Reljef đurđevačkog atara je prilično ravničarski. U setvenoj strukturi vodeće mesto zauzima kukuruz, zatim pšenica i ječam, mada pored svega toga Đurđevčane najčešće spominju po lubenicama što je najbolji dokaz kvaliteta i tradicije. Lovište Lovačkog društva „Zec“ zahvata površinu od 8.033 ha sa više vrsta divljači. Udaljeno je 25 km od Novog Sada.
Prvo naselje na mestu današnjeg Đurđeva pominje se 1513. godine kao posed sremskog vladike. U turskom periodu ovo naselje je pripadalo titelskoj nahiji posle čega je potpuno opustelo. Naseljavanje današnjeg Đurđeva je otpočelo 1800. godine kada su se 203 srpske porodice doselile iz Temerina. Već 1806. godine podignuta ja pravoslavna Crkva Sv. Vaznesenja Gospodnjeg. U drugoj polovini 19. veka počinje doseljavanje Rusina iz Ruskog Krstura i Kucure.
U naselju Đurđevo živi 3872 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 37,1 godina (35,7 kod muškaraca i 38,5 kod žena). U naselju ima 1638 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,14.
Ovo naselje je uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).