ دے حکمران تورانی دے پڑپوتے ملک پرتاپ نے تریپورہ سلطنت توں آزادی دا اعلان کيتا جدوں کہ تریپورہ دے راجہ پرتاپ مانکیہ دوم اپنے وڈے بھائی، دھنیا دے خلاف جنگ لڑنے وچ مصروف سن ۔ اس دے بعد ملک نے جنگ وچ تریپورہ دے راجہ دے نال اتحاد کیا، تے اس طرح مانیکیا نے پرتاپ گڑھ ریاست دی آزادی نوں باضابطہ طور اُتے تسلیم کيتا تے اسنوں راجہ دا خطاب دتا۔ [۲۲][۲۳]
پرتاپ گڑھ دے راجہ بازید، راجہ ملک پرتاپ دے پوتے، نے طاقتور پڑوسی ریاست کچار دے حملے نوں پسپا کر دتا۔ اس دے بعد اس نے اپنی سلطنت دی طاقت تے اثر و رسوخ نوں ودھایا، تے اس دی سرحداں نوں مغرب وچ کشور گنج وچ جنگل باڑی دی سرحداں تک پھیلا دتا۔ انہاں کامیابیاں دی روشنی وچ ، بایزید نے خود نوں سلطان دا نواں خطاب دتا، خود کو بنگال دے سلطان علاؤ الدین حسین شاہ دے برابر رکھیا۔ [۲۴]
سلطنت بنگال دے تحت سلہٹ دے گورنر گوہر خان اسواری بعد وچ انتقال کر گئے۔ اس دے نائبین، سبید رام تے رام داس نے اس دی موت دا فائدہ اٹھایا تے پرتاپ گڑھ فرار ہونے توں پہلے ریاستی حکومت توں وڈی رقم دا غبن کيتا۔ [۲۴] سلطان بایزید نے دو نائباں نوں اپنی حفاظت دتی تے گوہر دی موت دا فائدہ اٹھا کے سلہٹ شہر نوں اپنی سلطنت وچ لے لیا۔ [۲۵] اس دے بعد حسین شاہ نے اپنے وزیر سرور خان آف برسالا نوں پرتاپ گڑھ توں گل گل کرنے دے لئی بھیجیا تے ایہ دیکھنے دے لئی کہ آیا اوہ سلہٹ نوں بنگال واپس کر سکدے نيں۔ [۲۶][۲۴] بایزید دے مسترد ہونے دے بعد، سرور نے اسنوں تے اس دے اتحادیاں، ایٹا تے کنیہاٹی دے زمینداراں نوں جنگ وچ شکست دتی۔ [۲۷] بایزید نوں نسبتاً آزادی دے نال پرتاپ گڑھ دے حکمران دے طور اُتے جاری رہنے دی اجازت دتی گئی سی، لیکن اسنوں سلہٹ اُتے اپنا کنٹرول چھڈنے تے سلطان دا خطاب ترک کرنے دی ضرورت سی۔ بایزید دی وفاداری دکھانے دے لئی رقم تے ہاتھیاں دا خراج دتا گیا تے سبید رام تے رامداسنوں حسین شاہ دے پاس سزا دا سامنا کرنے دے لئی بھیجیا گیا۔ اس دے بعد سورور خان سلہٹ دا نواب بنا، بایزید دی بیٹی لاوانیاوندی دی شادی سورور دے بیٹے تے حتمی جانشین میر خان نال ہوئی۔ [۲۸][۲۷]
سلطندی دور دے اختتام پر، مغربی سلہٹ تے مشرقی میمن سنگھ اقلیم معظم آباد بن گئے جس اُتے خواص خان دی حکومت سی۔ معظم آباد دی بنیاد اصل وچ شاہ کمال قحافہ دے بیٹے شاہ معظم الدین قریشی نے رکھی سی۔ اس دا راجگڑھ کمال شاہی (شہرپارہ) وچ سی تے نیزپنڈ ( شولوگھر ، سنم گنج صدر ) وچ دوسری انتظامیہ وی سی۔ آسامیاں دا دعویٰ اے کہ کمتا دے چلارائی ، بادشاہ نارا نارائن دے بھائی، نے ۱۵۵۳ وچ سلہٹ دے علاقے بشمول جینتیا سلطنت اُتے قبضہ کر ليا۔ ايسے زمانے وچ ، مہاراجہ امر مانکیہ دے دور وچ تراف ٹویپرا بادشاہی دے ماتحت سی۔ جدوں تراف دے حکمران سید موسیٰ نے مانیکیہ دے لئی مزدوری فراہم کرنے توں انکار کيتا تاں چناروگھاٹ دے جلکوا وچ جنگ ہوئی۔ موسیٰ نوں سلہٹ دے افغان زمیندار فتح خان دی حمایت حاصل سی۔ تراف تے سلہٹ نوں تریپوریاں نے مختصر طور اُتے فتح کيتا سی۔ خواجہ عثمان بعد وچ تراف تے احر اُتے قبضہ کر لین گے۔
کنگلیپک کنگ کھگیمبا دے دور وچ ، بادشاہ دا بھائی شہزادہ شلونگبا، کھگیمبا دے سلوک توں مایوس ہويا تاں اوہ بھج کر تراف چلا گیا جتھے اس نے مقامی بنگالی مسلم لیڈراں دے نال اتحاد کيتا۔ محمد ثانی دی قیادت وچ بنگالی مسلمان سپاہیاں دے اک دستے دے نال، شلونگبا نے فیر منی پور اُتے حملہ کرنے دی کوشش کيتی لیکن سپاہیاں نوں پھڑ لیا گیا تے انہاں نوں منی پور وچ مزدوراں دے طور اُتے کم کرنے اُتے مجبور کر دتا گیا۔ انہاں فوجیاں نے مقامی منی پوری سوانیاں نال شادی کيتی تے میندی زبان نوں اپنایا۔ انہاں نے منی پور وچ ہکا متعارف کرایا تے پنگل یا منی پوری مسلم کمیونٹی دی بنیاد رکھی۔ [۲۹]
مغلیہ دور
[سودھو]بنگال وچ مغلاں دے حملے تے فتوحات شہنشاہ ہمایوں تے اکبر دے دور وچ شروع ہوئیاں۔ ۱۵۷۶ وچ راج محل دی لڑائی نے داؤد خان کررانی نوں پھانسی دتی جس توں کررانی سلطنت دا خاتمہ ہويا۔ پر، بھاٹی دے حکمران عیسیٰ خان دی قیادت وچ پشتون تے مقامی زمیندار جنہاں نوں بارو بھویاں کہیا جاندا سی، نے مغلاں دے حملے دی مزاحمت جاری رکھی۔ ۱۵۹۹ وچ عیسیٰ دی موت دے بعد، بارو بھویان کنفیڈریسی کمزور ہونا شروع ہو گئی۔ عین اکبری اس خطے وچ غلاماں، سنتریاں، لکڑیاں تے گانے والے پرندےآں دے پھیلاؤ نوں نوٹ کردی اے۔ [۳۰] بنگال نوں جہانگیر دے دور حکومت وچ ۱۶۱۲ تک اک مغل صوبے دے طور اُتے ضم کر دتا گیا جسنوں بنگال صوبہ کہیا جاندا اے۔ [۳۱] مؤخر الذکر شہنشاہ دے وزیر خزانہ راجہ ٹوڈر مل نے ۱۵۸۲ وچ سلہٹ دی مالیت ۱۶٬۷۰۴ پونڈ دسی سی [۳۲] سلہٹ دے قانونگوہ (ریونیو کلکٹر) دی مدد پرگنہ پٹواریاں نے کيتی۔ ہر پرگنہ دا ریونیو اک چودھری جمع کردا سی۔
پر، ایتھے تک کہ جہانگیر تے شاہجہان دے دور حکومت وچ ، سلہٹ وچ مغل حکومت نوں ہن وی بنگال دا وائلڈ ایسٹ کہیا جاندا سی کیونجے ایہ خطہ افغان سرداراں تے ہور بارو بھوئی باغیاں دی پناہ گاہ بن گیا سی۔ بوکائی نگر، میمن سنگھ دا خواجہ عثمان بھج کر سلہٹ چلا گیا جتھے اس نے سلہٹ دے بایزید کرانی دوم ، بنیاچونگ دے انور خان، متنگ دے پہلوان تے محمود خان جداں لوکاں توں اتحاد کيتا۔ [۲]
ایٹا بادشاہی دے آخری راجہ ، راجہ سبید نارائن نے باروا پہاڑیاں وچ اپنا قلعہ تعمیر کیا، جو اج وی کھنڈرات دے طور اُتے موجود اے۔ اس نے اپنی بیٹی کملا رانی دے لئی تے اک محل دے لئی جگہ بنانے دے لئی شروع وچ بلدا ساگر تے ساگر دیگھی جداں ہور وڈے تالاب بنائے۔ سبید ۱۶۱۰ وچ اک جنگ ہار گیا جس وچ جنوبی سلہٹ افغان سردار خواجہ عثمان دے زیرِ اقتدار ہو گیا۔ ۱۶۱۲ وچ مغل جنرل اسلام خان اول دے حملے دے بعد عثمان دی حکمرانی وچ خلل پيا جس دے نتیجے وچ سلہٹ اُتے مغلاں دا مکمل کنٹرول ہو گیا۔ [۳] لودی خان نوں سلہٹ دا عامل مقرر کيتا گیا۔ اس دے بعد اس دا بیٹا جہان خان تخت نشین ہويا جو تراف دے تحصیلداراں دی باسو داس تے راجندر مدد توں اک معمولی سا سی۔۔ [۳۰]
۱۶۱۸ وچ ، جینتیا راجہ دھن مانک نے دیماروا نوں فتح کيتا جس دے نتیجے وچ کچاری سلطنت دے مائبونگ راجہ یاشو نارائن سترودمن دے نال جنگ ہوئی۔ دھن مانک نے ایہ محسوس کردے ہوئے کہ اسنوں مدد کيتی ضرورت ہوئے گی، اپنی بیٹی نوں اہوم سلطنت دے راجہ سوسنگھفا دے حوالے کے دتا۔ اس دے بعد اہوماں نے کچاریاں توں لڑائی دی جس توں دھن مانک تے جینتیاں نوں آسانی توں فرار ہو گیا۔
سلہٹ بنگال صوبہ دی سرکار بن گئی۔ اس دے اٹھ محلوں/ محلےآں وچ پرتاپ گڑھ -پنچکھنڈا، بہوا-بجوا، جینتیا (جنتیا بادشاہت دے کچھ حصے)، حبیلی (سلہٹ)، سریل -سترا کھنڈل ( شمالی تریپورہ )، لور ، بنیاچونگ تے ہری نگر شامل نيں۔ سلہٹ مشرق وچ مغلاں دی سب توں اہم شاہی چوکی دے طور اُتے ابھریا تے ستارہويں صدی وچ اس دی اہمیت ايسے طرح برقرار رہی۔ [۴] جہانگیر دے دور حکومت وچ سلہٹ دے سرداراں وچ مبارز خان ، مکرم خان ، میرک بہادر جلیر ، سلیمان بنارسی تے اس دا بیٹا، تے مرزا احمد بیگ شامل سن ۔ شہزادہ خرم دی بغاوت دے دوران، مرزا صالح ارغون - خواجہ عثمان دے رشتہ دار - نوں سلہٹ دا فوجدار بنا دتا گیا۔
تہران دے محمد زمان کروری نوں شہنشاہ جہانگیر نے سلہٹ دا عامل بنایا سی جدوں شہنشاہ بنگال پہنچ کے باغیاں نوں سزاواں دیندا سی۔ زمان نے اسلام خان اول دی آسام مہم وچ حصہ لیا تے کوچ ہاجو اُتے قبضہ کرنے وچ اہم کردار ادا کيتا۔ بعد وچ اوہ شاہجہان دے ذریعہ ۱۶۳۶ وچ سلہٹ دا فوجدار بنا تے اسنوں ۲۰۰۰ سووار دا منصب دار بنایا گیا۔ [۳۳] 1657ء وچ بنگال دے صوبیدار شاہ شجاع نے زمیندار عالم تریب نوں ۵۰ بیگھہ زمین دی۔
شاہجہان دے دور حکومت وچ ۱۶۲۸ توں ۱۶۵۸ تک، فوجدار معیز الدین رضوی، سہراب خان تے سلطان نظر سن ۔
۱۷واں صدی وچ اورنگ زیب دے دور حکومت وچ سرکار نے ۱۶۷٬۰۰۰ ٹکا سالانہ آمدنی حاصل کيتی۔ [۲۰] سلہٹ دے فوجدار لطف اللہ شیرازی نے ۱۶۶۰ وچ سلہٹ شہر وچ شاہ جلال دی درگاہ وچ اک مضبوط دیوار قائم کيتی۔ اسفندیار خان بیگ ۱۶۶۳ وچ شیرازی دا جانشین ہويا تے اس نے درگاہ محلہ وچ مجلس عالم دی آدینا مسجد دی نقل نوں تباہ کر دتا کیونجے امام نے اس دا انتظار کيتے بغیر عید دی نماز شروع کيتی۔ اس دی تباہی دے بعد، اسفندیار نے اسنوں دوبارہ تعمیر کرنے دی کوشش کيتی۔ درگاہ دے دروازے دے نیڑے واقع مسجد اج وی نامکمل اے، درختاں دے پِچھے چھپی ہوئی اے۔ اگلے فوجدار سید ابراہیم خان ، جان محمد خان تے مہافتا خان سن ۔ [۳۰]
فرہاد خان سلہٹ دے فوجداراں وچ سب توں مشہور سن ۔ اس نے سلہٹ شاہی عید گاہ بنائی جو اج وی خطے دی سب توں وڈی عیدگاہ دے نال نال سرکار دے پار متعدد پل وی بنی ہوئی اے۔ انہاں دے بعد صادق خان تے فیر عنایت اللہ خان نے کامیابی حاصل کيتی۔
لور راجہ دربار خان دی موت دے بعد اس دے چھوٹے بھائی گوبند سنگھ نے اس دی زمین اُتے قبضہ کر ليا۔ اس دے بعد دربار خان دے بیٹےآں نے مرشد آباد دے نواب نوں اس واقعہ دی اطلاع دی۔ گوبند نوں مختصر وقت دے لئی دہلی بلايا گیا جتھے اس نے اسلام قبول کيتا۔ انعام دے طور پر، اسنوں خان دا خطاب دتا گیا تے لاور دوبارہ حاصل کيتا لیکن اک جاگیردار دے طور اُتے ۔
کہیا جاندا اے کہ بنگال دے صوبیدار شہزادہ عظیم الشان نے حامد خان نوں سلہٹ تے بنڈاسل دی فوجداری عطا کيتی سی۔ [۱۲] رفیع اللہ خان ، احمد ماجد تے عبداللہ شیرازی اس دور دے فوجدار سن ۔ فوجدار کارگزار خان نے ۱۷۰۶ وچ ایٹا دے کملا کاندا بھٹاچاریہ نوں زمین تحفے وچ دتی سی۔ اک سال بعد، مطیع اللہ خان تے فیر رحمت خان ۱۷۰۹ وچ کارگزار دے جانشین ہوئے۔ شہنشاہ فرخ سیار نے طالب علی خان نوں اگلا فوجدار مقرر کيتا۔ فرخ سیار دی موت دے بعد ۱۷۱۹ وچ طالب دی جگہ اسد گنج دے شجاع الدین محمد خان نے لے لی۔
۱۷۰۰ دے اوائل وچ ، جینتیا راجہ رام سنگھ نے کچہری راجہ نوں اغوا کر ليا۔ اس دے بعد کیچھر دے راجہ نے اہوم راجہ رودر سنگھ سکھرنگفا نوں اطلاع دتی جس دی وجہ توں اہوم نے شمالی کیچھر تے جینتیا پہاڑیاں دے ذریعے حملہ کيتا۔ جینتیا نوں اہوماں توں ضم کر دتا گیا تے اس دے راجگڑھ جینتیا پور اُتے فیر اہوماں نے چھاپہ ماریا تے ہزاراں بے گناہ شہریاں نوں موت دے گھاٹ اتار دتا گیا یا کان تے ناک کٹ دتیاں گئیاں۔ سکھرنگفا نے فیر سلہٹ دے فوجدار نوں مطلع کيتا کہ جینتیا اس دی حکمرانی وچ اے تے ایہ اوہی اے جس توں اوہ تجارت کرن گے۔ پر، جینتیا وچ اہوم دی حکومت کمزور تے قلیل مدتی سی۔ جینتیاں نے اہوم سپاہیاں نوں شکست دے کے اپنی ہی سرزمین وچ بغاوت کيتی۔ رام سنگھ، پر، احوماں دے اسیر دے طور اُتے مر گیا تے اس دے بیٹے، جیو نارائن نے جینتیا سلطنت اُتے قبضہ کر ليا۔ [۹]
ستارھواں صدی دے وسط وچ ، بابو کبی بلبھ، برسلا دے سربانند دی اولاد، نے فارسی زبان اُتے عبور حاصل کيتا۔ شہنشاہ محمد شاہ نوں متاثر کرنے دے بعد بلبھ نوں رائے دا خطاب دتا گیا۔ بلبھ نوں فیر مرشد آباد دے نواباں نے قانون گوہ تے سلہٹ دا دستدار بنایا۔ [۳۴] sanads دا کردار سنداں دی منظوری تے مہر لگانا سی۔ اس دے بعد انہاں دے بیٹے سبید رائے نے قانون گوہ تے دستیدار دے طور اُتے اپنا عہدہ سنبھالیا جس نے دستیدار خاندان دا گھر قائم کيتا جس دا ناں اس نے سبید رائے گردھا رکھیا۔ ہرکرشن داس انہاں دی نسل توں سن ۔ داس دی ماں نے اسنوں مرشد آباد وچ اک فقیر دے پاس بھیج دتا جو اسنوں سنسکرت تے فارسی زباناں وچ تعلیم دلوائے گا۔ اس دے بعد اس نے نوازش محمد خان دے نائب راجبلبھ نوں بنگال دے ریونیو دا حساب کتاب لکھنے وچ مدد کيتی۔ اس خدمت دے بعد مرشد آباد دے نواب نے داسنوں ۵۰۰ روپے دیے۔ ۱۰٬۰۰۰ انعام دے طور اُتے تے مرشد آباد دی عدالت وچ کم کردے رہے۔
شہنشاہ محمد شاہ نے شکور اللہ خان نوں شجاع دے بعد اگلا فوجدار مقرر کيتا۔ بھانويں شکور اللہ کے ڈھاکہ دے نواباں دے نال اچھے تعلقات سن، لیکن اوہ مقامی حکام دے نال چنگا نئيں چل سکیا تے اسنوں جلد ہی برطرف کر دتا گیا۔ انہاں دی جگہ ہرکرشن داس نے لے لی جو ۱۷۲۱ دے آخر وچ سلہٹ دے ۱۱واں نواب بنے۔ منصور الملک دا عرفی نام، داسنوں ۱۷۲۳ وچ اس دے اپنے ہی آدمیاں نے قتل کر دتا جنہاں دے بارے وچ ایہ خیال کيتا جاندا اے کہ اوہ شکور اللہ دے وفادار سن ۔ اس دے بعد سلہٹ دے نواب نوں تن افراد وچ تقسیم کيتا گیا سی۔ نائب سعادت اللہ خان، ہرگووندا رائے تے مانک چند۔ شکور اللہ ۱۷۲۳ وچ فوجدار دے عہدے اُتے واپس آیا [۳۴] معظم آباد دے آخری حکمران حامد خان قریشی نے شکور اللہ دے بعد فوجدار دا عہدہ قبول کيتا۔ [۳۵] اگست ۱۶۹۸ وچ ، اس نے چندرکونہ وچ رحیم خان افغان نوں شکست دینے وچ بنگال دے نواب مرشد قلی خان دی مدد کرنے دے بعد شمشیر خان دا خطاب حاصل کيتا۔ [۳۶] شمشیر خان دے ۶ نائب سن ۔ شجاع الدین (سابقہ فوجی)، بشارت خان، سید رفیع اللہ حسنی آف رفیع نگر، محمد حسن تے میر الیاس خان۔ شمشیر ۱۷۴۰ وچ بنگال دے نواب سرفراز خان دے نال گریہ دی جنگ وچ ماریا گیا۔
لاڑ دے زمیندار، گوبند خان دے بیٹے عابد رضا نے اٹھارويں صدی دے اوائل وچ بنیاچونگ قائم کرنے دے لئی لاور چھڈ دتا، جو دنیا دا سب توں وڈا پنڈ بن جائے گا۔ ۱۷۴۴ وچ خاصی دے ہتھوں لور نوں جلانے دے بعد بوہت سارے لوک رضا دی پیروی کردے ہوئے بنیاچونگ گئے۔ کہیا جاندا اے کہ بنگال دے نواب علی وردی خان نے بنیاچونگ دے زمینداراں نوں ۴۸ وڈی کشتیاں دتی سی۔ [۳۷] تھوڑی دیر بعد رضا نے لاور وچ اک قلعہ بنایا جو اج وی کھنڈرات دی صورت وچ موجود اے۔ اس دے بیٹے، امید رضا نے اپنی زمینداری دے دوران بنیاچونگ دی زیادہ تر کھدائی کيتی۔ دونے رضا سلہٹ دے عاملاں یا فوجداراں دے ماتحت جاگیردار سن ۔ [۹]
علی وردی خان نے ڈھاکہ دے نائب گورنر نوازش محمد خان نوں سلہٹ، تریپورہ تے چٹاگانگ دی حکومت کرنے دی اجازت دی۔ [۱۲] اگلا فوجدار بہرام خان سی۔ اس نے ۱۷۴۲ وچ شمشیر نگر دے بھٹا چاریہ نوں زمین تحفے وچ دی۔ بہرام نے ۱۷۴۴ وچ شاہ جلال دی درگاہ دے نال واقع مسجد بنوائی۔ اس نے محمد جان نوں اپنا نائب مقرر کيتا۔ بہرام دا جانشین علی قلی بیگ علی کلی پور (نزد بدر پور) نے کيتا۔ بیگ دی قیادت مختصر سی تے نائب علی خان اگلے فوجدار بنے۔ علی خان نے ۱۷۴۸ وچ لاؤٹا دے کملا کاندا بھٹاچاریہ تے دیناج پور دے رام چندر ودیاباگیش کو زمین دی۔ اس نے ۱۷۵۰ وچ برونگا دے گنگارام سیرومنی نوں زمین وی دی۔
کمپنی دی حکومت
[سودھو]۱۷۵۷ وچ ، شیلونگ کنگ خاصی راجہ نے سونا پور دوار نوں بند کر دتا، جس توں جینتیا تے اہوم ریاستاں دے درمیان تجارت بند ہو گئی۔ جینتیاں دا اک ایلچی ہاجو وچ جمع ہويا جتھے انہاں نے اس واقعے دی اطلاع اہوم راجہ سورمفا سوارگدیو راجیشور سنگھ نوں دتی جنہاں نے اسنوں انہاں دے لئی دوبارہ کھول دتا۔ [۹]
سلہٹ ۱۷۶۵ وچ برطانوی انتظامیہ دے تحت آیا تے اسنوں بنگال پریزیڈنسی دا حصہ بنا دتا۔ ولیم میکپیس ٹھاکرے نوں سلہٹ دا پہلا کلکٹر بنایا گیا سی تے انہاں دے بعد مسٹر سمنر سن ۔ سلہٹ انگریزاں دے لئی شمال مشرقی ہندوستان تے بالائی برما نوں فتح کرنے دے لئی سٹریٹجک طور اُتے اہم سی۔ انگریزاں نے اس خطے نوں چار ذیلی تقسیماں وچ تقسیم کيتا تے فیر کلکٹری ضلےآں تے فیر پرگناں وچ تقسیم کيتا۔ برطانوی حکمرانی دے دوران قانون گوہاں نوں اک وقت دے لئی ختم کر دتا گیا سی تے چوہدریاں دی جگہ وحدداراں نے مقامی ریونیو جمع کرنے والےآں دے طور اُتے لے لیا سی۔ شمالی سری ہٹہ پرکول، جینتیا پور تے تاج پور ضلےآں اُتے مشتمل سی۔ جنوبی سری ہٹہ راج نگر، ہنگازیا تے نویاکھلی اُتے مشتمل سی۔ حبی گنج نوں نبی گنج، لسکر پور تے شنکرپاشا وچ تقسیم کر دتا گیا۔ سنم گنج دا رامول گنج تے کریم گنج وچ لاتو وچ اک کلکٹری ضلع سی۔ [۸] اس دوران بوہت سارے مغربی یورپی تے آرمینیائی تاجراں نے سلہٹ ہجرت دی تے سلہٹ صدر وچ مدفون نيں۔ [۵]
میجر ہینیکر نے ۱۷۷۴ وچ جینتیا دی پہلی مہم دی قیادت کيتی۔ ۱۷۷۸ وچ ، مسٹر ہالینڈ دی مختصر مدت دے بعد، اگلا کلکٹر رابرٹ لنڈسے سی۔ اپنے دفتر دے اک سال بعد، کھاسی نے پانڈوا ، بھولا گنج (کمپانی گنج) دے تاجراں اُتے حملہ کر دتا جو دوسرے 'یورپیاں' توں بدسلوکی دا سامنا کرنے دے بعد کلکتہ دی طرف جا رہے سن ۔ بوہت سارے تاجراں نے لنڈسے توں اِٹاں دا اک چھوٹا قلعہ بنانے دی التجا دی تاکہ انہاں نوں کھاسیاں دے ہور حملےآں توں بچایا جا سکے۔ [۹] ايسے سال دے دوران، اک نیلامی ہوئی جس وچ اک خریدار نے بالیشیرا ( جنوبی سلہٹ ) وچ جائیداداں جِت لاں۔ جدوں سابق مالک نے زمین دینے توں انکار کر دتا تاں اک حولدار تے دس سپاہیاں نوں جائداد وچ بھیجیا گیا تاکہ خریدار نوں اس دی زمین دینے دی اجازت دتی جا سکے۔ سابق مالک نے دو اہلکاراں نوں ہلاک تے متعدد نوں زخمی کيتا۔ اس دے بعد اس نے ۲۰۰۰ روپے توں ودھ مالیت دی دو سرکاری کشتیاں لوٹ لاں۔ سلہٹ توں بالیشیرا دے لئی کمک بھیجی گئی، بالآخر سابق مالک نوں بھاگنے اُتے مجبور کر دتا۔ سابقہ مالک بعد وچ مرداں دے اک وڈے گروپ دے نال واپس آیا تے مزاحمت اُتے حملہ کیا، کچھ نوں یرغمال بنا کے رکھیا۔ سابق افسر تے اس دے کچھ آدمیاں نوں بعد وچ ڈھاکہ وچ حکام نے گرفتار کر ليا۔ [۹]
۱۷۸۲ وچ برصغیر پاک و ہند وچ پہلی بغاوت جو برطانوی راج دے خلاف ہوئی سی، محرم بغاوت سلہٹ شاہی عیدگاہ وچ ہوئی جس وچ لنڈسے نے ریلی دے دو رہنماواں پیرزادہ تے سید محمد ہادی نوں اپنے ہتھوں قتل کر دتا۔ پستول دوسرے رہنما سید محمد مہدی وی ہور باغیاں دے نال اس لڑائی وچ مارے گئے۔ [۳۸]
۱۷۸۳ وچ ، اک تھانہ دے ہیڈ کوارٹر اُتے خاصیاں نے حملہ کيتا جو اک مخصوص حوالدار دی طرف توں مشتعل سن ۔ خاصی سرداراں نے حوالدار دے سر دا مطالبہ کيتا جو لنڈسے نے دینے توں انکار کر دتا۔ دونے طرف توں بہت ساریاں ہلاکتاں تے ہلاکتاں ہوئیاں، لنڈسے دے چنم دے کماں نوں لُٹ لیا گیا تے کہیا جاندا اے کہ اس دے آدمیاں نوں "ٹکڑےآں وچ کٹ دتا گیا"۔ [۳۸] [۹]
۱۷۸۶ وچ گریٹر پرتاپ گڑھ وچ رادھرم دی بغاوت ہوئی۔ زمیندار رادھا رام نے فرار ہونے توں پہلے کوکیوں دی مدد توں کریم گنج دے چارگولہ تھانے نوں لُٹ لیا۔ لنڈسے نے رادھا رام دے پنڈ نوں جلانے تے اس دے مویشیاں نوں ضبط کرنے دا حکم دے کے ردعمل ظاہر کيتا۔ اک ہور واقعہ وچ کہیا گیا اے کہ تھانہ لور اُتے پہاڑی قبیلے نے حملہ کر دتا جس وچ تھانیدار سمیت ۲۰ افراد مارے گئے۔ ۱۷۸۷ وچ ، لاڑ دے خاصیاں نے وی بغاوت کی، بوہت سارے پرگناں نوں لُٹ لیا، جداں اٹگرام، بنگسی کنڈا، رام دیگھا، بیتل تے سیلبراس، تے ۸۰۰ لوکاں نوں قتل کيتا۔ اس توں پہلے کہ لنڈنال کيتی فوجاں پہنچ پاندی، کھسی واپس اپنے پہاڑاں اُتے چلے گئے۔ [۳۸]
Hyndman 1787 دے آخر وچ سلہٹ دے کلکٹر دے طور اُتے لنڈسے دے بعد کامیاب ہويا لیکن اس دی مدت انتہائی مختصر سی تے جان ولز نے اس دی جگہ لے لئی۔ [۵] ولز دے دفتر دے دوران، گنگا سنگھ دی قیادت وچ خاصی نے اشامتی تھانہ تے بازار نوں لُٹیا تے اک بارہ چوہدری خاندان نوں قتل کر دتا۔ ۱۷۸۹ وچ ، ولز نے بوہت سارے سپاہیاں نوں پانڈوا (کمپنی گنج) وچ تعینات کيتا۔ پر، خاصی نے اپنے حملے جاری رکھے، تھانیدار تے بوہت سارے سپاہی مارے گئے۔ دو یورپی تاجر فرار ہونے وچ کامیاب ہو گئے تے اس واقعے دی اطلاع ولز نوں دتی، جس نے اسنوں کلکتہ دی حکومت تک پہنچیا دتا۔ اس دے بعد اوتھے توں اک فورس نوں پانڈوا پنڈ وچ بھیجیا گیا حالانکہ اس دا انجام خون دے بغیر ہويا۔ ولز نے حکومت نوں ایہ وی دسیا کہ شمالی سلہٹ اُتے اس دا واقعی بوہت گھٹ کنٹرول سی کیونجے خاصی سردار ہر حکم توں انکار کردے سن، قاصد دا سر قلم کرن گے تے فیر سلہٹی دیہات اُتے چھاپہ ماری جاری رکھن گے جداں کہ انہاں نے مغل دور وچ وی کيتا سی۔ ۱۷۹۵ وچ اک ہور خاصی چھاپہ ماریا گیا تے اس دے بعد کئی سال گزرے جدوں کھسی اپنی پہاڑیاں وچ رہے تے میدانی علاقےآں نوں پریشان نہ کيتا۔ [۹] وِلز نے سلہٹ دی انتظامیہ نوں وی دس ضلعے وچ تبدیل کر دتا، ہور ۱۶۴ پرگناں دے نال نال کسبہ سلہٹ وچ تقسیم کر دتا۔ اس دے بعد پرگنہ پٹواریاں دی مدد توں دس ضلعداراں دے ذریعے محصول جمع کيتا جاندا سی۔ سلہٹ دے علاقے دی کرنسی نوں گائے توں چاندی دے سکےآں وچ تبدیل کر دتا گیا۔ انہاں دے دور وچ ، لشکر پور پرگنہ نوں وی ڈھاکہ توں سلہٹ منتقل کر دتا گیا۔ ہر ضلع وچ عدالتاں وی قائم ہو رہی سی۔ [۵]
۱۷۹۹ء وچ آغا محمد رضا نے کچھر اُتے حملہ کيتا۔ ناپنڈ تے کوکیوں دی مدد توں، اوہ کچہری سلطنت دے راجہ دی طرف توں بھیجے گئے برقنداز نوں شکست دینے وچ کامیاب ہو گیا، تے راجہ نوں قریبی پہاڑیاں وچ بھگا دتا۔ رضا نے ۱٬۲۰۰ آدمیاں نوں ایسٹ انڈیا کمپنی دے قریبی تھانے اُتے حملہ کرنے دے لئی بھیجیا، جس دا انتظام اک حوالدار تے اٹھ سپاہی سن ۔ کچہری دی فوج فیر ۳۰۰ آدمیاں تے دو ٹڈڈی توپاں دے نال پہنچی لیکن اسنوں شکست ہوئی۔ اس دوران انگریز ۷۰ سپاہیاں دی کمک حاصل کرنے وچ کامیاب ہو گئے۔ فوج دا اختتام کچہریاں دے درمیان جھگڑے وچ ہويا، تے برطانوی سپاہیاں نے بالآخر دونے گروہاں نوں پِچھے ہٹا دتا جس دے نتیجے وچ کچہری دی طرف ۹۰ افراد ہلاک ہوئے۔ رضا نوں بعد وچ گرفتار کر ليا گیا۔ [۸]
۱۸۰۷ وچ کاچھر دے خاص پور راجہ کرشن چندر نارائن تے بدر پور وچ امین ملوک چند دے درمیان سرحدی تنازعہ شروع ہويا۔ امین اک لائن بچھا دیندے سن، صرف ایہ معلوم کرنے دے لئی کہ کچہری کھادی نوں بھر دین گے تے ساری فصلاں لے جاواں گے۔ کچہری چپگھاٹ پرگنہ اُتے وی دھاوا بولاں گے۔ انگریزاں نے بدر پور دے افسر نوں حکم دتا کہ گھسنے والےآں نوں اس توں روکیا جائے لیکن انہاں نوں پتہ چلا کہ ایہ زمین دراصل راجہ دی اے امین دی نئيں۔
۱۸۲۱ وچ ، جینتیاں دے اک گروپ نے برطانوی رعایا نوں کالی دے لئی قربان کرنے دی کوشش کيتی سی۔ اس دے بعد انگریزاں نوں اک مجرم ملیا جس نے اعتراف کيتا کہ ایہ اک سالانہ روایت سی جو جیندی ۱۰ سال توں کر رہے نيں۔ پجاری شکار دا گلا کٹ دے گا تے فیر جینتیا شہزادی اس دے خون وچ نہائے گی۔ جینتیا دا خیال سی کہ اس توں شہزادی نوں اولاد دی نعمت ملے گی۔ ایہ سن کر انگریزاں نے جینتیا راجہ نوں دھمکی دتی کہ جے ایہ سلسلہ بند نہ ہويا تاں اوہ اس دے علاقےآں اُتے حملہ کر دیؤ گے۔ راجہ نے ۱۸۲۴ وچ ڈیوڈ سکاٹ دے نال اک معاہدہ کيتا کہ اوہ صرف انگریزاں دے نال مذاکرات کرن گے۔ اک سال بعد، جینتیاں نے اپنی سالانہ قربانی جاری رکھنے دی کوشش کيتی جس اُتے انہاں نے پہلے انگریزاں توں اتفاق کيتا سی کہ اوہ روکاں گے۔ ايسے سال پہلی اینگلو برمی جنگ دے دوران، برطانوی فوجیاں نے بدر پور وچ قیام کيتا۔ اس دے بعد انہاں نے کیچھر وچ بکرم پور دی طرف پیش قدمی دی جتھے انہاں نوں شکست ہوئی۔ ۱۸۲۶ وچ ، پرتاپ گڑھ دے بادشاہ دے کوکیوں نے پرتاپ گڑھ دے زمینداراں توں سالانہ تحفہ نہ ملنے اُتے لکڑی کٹنے والےآں دے اک گروہ نوں قتل کر دتا تے تِناں نوں یرغمال بنا لیا۔ کوکیوں نے فیر اک یرغمالی نوں انگریزاں نوں ایہ دسنے دے لئی بھیجیا کہ انہاں نوں باقی دو نوں آزاد کرنے دے لئی تاوان ادا کرنا ہوئے گا، جس اُتے انگریزاں نے اتفاق کيتا۔
۱۷۹۵ وچ آخری خاصی چھاپے دے نال، انگریزاں نے ۱۸۲۷ وچ پانڈواہ وچ اک ہور حملہ کيتا جس وچ اک سپاہی، ڈاکیا تے دھوبی دی موت واقع ہوئی۔ ہندوستان دے گورنر جنرل دا ایجنٹ ولیم ایمہرسٹ غیر حاضر سی تے اس لئی سلہٹ دے کلکٹر نے اپنے افسر نوں سلہٹ لائٹ انفنٹری توں جوابی کارروائی کرنے دا حکم دتا۔ کانٹا کل پنڈ وچ نونگکھلاو دے قتل عام دے بعد دو سال بعد، کیپٹن لسٹر تے انفنٹری نے نونگکھلاو خاصیاں نوں شکست دتی، جس دی وجہ توں اوہ پِچھے ہٹ گئے تے کدی وی انگریزاں اُتے حملہ نئيں کيتا تے نہ ہی پنڈ اُتے دوبارہ حملہ کيتا۔
گنڑ خان سلہٹ دا آخری فوجی سی۔ انہاں دے دفتر دے دوران، سلہٹ دی مسلم تے ہندو برادریاں دی طرف توں بالترتیب دو جلوس تیار کيتے جا رہے سن ۔ سلہٹ دی تریخ وچ محرم دا اسلامی مہینہ اک جاندار وقت سی جس دے دوران تعزیہ دے جلوس عام سن ۔ ایہ ايسے دن ہويا جدوں ہندو تہوار روتھجاترا (رتھ جلوس) دے دن ہويا۔ ممکنہ فرقہ وارانہ تشدد نوں محسوس کردے ہوئے، گنار خان نے ہندو برادری توں درخواست کيتی کہ اوہ اپنے تہوار نوں اک دن تک موخر کر دتیاں۔ خان دے بیان دے برعکس دونے برادریاں دے درمیان فساد برپا ہو گیا۔ فسادات وچوں اک دے دوران، منی پور دا بادشاہ گمبھیر سنگھ خاصیاں دے خلاف برطانوی مہم دے دوران سلہٹ شہر توں گزر رہیا سی۔ خود اک ہندو دے طور پر، سنگھ ہندوواں دا دفاع کرنے تے اپنی منی پوری فوج دے نال مسلم فسادیاں نوں منتشر کرنے وچ کامیاب رہیا۔ روتھجاترا وچ تاخیر نئيں کيتی گئی، تے منی پوری دے بادشاہ اس وچ حصہ لینے دے لئی ٹھہرے رہے تے ہندو برادری نے اپنے عقیدے دے محافظ دے طور اُتے انہاں دی عزت کيتی۔ [۳۹]
جینتیاں نے ۱۸۳۲ وچ چار برطانوی مرداں نوں اغوا کيتا۔ فالجور دے عظیم ہندو مندر وچ تن دی قربانی دتی گئی، اک فرار ہو گیا تے برطانوی حکام نوں مظالم توں آگاہ کيتا۔ [۵] [۴۰] جینتیا راجہ دے مجرماں نوں تلاش کرنے توں انکار کرنے دے بعد، آخر کار انگریزاں نے جینتیا سلطنت نوں فتح کر ليا تے اسنوں ۱۸۳۵ وچ سلہٹ ضلع وچ شامل کر ليا [۹] ہور ۱۸۳۵ وچ ، پرگنہ پٹواریاں دی جگہ ظلہ پٹواریاں تے محوریاں نے لے لئی۔ [۵]
ایسٹ انڈیا کمپنی نے سب توں پہلے سلہٹ دی پہاڑیاں وچ چائے دی تجارت شروع کيتی۔ [۴۱][۴۲] برطانوی ہندوستان وچ چائے دا پہلا تجارتی باغ ۱۸۵۷ وچ سلہٹ وچ ملنیچرا اسٹیٹ وچ کھولیا گیا سی ایہ خطہ بنگال وچ چائے دی کاشت تے وڈے برآمدات دے مرکز دے طور اُتے ابھرنا شروع ہويا۔ بوہت سارے مقامی کاروباریاں نے وی اپنی کمپنیاں قائم کرنا شروع کيتياں جداں سید عبدالمجید ، نواب علی امجد خان ، محمد بخت مزومدار، غلام ربانی، سید علی اکبر خندکر، عبدالرشید چودھری تے کریم بخش۔
۱۸۵۷ دے انگریز مخالف سپاہی بغاوت وچ ، ۳۰۰ سپاہیاں نے جنہاں نے انگریزاں دے خلاف بغاوت کی، چٹاگانگ دے خزانے نوں لُٹیا تے پرتھم پاسہ دے نواب غوث علی خان دے پاس پناہ لئی۔ [۴۳] خزانہ کئی دناں تک باغیاں دے قبضے وچ رہیا۔ لاتو، برلیکھا وچ وی بغاوت ہوئی۔
سلہٹ نوں ۱۸۶۷ وچ اک میونسپلٹی دے طور اُتے تشکیل دتا گیا سی [۴۴] والٹن نوں کلکٹر تے مجسٹریٹ بنایا گیا تے اس دی مدد ولیم کیمبل نے کيتی۔ مولوی دلوار علی ڈپٹی کلکٹر سن ۔ [۵]
آسام صوبہ (۱۸۷۴-۱۹۰۵)
[سودھو]اس دی بنگالی اکثریتی آبادی دے وائسرائے دے خلاف احتجاج دے باوجود، سلہٹ نوں ستمبر ۱۸۷۴ وچ آسام دے غیر ضابطہ چیف کمشنر صوبہ آسام (شمال مشرقی سرحدی صوبہ) دا حصہ بنا دتا گیا تاکہ آسام دی تجارتی ترقی نوں آسان بنایا جا سکے۔ [۴۵] سلہٹ دی منتقلی دے خلاف احتجاج دا اک میمورنڈم ۱۰ اگست ۱۸۷۴ نوں ہندو تے مسلم دونے برادریاں دے رہنماواں نے وائسرائے نوں پیش کيتا سی۔ ایہ احتجاج اس وقت تھم گیا جدوں وائسرائے لارڈ نارتھ بروک نے سلہٹ دا دورہ کيتا تاکہ لوکاں نوں یقین دلایا جائے کہ تعلیم تے انصاف دا انتظام بنگال توں کيتا جائے گا، تے جدوں سلہٹی دے لوکاں نے آسام وچ چائے دے باغات وچ روزگار دے مواقع تے اپنی پیداوار دی منڈی دیکھی۔ .
آسام بنگال ریلوے ۱۸۹۲ وچ آسام تے سلہٹ نوں بندرگاہی شہر چٹاگانگ توں جوڑنے دے لئی قائم کيتا گیا سی تے اس نے چائے دی صنعت دے لئی اک لائف لائن دے طور اُتے وی کم کيتا سی، جو چٹاگانگ دی بندرگاہ وچ برآمد کنندگان تک چائے پہنچاندا سی۔ [۴۶][۴۷] اس علاقے دا پہلا کالج ، مراری چند کالج ، ۱۸۹۲ وچ کھولیا گیا سی۔ [۴۸][۴۹]
یہ خطہ ۱۸۹۷ دے آسام زلزلے دے دوران بہت زیادہ متاثر ہويا سی جس دے نتیجے وچ بہت ساریاں اموات ہوئیاں تے کئی عمارتاں دے نال نال آسام-بنگال ریلوے نوں وی نقصان پہنچیا۔ [۹] ۱۹۰۳ وچ سانپاں نے ۷۵ افراد نوں ہلاک کیا، جنگلی خنزیراں نے ۲ لوکاں نوں تے اک شیر نے اک شخص نوں ہلاک کيتا۔ [۹] سلہٹ دی بنگالی مسلم اکثریت دے حجم دی وجہ توں آل انڈیا مسلم لیگ نے برطانوی آسام وچ پہلی منتخب حکومت قائم کيتی۔
مشرقی بنگال تے آسام (۱۹۰۵-۱۹۱۲)
[سودھو]۱۹۰۵ وچ بنگال دی تقسیم دے نتیجے وچ سلہٹ نوں چیف کمشنر صوبہ مشرقی بنگال تے آسام وچ شامل کيتا گیا۔ نويں صوبے، جس اُتے ہن اک لیفٹیننٹ گورنر دی حکومت اے، اس دا راجگڑھ ڈھاکہ سی۔ سلہٹ نوں صوبے دے سورما ویلی ڈویژن وچ شامل کيتا گیا سی۔ صوبے وچ ۱۵ رکنی قانون ساز کونسل سی جس وچ آسام دی دو نشستاں سی۔ انہاں نشستاں دے لئی ممبران دی سفارش عوامی ادارےآں دے گروپاں دے ذریعے (منتخب نئيں ہوئی) کيتی گئی۔
بنگال وچ تقسیم دے خلاف شدید احتجاج کيتا گیا، تے آسام وچ وی کچھ لوک خوش نئيں سن ۔ تقسیم دی مخالفت انڈین نیشنل کانگریس نے دی سی جس دے صدر اس وقت سر ہنری جان سٹیڈمین کٹن سن جو ۱۹۰۲ وچ ریٹائر ہونے تک آسام دے چیف کمشنر رہے سن ۔ تقسیم نوں بالآخر ۱۹۱۱ وچ اک شاہی فرمان دے ذریعے منسوخ کر دتا گیا، جس دا اعلان شاہ شہنشاہ نے دہلی دربار وچ کیہ سی۔ [۵۰]
آسام صوبہ (۱۹۱۲–۱۹۴۷)
[سودھو]۱۹۲۰ دی دہائی تک، سلہٹ پیپلز ایسوسی ایشن تے سلہٹ-بنگال ری یونین لیگ (۱۹۲۰) ورگی تنظیماں نے تقسیم نوں بنگال وچ شامل کرنے دا مطالبہ کردے ہوئے رائے عامہ نوں متحرک کيتا۔ [۵۱] پر، ری یونین لیگ دے رہنماؤں، بشمول محمد بخت مظومدار تے سید عبدالمجید ، نے بعد وچ ستمبر ۱۹۲۸ دی سورما ویلی مسلم کانفرنس دے دوران سلہٹ تے کیچھر نوں بنگال وچ منتقل کرنے دی مخالفت کيتی۔ انجمن اسلامیہ تے مسلم اسٹوڈنٹس ایسوسی ایشن نے اس دی حمایت کيتی۔ [۵۲]
۲۳ مارچ ۱۹۲۲ نوں کنائی گھاٹ دے اک مدرسے وچ اک انگریز مخالف ہجوم نے حملہ کيتا۔ مدرسہ اس دن اپنے سالانہ جلنال کيتی میزبانی کرنے والا سی لیکن برطانوی راج نے اسنوں غیر قانونی قرار دے دتا سی تے پورے کنائی گھاٹ وچ دفعہ ۱۴۴ دا اعلان کر دتا سی۔ منتظمین پابندی توں ناراض ہوئے تے بعد وچ برطانوی کمشنراں اُتے حملہ کرنے دے لئی اک ہجوم دی قیادت کردے ہوئے دفعہ ۱۴۴ دی خلاف ورزی کيتی۔ مسلح برطانوی چھ افراد نوں گولی مار دے تے ۳۸ افراد نوں زخمی کر کے، تیزی توں فتح حاصل کرنے وچ کامیاب رہے۔ [۵۳]
دو عالمی جنگاں دے درمیان لاسکاراں دی تعداد وچ وادھا ہويا، کچھ لندن تے لیورپول دی گودیاں وچ ختم ہوئے۔ دوسری جنگ عظیم دے دوران، بوہت سارے لوک برطانیہ وچ آباد ہونے توں پہلے اتحادی محاذ اُتے لڑے، جتھے انہاں نے کیفے تے ریستوراں کھولے جو برطانوی ایشیائی کمیونٹی دے لئی اہم مرکز بن گئے۔ [۵۴]
۱۹۴۶ وچ برطانوی آسام دے وزیر اعظم گوپی ناتھ بوردولوئی نے سلہٹ نوں مشرقی بنگال دے حوالے کرنے دی اپنی خواہش نوں اگے ودھایا۔ [۵۵] ریفرنڈم دے بعد، تقریباً تمام سابقہ ضلع سلہٹ ڈومینین آف پاکستان وچ مشرقی بنگال دا حصہ بن گیا۔ عبدالمطلب مزومدار دی قیادت وچ اک وفد دی طرف توں التجا دے بعد کریم گنج سب ڈویژن دے اک وڈے حصے نوں روک دتا گیا تے اسنوں ڈومینین آف انڈیا وچ شامل کر دتا گیا۔ [۵۶][۵۷] ریفرنڈم ۶ جولائی ۱۹۴۷ نوں ہويا سی۔ ۲۳۹٬۶۱۹ لوکاں نے مشرقی بنگال (یعنی پاکستان دا حصہ) وچ شامل ہونے دے حق وچ ووٹ دتا تے ۱۸۴٬۰۴۱ نے آسام (یعنی ہندوستان دا حصہ) وچ رہنے دے حق وچ ووٹ دتا۔ [۵۸] ریفرنڈم نوں ہندوستانی آزادی ایکٹ ۱۹۴۷ دے آرٹیکل ۳ دے ذریعہ تسلیم کيتا گیا سی۔
ہندوستان دی تقسیم دے بعد
[سودھو]۲۰واں صدی دے اوائل وچ ، برطانوی دور وچ ، اک مزدور استحصالی نظام جسنوں "ننکر رواج" دے ناں توں جانیا جاندا اے، زمینداراں دے ذریعے متعارف کرایا گیا تے اس اُتے عمل کيتا گیا۔ اس وحشیانہ نظام دا سامنا علاقے دے مقامی کساناں نے نانکر بغاوت دے دوران کیا، جس دے نتیجے وچ چھ افراد ہلاک ہوئے۔ بیانی بازار وچ ، بغاوت پیدا ہوئی تے مشرقی پاکستان وچ پھیل گئی جس دی وجہ توں پاکستانی حکومت نے زمینداری نظام نوں ختم کرنے تے کساناں دی زمین دی ملکیت نوں تسلیم کرنے دے لئی غیر سرکاری حکمرانی نوں منسوخ کر دتا۔ [۵۹][۶۰]
۱۹۵۲ وچ ، پاکستان ٹی بورڈ - سریمنگل ، مولوی بازار وچ اک چائے دا تحقیقی مرکز - چائے دی تجارت دی پیداوار، تصدیق تے برآمد وچ مدد دے لئی قائم کيتا گیا۔ [۶۱][۶۲]
پاکستان توں آزادی دے بعد
[سودھو]بنگلہ دیش دی آزادی دی جنگ دے دوران، جدوں پاکستانی فوج نے نومبر دے وسط وچ ۳۹ واں ایڈہاک ڈویژن بنائی، انہاں علاقےآں وچ تعینات ۱۴واں ڈویژن دے یونٹاں توں، کومیلا تے نواکھلی ضلعے اُتے قبضہ جمایا، تے ۱۴واں ڈویژن نوں سلہٹ دے دفاع دا کم سونپیا گیا۔ تے صرف برہمن باریا دے علاقے۔ [۶۳] سلہٹ سیکٹر ۳، سیکٹر ۴ تے سیکٹر ۵ دا حصہ سی۔
سیکٹر ۳ دی سربراہی دے ایم شفیع اللہ تے بعد وچ اے این ایم نورزمان نے ہیجامارہ وچ کيتی۔ اسنوں ۲ مشرقی بنگال تے سلہٹ تے میمن سنگھ دے EPR فوجیاں نے تشکیل دتا سی۔ اس سیکٹر دے دس ذیلی شعبے (تے انہاں دے کمانڈر) ایہ سن : اسرامباری (کیپٹن عزیز، بعد وچ کیپٹن اعجاز دی جگہ لی گئی)؛ باغی باڑی (کیپٹن عزیز، بعد وچ انہاں دی جگہ کیپٹن اعجاز)؛ ہٹکٹیا (کیپٹن مطیع الرحمان)؛ شملہ (کیپٹن متین)؛ پنچابتی (کیپٹن نسیم)؛ منتالا (کیپٹن ایم ایس اے بھویان)؛ وجئے نگر (کیپٹن ایم ایس اے بھویاں)؛ کالاچھرہ (لیفٹیننٹ مجمدار)؛ کالکالیا (لیفٹیننٹ غلام ہلال مرشد)؛ تے باموتیہ (لیفٹیننٹ سعید)۔
سیکٹر ۴ حبیب گنج توں کنائی گھاٹ تک اُتے مشتمل سی تے اس وچ 4,000 EPR فوجی سن، تے ۹٬۰۰۰ باقاعدہ آزادی پسنداں دی مدد سی۔ انہاں دی کمانڈ چٹا رنجن دتہ تے بعد وچ محمد عبدالرب نے کيتی۔ سیکٹر ۴ دا ہیڈ کوارٹر شروع وچ کریم گنج تے بعد وچ آسام دے ماسم پور وچ سی۔ اس سیکٹر دے چھ ذیلی شعبے (تے انہاں دے کمانڈر) ایہ سن : جلال پور (مسدورب سدی)؛ باراپونجی ( محمد عبدالرب )؛ املاسید (لیفٹیننٹ ظاہر)؛ کوکیتل (فلائٹ لیفٹیننٹ قادر، بعد وچ انہاں دی جگہ کیپٹن شریف الحق)؛ کیلاس شہر (لیفٹیننٹ وکیع الزمان)؛ تے کمال پور (کیپٹن انعام)۔
سیکٹر ۵ درگا پور توں تمابیل تک اُتے مشتمل سی تے بنشتلہ وچ میجر میر شوکت علی نے اس دی کمانڈ کيتی۔ ایہ شعبہ ۸۰۰ ریگولر تے ۵۰۰۰ گوریلاں اُتے مشتمل سی۔ اس سیکٹر دے چھ ذیلی شعبے (تے انہاں دے کمانڈر) ایہ سن : مکتا پور (صوبیدار نذیر حسین، آزادی پسند فاروق سیکنڈ انہاں کمانڈ)؛ داؤکی (صوبیدار میجر بی آر چودھری)؛ شیلا (کیپٹن ہلال، جس دے دو اسسٹنٹ کمانڈر سن، لیفٹیننٹ محبوب الرحمان تے لیفٹیننٹ عبدالرؤف)؛ بھولا گنج (لیفٹیننٹ طاہر الدین اخونجی جنہاں دے پاس لیفٹیننٹ ایس ایم خالد اسسٹنٹ کمانڈر سن )؛ بلات (صوبیدار غنی، بعد وچ انہاں دی جگہ کیپٹن صلاح الدین تے انعام الحق چوہدری)؛ تے بڑاچھرہ (کیپٹن مسلم الدین)۔ [۶۴]
جنگ دے دوران بوہت سارے پرنٹنگ پریس نوں نقصان پہنچیا تے اس وچ اسلامیہ پریس وچ چھپنے والی سلہندی نگری رسم الخط وی شامل اے۔ [۶۵][۶۶] ایہ خطہ مشرقی پاکستان دی جنگِ آزادی دا مرکزی نقطہ سی، جس نے بنگلہ دیش بنایا۔ ایہ بنگلہ دیشی افواج دے کمانڈر انچیف جنرل ایم اے جی عثمانی دا آبائی شہر سی تے راج نگر ضلع وچ واقع پنچپنڈ فیکٹری نے انہاں دی کمان وچ توپاں تیار کيتی سی۔ جناردن کرماکر دی بنائی ہوئی اک مشہور تاریخی توپ ڈھاکہ وچ نمائش دے لئی رکھی گئی اے۔ ۴ توں ۵ دسمبر ۱۹۷۱ تک کلورا وچ غازی پور دی جنگ پاکستانی فوج تے بنگلہ دیش تے ہندوستان دی اتحادی افواج دے درمیان چھڑ گئی۔ جنگ بنگلہ دیشی فتح دے نال ختم ہوئی۔ سلہٹ دی جنگ ۷ توں ۱۵ دسمبر تک ہوئی، جس دے نتیجے وچ پاکستانیاں نے ہتھیار ڈال دتے تے سلہٹ دی آزادی ہوئی۔ پاکستانی فوج دے ۹۳٬۰۰۰ دستےآں نے ۱۶ دسمبر ۱۹۷۱ نوں غیر مشروط طور اُتے بنگلہ دیشی لبریشن فورسز یعنی مکتی باہنی دے سامنے ہتھیار ڈال دیے۔ اس دن تے تقریب نوں بنگلہ دیش وچ Bijoy Dibos دے طور اُتے منایا جاندا اے۔ [۶۷][۶۸]
ہور ویکھو
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ ۳.۰ ۳.۱ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ ۴.۰ ۴.۱ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ ۵.۰ ۵.۱ ۵.۲ ۵.۳ ۵.۴ ۵.۵ ۵.۶ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ ۸.۰ ۸.۱ ۸.۲ ۸.۳ Sreehatter Itibritta – Purbangsho (A History of Sylhet), Part 2, Volume 1, Chapter 1, Achyut Charan Choudhury; Publisher: Mustafa Selim; Source publication, 2004
- ↑ ۹.۰۰ ۹.۰۱ ۹.۰۲ ۹.۰۳ ۹.۰۴ ۹.۰۵ ۹.۰۶ ۹.۰۷ ۹.۰۸ ۹.۰۹ ۹.۱۰ ۹.۱۱ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ KingListsFarEast Bengal
- ↑ ۱۲.۰ ۱۲.۱ ۱۲.۲ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ ۱۴.۰ ۱۴.۱ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ EB, Suharwardy Yemani Sylheti, Shaikhul Mashaikh Hazrat Makhdum Ghazi Shaikh Jalaluddin Mujjarad, in Hanif, N. "Biographical Encyclopaedia of Sufis: Central Asia and Middle East. Vol. 2". Sarup & Sons, 2002. p.459
- ↑ "About the name Srihatta"۔ Srihatta.com.bd۔ اخذ شدہ بتاریخ 7 اپریل 2019
- ↑ Syed Murtaza Ali's History of Sylhet; Moinul Islam
- ↑ ۱۸.۰ ۱۸.۱ سانچہ:Cite Banglapedia
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ ۲۰.۰ ۲۰.۱ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ سانچہ:Cite wikisource
- ↑ R. M. Nath, The Back-ground of Assamese Culture (1978), p. 81
- ↑ ۲۴.۰ ۲۴.۱ ۲۴.۲ سانچہ:Harvard citation text سائیٹ غلطی: Invalid
<ref>
tag; name "auto1" defined multiple times with different content - ↑ Subīra Kara, 1857 in North East: a reconstruction from folk and oral sources (2008), p. 135
- ↑ Milton S. Sangma, Essays on North-east India: Presented in Memory of Professor V. Venkata Rao (1994), p. 74
- ↑ ۲۷.۰ ۲۷.۱ Bangladesh Itihas Samiti, Sylhet: History and Heritage, (1999), p. 715
- ↑ سانچہ:Harvard citation text
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ ۳۰.۰ ۳۰.۱ ۳۰.۲ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Inayat Khan, Shah Jahan Nama, trans. A. R. Fuller, ed. W. E. Begley and Z. A. Desai (Delhi: Oxford University Press, 1990), 235.
- ↑ ۳۴.۰ ۳۴.۱ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Ali, Syed Murtaja, Hazrat Shah Jalal and Sylheter Itihas, 66: 1988
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Hunter, William Wilson (1875). "District of Sylhet: Administrative History". A Statistical Account of Assam. 2.
- ↑ ۳۸.۰ ۳۸.۱ ۳۸.۲ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Colleen Taylor Sen (2004). Food Culture in India. Greenwood Publishing Group. p. 26. سانچہ:آئی ایس بی این.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ "Rare 1857 reports on Bengal uprisings"۔ Times of India
- ↑ "Sylhet City Corporation"۔ Sylhet City Corporation۔ 1 اکتوبر 2014 میں اصل سے آرکائیو شدہ۔ اخذ شدہ بتاریخ 2 ستمبر 2019
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ "Homepage"۔ Sylhet MC College
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ William Cooke Taylor, A Popular History of British India. p. 505
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ سانچہ:Cite Banglapedia
- ↑ Bengali speaking community in the Port of London Archived 2008-12-01 at the وے بیک مشین PortCities London. Retrieved 28 مئی 2009.
- ↑ Shoaib Daniyal۔ "With Brexit a reality, a look back at six Indian referendums (and one that never happened)"۔ Scroll.in۔ Scroll۔ اخذ شدہ بتاریخ 20 نومبر 2016
- ↑ "History – British History in depth: The Hidden Story of Partition and its Legacies"۔ bbc.co.uk۔ BBC۔ اخذ شدہ بتاریخ 20 نومبر 2016
- ↑ Dewan Nurul Anwar Husain Chowdhury۔ "Sylhet Referendum, 1947"۔ en.banglapedia.org۔ Banglapedia۔ اخذ شدہ بتاریخ 20 نومبر 2016
- ↑ "Sylhet (Assam) to join East Pakistan"۔ Keesing's Record of World Events۔ جولائی 1947۔ صفحہ: 8722۔ 4 دسمبر 2013 میں اصل سے آرکائیو شدہ
- ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےkalerkantho
لئی۔ - ↑ আমাদের নগরী (بزبان بنگالی)۔ The Daily SCC۔ اخذ شدہ بتاریخ 10 جولائی 2017
- ↑ Bangladesh Tea Research Institute, Banglapedia
- ↑ Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Citation/CS1/COinS' not found.
- ↑ Salik, Siddiq, Witness to Surrender, pp126
- ↑ سانچہ:Cite Banglapedia
- ↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.
- ↑ Archive
- ↑ "About us"۔ Liberation War Museum۔ 8 نومبر 2011 میں اصل سے آرکائیو شدہ۔ اخذ شدہ بتاریخ 21 نومبر 2011
- ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےTeam
لئی۔
ہور پڑھو
[سودھو]- ایٹن، رچرڈ دی رائز آف اسلام اینڈ دتی بنگال فرنٹیئر، ۱۲۰۴–۱۷۶۰ ( یونیورسٹی آف کیلیفورنیا پریس، ۱۹۹۳)