Stric (film)
| Stric | |
|---|---|
_Poster.jpg) | |
| Režija | David Kapac Andrija Mardešić |
| Produkcija | Ivan Kelava Rea Rajčić Milan Stojanović Bojan Tišljar Tina Tišljar Tomislav Vujić |
| Scenario | David Kapac Andrija Mardešić |
| Uloge | Miki Manojlović Goran Bogdan Ivana Roščić Roko Sikavica |
| Muzika | Miro Manojlović |
| Premijera | 1. 12. 2022
|
| Jezik | hrvatski |
| Trajanje | 104 min. |
| Država |  Hrvatska Srbija |
| Kompanija | |
| Studio | Eclectica Sense Production Hrvatski audiovizualni centar HRT |
| Distributer | Bendita Film Sales |
| Tehnička ekipa | |
| Fotografija | Miloš Jaćimović |
| Montaža | Tomislav Stojanović |
| Stric na Internet Movie Database | |
Stric je psihološki triler iz 2022. koji su napisali i režirali David Kapac i Andrija Mardešić.[1]
Radnja filma smeštena je u Jugoslaviji krajem osamdesetih godina prošlog veka, a počinje hrvatskom porodicom, ocem, majkom i njihovim adolescentnim sinom, koji se užurbano pripremaju za božićnu večeru na kojoj će im se pridružiti stric, koji dolazi u posetu iz Nemačke. Porodica je naizgled oduševljena stričevim dolaskom, ali njihov odnos s njim deluje hladno i neugodno. On donosi poklone čitavoj porodici — otac dobija kutiju cigareta, majka parfem, a njihov sin lovačku pušku. Sedaju da jedu večeru, koju iznenada prekida zvonjava mobilnog telefona, što implicira drugačiji vremenski period i lokaciju nego što se prvobitno pretpostavljalo. Veče provode ukrašavajući jelku, plešući, gledajući dnevnik i jedući kolače, a sve to ide po zlu na različite načine. Konačno, porodica i stric odlaze na spavanje kasno uveče. Čim se svetla ugase, stric ustaje iz kreveta, ulazi u auto i odlazi. Nakon što stričev auto nestane u daljini, porodica počinje da planira iste pripreme za sutra. U narednim danima, čini se da se Badnje veče ponavlja u nedogled, postajući sve više uznemirujuće i nadrealno, dok stric koristi pušku da preti porodici. Majka ga stalno zapitkuje gde se nalazi seka, rođaka koju stric drži zarobljenu na nepoznatoj lokaciji. Zauzvrat za seku, on traži da porodica priredi „savršen Božić", kakvog se seća iz ranijih godina, koji se završio porodičnom svađom i ubistvom. Jednom prilikom dovodi seku, koju je držao u svom gepeku, ali joj dozvoljava da komunicira sa porodicom samo pod njegovim uslovima. Dani koji prolaze, obeleženi nasiljem i sve bizarnijim događajima, konačno kulminiraju savršenim Božićem. Sutradan ujutro, radosna porodica ispraća zadovoljnog strica, kada on iznenada uzima pušku ubija seku u gepeku, na koju je porodica zaboravila, a potom i sebe, na užas porodice. Otac, majka i sin bez reči ulaze u stričev auto i odlaze, slušajući radio u tišini.[2]
- Miki Manojlović: stric
- Goran Bogdan: otac
- Ivana Roščić: majka
- Roko Sikavica: sin
- Kaja Šišmanović: seka
Razgovarajući o tome kako su došli do prvobitne ideje za film, Kapac i Mardešić su rekli: „Shvatili smo da obojica imamo jednu sličnu zavist, a to je da u detinjstvu nismo imali strica, ili ujaka, ili kuma koji je živeo vani, i koji je dolazio svake godine za blagdane i donosio poklone, a naši prijatelji su to imali. Ovo je bila inicijalna ideja. Kada smo videli da će film biti ozbiljan onda smo se prisetili svih naših obiteljskih situacija i shvatili da su blagdani zapravo jako stresni, iako je usađeno da moraju da budu sretni."[3]
Uloge članova porodice pisane su sa njihovim glumcima u vidu, dok je uloga strica prvobitno bila zamišljena za mlađeg glumca pre nego što je ponuđena Manojloviću.[3]
Govoreći o tonu i stilu filma, reditelji su napomenuli: „Naš film može biti sve u jednom, jer ljepota i poenta autorskog filma jeste da se zapravo kroz nekakav autorski izričaj inkorporiraju različite poetike, estetike, različiti nekakvi žanrovi, rekonstrukcije žanra, rekonstrukcije filmskog jezika, šta i je slučaj kod nas, jer smo bili inspirirani raznim autorima, raznim smjerovima.“[3]
Film crpi inspiraciju iz i često je upoređivan sa filmovima Michaela Hanekea i Yorgosa Lanthimosa zbog njegove društvene kritike i napete i nervozne atmosfere. Opisan je kao apsurdistički i da drži „ne samo porodicu, već i publiku [zarobljenu]", sa stalnim ponavljanjem psihičkog nasilja koje stric vrši nad porodicom, kao da je ono deo petlje bez kraja. Tematski su povučene paralele između traume koju porodica doživljava sa stricem i istorije i raspada Jugoslavije.[4][5]
- Sitges Film Festival (2023) — Nagrada Noves Visions za najbolju režiju (David Kapac, Andrija Mardešić)[6]
- Međunarodni filmski festival Karlovy Vary (2022) — Posebno priznanje žirija Proxima Competition (David Kapac, Andrija Mardešić)[7]
- Pulski filmski festival (2022) — Zlatna arena za najbolji scenario (David Kapac, Andrija Mardešić) i najbolju kostimografiju (Ana Savić Gecan)[6]
- Fantastic Fest (2023) — Nagrada Next Wave za najbolje režisere (David Kapac, Andrija Mardešić)[6]
- CinEast (2022) — Nagrada za mlade talente (David Kapac, Andrija Mardešić)[6]
- ↑ Stric (2022) - IMDb, pristupljeno 2024-02-08
- ↑ „STRIC (manjinska koprodukcija) - FCS”. www.fcs.rs. Pristupljeno 2024-02-08.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 „Miki Manojlović: Mladi su prezent, nisu budućnost - Kultura - Dnevni list Danas”. 2022-12-01. Pristupljeno 2024-02-08.
- ↑ Nova.rs (2022-08-06). „Kritika filma "Stric": Poligon za maltretiranje jedne porodice, ali i publike”. NOVA portal. Pristupljeno 2024-02-08.
- ↑ „STRIC: A KAKO VI SLAVITE BOŽIĆ? - FCS”. www.fcs.rs. 2022-12-08. Pristupljeno 2024-02-08.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Stric (2022) - Awards - IMDb, pristupljeno 2024-02-09
- ↑ „Hrvatsko-srpski film "Stric" nagrađen na festivalu u Karlovim Varima - Društvo - Dnevni list Danas”. Pristupljeno 2024-02-08.
- Stric na sajtu IMDb
- Stric na Rotten Tomatoes-u (en)