Ilia Abuladze
Ilia Vladimiri dze Abuladze (1901-1968) ishte një historian, filolog dhe personalitet i shquajtur i Gjeorgjisë.Ai dha kontribute të rëndësishme në fushat e shkencave historike dhe filologjike në Gjeorgji:Ishte anëtar korrespondent i Akademisë së Shkencave të Gjeorgjisë (1950)U dekorua si "Punëtor i Merituar i Shkencave të Gjeorgjisë" (1961)Mori titullin e "Doktorit të Shkencave Filologjike" (1938)U emërua profesor (1947)Abuladze la një trashëgimi të çmuar si one of the leading intelektualëve të Gjeorgjisë së shekullit të 20-të, duke bërë kontribute të rëndësishme në fushat e historisë dhe filologjisë në vend.Nëpërmjet punës së tij shkencore dhe akademike, ai i dha një ndihmesë të çmuar zhvillimit intelektual dhe kulturor të Gjeorgjisë gjatë një periudhe të rëndësishme të historisë së vendit.
Ilia Vladimiri dze Abuladze (1901-1968) ishte një figurë e shquar e intelektualëve gjeorgjianë të shekullit të 20-të, duke lënë një trashëgimi të çmueshme në fushat e historisë dhe filologjisë.I lindur në një fshat të vogël të Imereti-t në Gjeorgjinë Perëndimore, Abuladze diplomoi në Universitetin Shtetëror të Tbilisit në vitin 1927 dhe filloi rrugën e tij akademike në 1932.Ai u dallua si një studiues i specializuar në historinë e letërsisë së vjetër gjeorgjiane, si dhe në marrëdhëniet letrare dhe kulturore armeno-gjeorgjiane. Kontributi i tij shkencor i solli atij titujt e lartë akademikë, duke u bërë anëtar korrespondent i Akademisë së Shkencave të Gjeorgjisë (1950), "Punëtor i Merituar i Shkencave të Gjeorgjisë" (1961), si dhe doktor i shkencave filologjike (1938) dhe profesor (1947).Veç kësaj, Abuladze u bë i njohur edhe për rizbulimin e alfabetit të humbur të shqiptarëve të Kaukazit, duke treguar gjerësinë e interesave dhe ekspertizës së tij.Nëpërmjet veprës së tij të palodhur shkencore dhe akademike, Ilia Vladimiri dze Abuladze la një trashëgimi të çmuar për zhvillimin intelektual dhe kulturor të Gjeorgjisë gjatë shekullit të 20-të.
Në vitin 1950, Abuladze u zgjodh anëtar korrespondent i Akademisë së Shkencave të Gjeorgjisë, një titull i lartë akademik.Në vitin 1958, ai organizoi Institutin e Dorëshkrimeve të Akademisë së Shkencave Gjeorgjiane dhe u bë drejtori i tij i përjetshëm. Ky institut më vonë u bë Qendra Kombëtare Gjeorgjiane e Dorëshkrimeve, një institucion i rëndësishëm për ruajtjen dhe studimin e dorëshkrimeve historike gjeorgjiane.Nga viti 1938 deri në vitin 1968, Abuladze punoi si profesor i Universitetit Shtetëror të Tbilisit, duke dhënë një kontribut të çmuar në arsimin e lartë gjeorgjian për afro 30 vjet.Kjo tregon se Abuladze luan një rol të rëndësishëm në institucionet akademike dhe shkencore kryesore të Gjeorgjisë, duke kontribuar në zhvillimin e fushave të historisë, filologjisë dhe ruajtjen e trashëgimisë kulturore gjeorgjiane. Puna e tij afatgjatë si profesor në universitetin kryesor të vendit tregon ndikimin e tij të gjerë në formimin e brezave të rinj të intelektualëve gjeorgjianë.
Abuladze botoi botime kritike të të gjitha veprave kryesore hagiografike gjeorgjiane në një seri monumentale të quajtur "Veprat e Letërsisë së Vjetër Hagiografike Gjeorgjiane". Kjo ishte një kontribut të cilit i jepet shumë vlerë për ruajtjen dhe studimin e kësaj trashëgimie letrare të hershme gjeorgjiane.Ai tregoi një interes të veçantë për burimet armene dhe redaktoi përshtatjen mesjetare armene të Kronikave Gjeorgjiane. Kjo thekson rëndësinë e tij në studimin e marrëdhënieve kulturore mes Gjeorgjisë dhe Armenisë.Abuladze zbuloi dhe studioi shkrimit të lashtë Udi në vitin 1937. Ky ishte një zbulim i rëndësishëm arkeologjik që kontribuoi në njohjen e kulturave të hershme të Kaukazit.Pas vdekjes së tij në 1973, u botua "Fjalori i gjuhës së vjetër gjeorgjiane", një punim tjetër i rëndësishëm drejtuar ruajtjes së trashëgimisë gjuhësore gjeorgjiane.Puna e gjerë dhe e shumëllojshme shkencore e Abuladzes tregon për ekspertizën dhe kontributin e tij të çmuar në fushën e studimeve historike, filologjike dhe kulturore në Gjeorgji gjatë shekullit të 20-të.
Shiko gjithashtu
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- Lista e gjeorgjianëve
Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Rapp, Stephen H. (2003), Studies In Medieval Georgian Historiography: Early Texts And Eurasian Contexts, p. 16. Peeters Bvba ISBN 90-429-1318-5