Mihajlo Kelbli
Mihajlo Kelbli | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 21. 2. 1930. Zrenjanin (Kraljevina Jugoslavija) |
Muzički rad | |
Period aktivnosti | 1949 - |
Instrument | klarinet |
Diskografska kuća | Jugoton |
Mihajlo Kelbli (21. februar 1930. u Zrenjaninu - 2018.) srpski i jugoslovenski klarinetista. Umetnik, instrumentalista visokog nivoa izvođačke tehnike i individualnog izvođačkog profila, priznati jugoslovenski pedagog.
Mihajlo Kelbli[1] je rođen u Zrenjaninu 21. februara 1930. godine od oca Franje i majke Milisave, rođene Petrović. U Zrenjaninu završava osnovnu školu i niže razrede gimnazije. Po oslobođenju prelazi u Novi Sad 1948. godine i tu završava Trgovačku akademiju.
Muzikom se najpre bavi kao amater svirajući gitaru i saksofon, a profesionalno školovanje na klarinetu počeo je u klasi profesora Antona Ebersta u Muzičkoj školi Isidor Bajić u Novom Sadu 1949. godine. Pored Odseka za klarinet, 1953. godine završava i Nastavničko-teorijski odsek sa visokom ocenom.
Studije klarineta upisuje 1953. – 1957. godine na Muzčkoj akademiji [2] u Beogradu u klasi profesora Bruno Bruna[3]. Kao student druge godine učestvuje na prvom jugoslovenskom Takmičenju mladih umetnika Jugoslavije u Ljubljani 1956. godine (II nagrada). Postdiplomske studije završava 26. septembra 1975. godine na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi profesora Bruno Bruna[4].
Po završetku studija postaje prvi klarinetista u Kamernom orkestru Radio-Novog Sada, a ubrzo zatim prvi klarinetista u orkestru Opere Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu. Posle odsluženja vojnog roka, 1959. godine, zasniva redovni radni odnos prvog klarinetiste orkestra ’’Opere Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu.
Pedagoškim radom bavi se neprekidno od 1960. godine do odlaska u penziju, 1995. Bio je profesor klarineta u Srednjoj muzičkoj školi Isidor Bajić u Novom Sadu i rukovodilac Duvačkog odseka škole od 1973. do 1975. godine.
Desetog januara 1975. godine izabran je za nastavnika klarineta u zvanju docenta na Akademiji umetnosti u Novom Sadu (kao jedini i prvi duvački instrument na Akademiji), 26. juna 1980. godine prelazi u zvanje vanrednog profesora, dok je za redovnog profesora izabran 25. januara 1985. godine.
1. Za umetnički rad, grad Novi Sad mu dodeljuje najviše priznanje Oktobarsku nagradu 1972. godine.
2. Za izvodenje Koncerta za klarinet i orkestar, Rudolfa Bručija 1978. godine, Udruženje muzičkih umetnika Vojvodine dodeljuje mu nagradu Isidor Bajić.
3. Za trajan doprinos razvitku muzičkog života u SAP Vojvodini, 1979. godine Savez udruženja muzičkih pedagoga Jugoslavije dodeljuje mu Diplomu počasnog članstva.
Koncertantnu delatnost započinje 1960. godine kao solo-klarinetista u orkestru Srpskog narodnog pozorišta-Opera sa baletom i Simfonijskom orkestru Novosadske filharmonije. Nastupa sa Novosadskom filharmonijom, Novosadskim kanernim ansamblom, Sarajevskom filharmonijom, Praškim Radio-orkestrom i Simfonijskim orkestrom "MAV" iz Budimpešte.
Gostovao je u svim većim mestima Vojvodine i Jugoslavije: Beograd, Zagreb, Ljubljana, Sarajevo, Skopje, Opatija Priština... Van granica Jugoslavije: u Mađarskoj, Italiji, Čehoslovačkoj, Rumuniji i Egiptu.
Kompozitor Rudolf Bruči mu je posvetio Koncert za klarinet i orkestar (22 : 35). Mr Mihajlo Kelbli ga je prvi put izveo 17. februara 1971. godine u Novom Sadu. Iste godine koncert je s velikim uspehom izveden na Jugoslavenskoj muzičkoj tribini Arhivirano 2012-10-02 na Wayback Machine-u u Opatiji. Slede nastupi 1973. godine na Opatijskoj muzičkoj tribini i na Festivalu Dani muzike u Budvi (1974. godine), u Herceg Novom 1983.
Javne nastupe ovog uvaženog umetnika muzička kritika je zapazila, visoko ocenila i propratila veoma pohvalnim komentarima.
- Preduzeće za izradu gramofonskih ploča Jugoton je 1973. godine snimilo LP ploču na kojoj je klarinetista Mihajlo Kelbli bravurozno odsvirao Koncert za klarinet i orkestar Rudolfa Bručija [5] uz pratnju Novosadskog kamernog orkestra. Dirigovao je Marijan Fajdiga.
- Ista kuća, Jugoton, snimila je i kompziciju Sonata-Torso[6] za klarinet i klavir (9 : 30) kompozitora Ivana Kovača, na kojoj je Mihajlo Kelbli svirao klarinet uz klavirsku pratnju Marijana Fajdige.
- Snimao je za mnoge radio-stanice: Novi Sad, Beograd i Ljubljana, kao i za TV: Novi Sad, Beograd, Ljubljana, Priština i Rim.
Mihajlo Kelbli deluje u kontinuitetu svih godina radnog veka kao jedan od najistaknutijih jugoslovenskin pedagoga klarineta.
Na početku pedagoške delatnosti osvajali su, prvo učenici, potom studenti, brojne diplome i nagrade na Vojvođanskim, Saveznim takmičenjima i Takmičenjima umetnika Jugoslavije.
U periodu 1975. – 1979. godine, biva član žirija na Pokrajinskim i Saveznim takmičenjima muzičkih škola 1977, 1979, 1980, 1983. godine bio je predsednik žirija na Takmičenju učenika muzičkih škola i studenata Akademija, a 1981. godine i 1983. godine član žirija na Saveznim takmičenjima, član žirija na Takmičenju umetnika Jugoslavije u Zagrebu 1980.
- Član Komisijie za koncertnu delatnost pri pokrajinskom Udruženju muzičkih umetnika Vojvodine.
- Potpredsednik Udruženja muzičkih umetnika Vojvodine.
- Član Komisije Udruženja kompozitora Vojvodine za stimulaciju umetničkog stvaralaštva.
- Član radne grupe Umetničke komisije Pokrajinskog saveta interesne zajednice kulture Vojvodine.
- Predsednik Nastavno-naučnog veća Akademije umetnosti - Novi Sad.
- Član Nastavno-naučnog veća Univerziteta.
- Član komisije za prijem novih kandidata u Udruženje muzičkih umetnika Vojvodine.
- Član komisije Saveza muzičkih društava Vojvodine.
- Član Recenzentske grupe za nagrađivanje izvođenja domaćih dela ozbiljne muzike.
- Predsednik Komisije za polaganje stručnih ispita za nastavnike predmeta Drveni duvački instrumenti u SAP Vojvodini.
- Leksikon jugoslavenske muzike, Zagreb, 1984, sv. I, 414.
- 40 godina Fakulteta muzičke umetnosti (Muzičke akademije) 1937-1977, Univerzitet umetnosti u Beogradu, Beograd, 1977, 93 str, postdiplomske studije 112 str.
- 50 godina Fakulteta muzičke umetnosti (Muzičke akademije), Univerzitet umetnosti, Beograd, 1988, 146 str, postdiplomske studije 174 str.
- Sve o klarinetu Arhivirano 2013-12-07 na Wayback Machine-u