Prijeđi na sadržaj

The Man Who Laughs

Izvor: Wikipedija
Za ostale upotrebe, v. Čovjek koji se smije (razvrstavanje).
The Man Who Laughs
Kino-poster
RežijaPaul Leni
ProducentPaul Kohner
ScenarioJ. Grubb Alexander
Walter Anthony
Mary McLean
Charles E. Whittaker
PredložakL'Homme qui rit; autor:
Victor Hugo
UlogeMary Philbin
Conrad Veidt
Brandon Hurst
Olga V. Baklanova
Cesare Gravina
Stuart Holmes
Samuel de Grasse
George Siegmann
Josephine Crowell
MuzikaWilliam Axt
Sam Perry
Erno Rapee
FotografijaGilbert Warrenton
MontažaEdward L. Cahn
Maurice Pivar
StudioUniversal Pictures
DistribucijaUniversal Pictures
Datum(i) premijere
27. 4. 1928 (1928-04-27) (New York)
Trajanje110 min.
Zemlja Sjedinjene Države
Jeziknijemi
engleski međutitlovi
Budžet1 mil. US$

The Man Who Laughs (sh. Čovjek koji se smije) je američki crno-bijeli nijemi film snimljen 1928. u režiji Paula Lenija. Iako se ponekad navodi kao horor, po žanru je u stvari kostimirana melodrama, a temelji se na romanu francuskog književnika Victora Hugoa. Radnja je smještena u Englesku na prijelazu iz 17. u 18. vijek, a protagonist, čiji lik tumači Conrad Veidt je putujući zabavljač kome je kao djetetu lice namjerno unakaženo tako da stalno na njemu "nosi" groteskni "osmjeh".

The Man Who Laughs je predstavljao jedan od najskupljih i najambicioznijih projekata Universal, čiji je šef Carl Laemmle nastojao ponoviti uspjeh sličnih gotskih melodrama kao što su The Hunchback of Notre-Dame i Phantom of the Opera. Laemmle je bio duboko impresioniran njemačkim filmom Waxwork iz 1924. godine, pa je stoga za svoj film angažirao režisera Lenija, kao i glavnog glumca Conrada Veidta, nakon što je Lon Chaney, specijalist za uloge unakaženih likova, postao nedostupan zbog ugovora s MGM-om. Laemmle je filmu, za razliku od predloška, dodao i hepi end. Film je, međutim, morao čekati godinu dana na distribuciju, jer je Universal odlučio na njega nadodati zvučnu podlogu (muziku, efekte) preko sistema Movietone. Kritika ispočetka nije bila sklona filmu, ali je kasnije postao zanimljiv historičarima stripa nakon što je Bob Kane priznao da mu je upravo Veidtov nastup poslužio kao inspiracija za stvaranje lika Jokera u filmovima o Batmanu.

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]