Materijalni dokazi svedoče o ranoj naseljenosti ovih prostora, još u doba neolita. Predmeti od kamena i životinjske kosti svedoče da se pored obrade zemlje, čovek bavio i stočarstvom, a predmeti od bronze upućuju na rane početke upotrebe metala. Na ovom prostoru živeli su Iliri, Kelti i Rimljani.
Posle seobe Srba pod Arsenijem IV Jovanovićem deo srpske migracije naselio se u četiri sela i na 11 pustara. Ukazom Marije Terezije, Petrovčić je dodeljen Vuku Isakoviču za naseljavanje porodica njegovih vojnika. Prvi put pod današnjim imenom pominje se 1756. godine kao graničarsko mesto.
U mestu je još tada postojala trošna pravoslavna crkva, a novi pravoslavni hram podignut je 1845. godine i posvećen je Roždestvu Sv. Jovana. Seoska slava je Ivandan.
Podaci o postojanju škole datiraju iz perioda između dva rata. Školska zgrada je imala dve učionice i oko 60 đaka. Odlukom SO Zemun1955. godine škola je pripojena osnovnoj školi "Dušan Vukasović Diogen" u Bečmenu. Danas učenici posle završenog četvrtog razreda nastavu pohađaju u školi u Bečmenu.
U naselju Petrovčić živi 1096 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 36,8 godina (36,1 kod muškaraca i 37,5 kod žena). U naselju ima 415 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,39.
Ovo naselje je u uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).