Pređi na sadržaj

Mafija (igra)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Tog igre, kada se učesnici međusobno optužuju

Mafija je društvena igra u kojoj može učestvovati od 6 do 17 igrača.

Nastanak

[uredi | uredi izvor]

Igru Mafiju izumeo je 1986. godine Dmitrij Davidov, sovjetski student psihologije. Igra se ubrzo proširila među studentima Moskovskog državnog univerziteta Lomonosova, te je kasnije postala popularna i izvan krugova te institucije. Na rasprostranjenost igre uticala je i italijanska televizijska serija Hobotnica, koja se u SSSR-u prikazivala u drugoj polovini 80-ih godina 20. veka. Mafija je vremenom počela da se igra i van „Istočnog bloka“, dok su se kasnije razvijale i njene različite verzije pod novim imenima. Smatra se da je KGB kreirao striktna takmičarska pravila igre, radi vežbanja percepcije tajnih agenata i specijalnih jedinica vojske i policije. Mafija se u popularnoj kulturi praktikuje u sklopu tim bilding aktivnosti.[1]

Karte za igru

Podela likova

[uredi | uredi izvor]

Osnovni likovi u igri su građani i mafijaši, a učestvuju još policajac i lekar. Igra je predviđena za 6 do 17 igrača, a kao optimalni broj se uzima 8 takmičara. Učesnici izvlače papiriće, odnosno kartice sa likovima, a raspodela uloga je takva da u njoj najčešće učestvuju dva predstavnika mafije, te po jedan lekar i policajac, dok ostatak predstavljaju građani, odnosno narod. Igru vodi narator. U slučaju da u igri učestvuje više od 8 igrača, tada se mogu uvesti neki dodatni, nestandardni likovi, što zavisi od dogovora igrača.[2]

Tok igre

[uredi | uredi izvor]

Igra je koncipirana tako da na njenom početku ceo grad spava, dok se igrači raspoređuju tako da formiraju krug. Narator najpre poziva mafiju da se „probudi“ i odabere koga će da likvidira. Nakon odabira „žrtve“, predstavnici mafije žmure, a zatim se „budi“ lekar. On može odabrati jednu osobu za koju smatra da ju je mafija „ubila“, uključujući i sebe, te istu spasiti. Nakon lekara, u igru se uključuje policajac, koji od naratora saznaje da li je neka konkretna osoba mafijaš.[3] Narator na kraju govori celom gradu da se probudi, a u slučaju da lekar nije spasao pravu osobu, taj takmičar se isključuje iz igre. Krug se zatvara time što grad izglasava jednog od prisutnih, za kog smatra da je predstavnik mafije, dok mafija treba da sakrije svoju ulogu. Nakon rasprave i odluke „grada“, igra se nastavlja po istom principu. Pobednici su oni čiji predstavnik ostane „živ“ na kraju igrice, uz napomenu da se policajac i lekar ubrajaju u građane.[4]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Mafija – Osveta”. darkwood.co.rs. Arhivirano iz originala 30. 11. 2018. g. Pristupljeno 30. 11. 2018. 
  2. ^ „Društvena igra Mafia”. computerlandshop.rs. Pristupljeno 30. 11. 2018. [mrtva veza]
  3. ^ Tomović, Katarina (22. 01. 2017). „Zanimljive društvene igre (bez karata) za odrasle”. danubeogradu.rs. Pristupljeno 30. 11. 2018. 
  4. ^ „Zabava zagarantirana: 7 najboljih društvenih igara” (na jeziku: hrvatski). teen385.com. 15. 12. 2014. Pristupljeno 30. 11. 2018.