Prijeđi na sadržaj

Rani radovi (film)

Izvor: Wikipedija
Rani radovi
RežijaŽelimir Žilnik
ScenarioŽelimir Žilnik
Branko Vučićević
UlogeMilja Vujanović
Bogdan Tirnanić
Čedomir Radović
Marko Nikolić
Premijera1969.
Jeziksrpskohrvatski
Trajanje77 min.
Država SFR Jugoslavija
Kompanija
StudioAvala film
Neoplanta film Novi Sad
Tehnička ekipa
FotografijaKarpo Aćimović Godina
MontažaKarpo Aćimović Godina

Rani radovi je jugoslovenski crno-beli igrani film snimljen 1969. godine u režiji Želimira Žilnika poznat kao jedno od međunarodno najuspešnijih ostvarenja jugoslovenske kinematografije, ali i svojevrsni vrhunac tzv. Crnog talasa,[1] inspirisan studentskim demonstracijama u Jugoslaviji 1968. godine.[2] Dobio je Zlatnog medveda na 19. Berlinskom međunarodnom filmskom festivalu 1969. godine.[3]

Radnja

[uredi | uredi kod]

Film izlaže priču mladih učesnika studentskih demonstracija 1968. u Beogradu: tri mladića i devojke Jugoslave, koji se suprostavljaju malograđanskoj rutini svakodnevnice. U želji da „promene svet“, nadahnuti tekstovima mladog Karla Marksa, odlaze u sela i fabrike, da „probude svest“ ljudi, da ih ohrabre u borbi za emancipaciju i dostojanstven život. U tom boravku i radu na terenu se suočavaju sa primitivizmom i bedom ali i sa sopstvenim ograničenjima, slabostima, nemoći i ljubomorom. Bivaju i uhapšeni. Frustrirani što je planirana revolucija neostvarena, tri mladića odlučuju da ubiju Jugoslavu, svedoka njihove nesposobnosti. Pucaju u nju, prekrivaju je partijskom zastavom, pale njeno tijelo, te od nameravane akcije ostaje taman stub dima koji se diže u nebo.

Poruka na kraju filma glasi:

Oni koji revoluciju izvedu tek do pola, samo kopaju sebi grob.

Uloge

[uredi | uredi kod]

Istorijat

[uredi | uredi kod]

Žilnik je inspiraciju pronašao prethodne godine u burnim svetskim studentskim demonstracijama koje su imale svog odraza i u tadašnjoj Jugoslaviji, kao i u sovjetskoj invaziji Čehoslovačke i gušenju Praškog proleća. Ovi događaji su ga naveli do ozbiljno preispita raskorak između visokih ideala službene marksističke ideologije i njene primene.

Naslov je pozajmljen iz popularne istoimene knjige u kojoj su sabrana rana dela Marksa i Engelsa, prvi put objavljene u Jugoslaviji 1953. godine, i predstavlja ironičan komentar na njen sadržaj.[4] Kako u njoj njihova ideologija nije bila čvrsto i dogmatski formulisana, uživala je popularnost među nonkonformistički raspoloženim delom tadašnje levičarske inteligencije u Jugoslaviji, kao i tzv. „praksisovcima“.

Žilnik je svoj stav iskazao kroz snažan kontrast između mladih, idealističkih protagonista koji se fanatično drže marksističkih principa i daleko banalnije i prozaičnije stvarnosti u ruralnim krajevima tadašnje Vojvodine, odnosno kroz prikaz konflikta između ideala i stvarnosti koji se pretvara u crnohumornu grotesku.

Žilnik je originalno planirao i nastavak pod naslovom Kapital, koji je takođe bio inspirisan istoimenim Marksovim delom, ali je umesto toga postao predmet kontroverzi i javne osude, te je izbačen iz Partije i primoran da kao emigrant živi u Zapadnoj Nemačkoj na neko vreme.

Zabrana

[uredi | uredi kod]

Film je od strane cenzure odobren za javno prikazivanje 8. marta 1969, a pod optužbom „uznemiravanja jugoslovenske javnosti“ bio na sudskom procesu koji je počeo 23. juna 1969.[5] Uprkos tome, nekoliko meseci kasnije je prikazan na 19. Berlinskom filmskom festivalu gde je doživeo trijumf i osvojio Zlatnog medveda i time ostvario jedno od najviših priznanja u istoriji jugoslovenskog filma. Film je tek 1982. odobren za javno prikazivanje u Jugoslaviji.[6]

Veruje se da su upravo Rani radovi, ali i Zaseda Živojina Pavlovića, nedugo potom prikazana u Puli, podstakli objavljivanje članka Crni val u jugoslavenskoj kinematografiji u partijskim novinama Borba, koji je označio početak kampanje protiv Crnog talasa.

Nagrade

[uredi | uredi kod]

Kulturno dobro

[uredi | uredi kod]

Jugoslovenska kinoteka je, u skladu sa svojim ovlašćenjima na osnovu Zakona o kulturnim dobrima, 28. decembra 2016. godine proglasila sto srpskih igranih filmova (1911-1999) za kulturno dobro od velikog značaja. Na toj listi se nalazi i film Rani radovi.[8]

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. „„Црни талас“ као израз бунта”. Arhivirano iz originala na datum 2011-08-26. Pristupljeno 2012-05-24. 
  2. Aleksic, Tatjana (2013). The Sacrificed Body: Balkan Community Building and the Fear of Freedom. University of Pittsburgh Press. str. 110–111. ISBN 9780822979135. 
  3. „Berlinale 1969: Prize Winners”. berlinale.de. Pristupljeno 2010-03-07. 
  4. Levi, Pavle (2007). Disintegration in Frames: Aesthetics and Ideology in the Yugoslav and Post-Yugoslav Cinema. Stanford University Press. str. 34–35. ISBN 9780804753685. »Želimir Žilnik's Early Works [...]—a 1969 film literally, but this time ironically, titled after Marx's writings« 
  5. „Сезона лова на „црне вештице“, Ранко Мунитић” (ср). Пулс. Arhivirano iz originala na datum 26. 12. 2010. Pristupljeno 5. 3. 2012. 
  6. Zabranjeni bez zabrane, Milan Nikodijević i Dinko Tucaković, Art & Popcorn (2007)
  7. Early Works (1969) - Awards - IMDb. Retrieved 2024-07-12 – via www.imdb.com.
  8. „Сто српских играних филмова (1911-1999) проглашених за културно добро од великог значаја”. www.kinoteka.org.rs. Pristupljeno 2023-09-11. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]