Pomorski pilot
Pomorski pilot (engl. maritime pilot) ili peljar, je ovlašćeno i stručno lice koje sprovodi brodove (peljarenje, pilotiranje, pilotaža) kroz pomorska i rečna područja (deonice) opasne za plovidbu i pri uplovljenju i isplovljenju iz luke. Ne pripada brodskoj posadi, sem ukoliko, kao zapovednik ili oficir broda, ima posebno ovlašćenje (licencu) za vršenje pilotiranja kroz određena područja. Pilotska služba vrši se preko pilotskih stanica, koje raspolažu određenim brojem pilota, pilotskih brodova ili čamaca, signalnih stanica ili drugih sredstava veze. Postoje lučki, obalni i rečni piloti.[1]
Istorija
[uredi | uredi izvor]Zvanje pilota je verovatno staro koliko i zvanje mornara. U 10. veku p. n. e. pominju se piloti koje je kralj Hiram iz Tira poslao izraelskom kralju Solomonu kao sprovodnike brodova u feničanske luke i iz njih. Na ratnim brodovima na vesla i u početnoj fazi mornarice na jedra, pilot je bio član posade zadužen za vođenje navigacije (navigator) i odgovoran za upravljanje brodom zapovedniku, koji nije morao da bude pomorac. U Italiji se piloti pominju u 13. veku, u Engleskoj u 14. veku, a kod nas već u starim statutima primorskih gradova Dubrovnika i Kotora.[1]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b Nikola Gažević, Vojna enciklopedija (knjiga 6), Vojnoizdavački zavod, Beograd (1973), str. 624
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Nikola Gažević, Vojna enciklopedija (knjiga 6), Vojnoizdavački zavod, Beograd (1973), str. 624