Marilyn Manson
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
| ||
 Marilyn Manson (2015) | ||
| Imię i nazwisko | Brian Hugh Warner | |
| instrumynta | gitara, szlagcojg, keyboard | |
| Gatunki | metal alternatywny, hard rock, glam rock, industrial metal, industrial rock, heavy metal, electro-industrial | |
| fach | śpiywŏk, autōr tekstōw, producynt muzyczny, malyrz | |
| Aktywność | ôd 1989 | |
| Wydawnictwo | Nothing Records Interscope Records | |
| Zespoły | ||
| Marilyn Manson Mrs. Scabtree | ||
Marilyn Manson, po prŏwdzie Brian Hugh Warner (nar. 5 stycznia 1969 w Canton) to amerykōński śpiywŏk, lider i wokalista skupiny Marilyn Manson, malyrz.
Uznŏwany za skandalistã, bōł tymatym mocka kōntrowersyje, ôsobliwie pod kōniec lŏt 90[1]. Znany z prowokujōncych tekstōw, kōntrowersyjnego wizerōnku i zachowaniŏ.
We 2006 ôstoł sklasyfikowany na 44. placu wykŏzu „100 nojlepszych wokalistōw metalowych wszech czasōw” podle Hit Parader[2], we 2009 ôstoł sklasyfikowany na 19. placu wykŏzu „50 nojlepszych heavymetalowych frōntmanōw wszech czasōw” podle Roadrunner Records[3], a we 2011 ôstoł sklasyfikowany na 30. placu wykŏzu „50 nojsrogszych terŏźnie gwiŏzdōw rocka” podle tydnika Kerrang!.
Biografijŏ
[edytuj | edytuj zdrzōdło]Wczaśne lata
[edytuj | edytuj zdrzōdło]Narodziōł sie w Canton we sztacie Ohio. Je synym Hugh Warnera i Barbary Wyer – katolika i episkopaliŏnki. Podle autobiografiji artysty pt. The Long Hard Road Out Of Hell (1998), je byciŏ angelsko-miymiecko-polskigo. Uczynszczoł do katolickij szkoły, keryj rygory mu niy ôdpadały. Po ukōńczyniu nauki w liceum Glen Oak, społym z familijōm przekludziōł sie do Fort Lauderdale na Floridzie.
Muzyka
[edytuj | edytuj zdrzōdło]
Na sztudiach ôstoł awisŏrzym muzycznym dlŏ lokalnego składu. We 1989 przijōn pseudōnim Marilyn Manson (połōnczynie Marilyn Monroe i Charlesa Mansona) i założōł kapelã Marilyn Manson and the Spooky Kids, w skłŏd keryj weszli ôkrōm niego: Brian Tutunick (gitara basowŏ), Scott Putesky (gitara) i Perry Pandrea (keyboard). Kapela niy mioła szlagcojgisty, za szlagcojg używoła autōmatu. Hned miano kapeli ôstało ukrōcōne do „Marilyn Manson”.
Kōntrowersyje
[edytuj | edytuj zdrzōdło]
W kwietniu 1999 doszło do strzylaniny w szkole we Columbine, w keryj dwōch nastolatkōw zastrzylyło pŏrãnŏście przipadkowych ôsōb, po czym popołniyli samobōjstwo. Podle relacyji psychologōw gyrichtowych, do zbrodni zmotywowała jejich twōrczość Mansona, co sprawiyło ôstre ataki na kapelã. Jakiś czas po tragedyji ôkŏzało sie, iże nastolatki baj niy suchali muzyki Marilyna Mansona, niy zmiyniyło to jednak relacyji publiki do artysty[4][5].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj zdrzōdło]3 grudnia 2005 zaślubiōł modelkã i szauszpilerkã Ditã Von Teese, keryj bōł fanym bez mocka lŏt. Cerymōnijŏ ôdbyła sie we Kilsheelan, w hrabstwie Tipperary we Irlandyji – w zōmku przinŏleżōncym do kamrata modyj pŏry, artysty Gottfrieda Helnweina, i przeciw przepowiedziōm presy, ôbyeszło sie bez skandalu. Cerymōnijŏ utrzimanŏ była we sznicie wiktoriŏńskim, a weselŏ doł kamrat muzyka, reżysyr i twōrca kōmiksōw Alejandro Jodorowsky. Postrzōd gości weselnych znŏdło sie blisko sześdziesiōnt ôsōb, postrzōd nich m.in. Lisa Marie Presley i Eric Szmanda. 30 grudnia 2006 Von Teese słożyła antrag ô szajdōng, skuli „niymożebnych do poprŏwy rozdziałōw” tajlujōncych jōm i Mansona[6]. Do rozpadu manżelstwa doszło rok niyskorzij, 27 grudnia 2007 we Los Angeles Superior Court[7].
Wczaśnij bōł zarynczōny z szauszpilerkōm Rose McGowan. Trefioł sie tyż z Traci Lords, Jennōm Jameson i Melissōm Romero, z kerõ ferajn ôpisoł we autobiografiji The Long Hard Road Out Of Hell. Pod kōniec 2008 rozstoł sie z szauszpilerkōm Evan Rachel Wood, z kerõ bōł zwiōnzany ôd paździyrnika 2006. Evan zagrała w teledysku jego grupy do śpiywki „Heart-Shaped Glasses (When the Heart Guides the Hand)”. W styczniu 2010 pŏra ôgłosiyła zarynczyny, kere jednak ôstały ôdwołane pŏrã miesiyncy niyskorzij[8]. W 2020 po pŏru latach ferajnu wziōn wesele z fotografkōm Lindsay Usich, ô czym we interview poinformiyrowoł szauszpiler Nicolas Cage[9]. Je krzestnym fatrym cery szauszpilera Johnny'ego Deppa Lily-Rose Depp[10].
Film
[edytuj | edytuj zdrzōdło]Stworzōł soundtracki do pŏru filmōw. Napisane i wykōnane bez niego wytwory wybrzmiały w produkcyjach, takich jak Lost Highway (1997), Matrix (1999), From Hell (2001), Not Another Teen Movie (2001) i Book of Shadows: Blair Witch 2 (2001). Je tyż autorym podkładu muzycznego do thrillera sci-fi Resident Evil (2002). Jego cover śpiywki „Sweet Dreams” (ôryg. Eurythmics) wystympuje tyż we filmie House On Haunted Hill (1999) a tyż we Gamerze. We 2002 broł udzioł we tworzyniu soundtracku do horroru Queen of the Damned. Trzi lata niyskorzij jedyn z wytworōw Mansona, „Irresponsible Hate Anthem”, znŏd sie na soundtracku filmu Saw II. Zrobiōł tyż cover śpiywki „This is Halloween” (ôryg. Danny Elfman) za przidŏwek do soundtracku z filmu The Nightmare Before Christmas w reżyseryji Henry’ego Selicka.
Ferajn Mansona z filmym to tyż szauszpilerstwo i reżyseryjŏ. Piyrszy rŏz ukŏzoł sie epizodycznie we 1997 w Lost Highway Davida Lyncha, kaj zagroł aktora filmōw pornograficznych. Rok niyskorzij zagroł dalszy epizod w filmie Jawbreaker. Ukŏzoł sie tyż we krōtkometrażowym filmie The Hire: Beat the Devil, razym ze Garym Oldmanem i Jamesem Brownem. We 2003 zagroł w filmie Party Monster, zarŏz po tym ukŏzoł sie w filmie Asi Argento The Heart is Deceitful Above All Things. Na 2005 planowoł rolã w filmie Living Neon Dreams. Za to jednym z jego nojwŏżniyjszych wystympōw bōł szczyry udzioł w filmie Michaela Moore’a Bowling for Columbine (2002).
Wyreżysyrowŏw włŏsny film pt. Doppelherz, kery bōł prziwstŏwany za przidŏwek do album The Golden Age of Grotesque. Je tyż spōłreżysyrem teledyskōw włŏsnyj skupiny. Ryalizowoł swōj pełnometrażowy debiut reżysyrski; jego film Phantasmagoria: The Visions of Lewis Carroll mioł być horrorem psychologicznym, kery ôsprawioł ô życiu pisŏrza Lewisa Carrolla. Producynt uzdoł ô serwaniu robot nad filmym po zaprezyntowaniu bez Mansona trailera filmu.
We 2013 ukŏzoł sie we dwōch tajlikach sezōnu 6 serialu Californication. We 2014 wystōmpiōł w siōdmym sezōnie serialu Sons of Anarchy, kaj groł Rona Tully'ego, prziwōdcã gangu amerykōńskich nazistōw. W 2020 ukŏzoł sie w serialu The New Pope.
Malyrka
[edytuj | edytuj zdrzōdło]Maluje akwarele. Piyrszŏ wystŏwka jego robot, zatytułowanŏ The Golden Age of Grotesque, ôdbyła sie w dniach 13-14 września 2002 w Los Angeles. Dalsze trzi wystŏwki ôdbyły sie w kwietniu 2003, w rōmach pokazōw artystycznych Grotesque Burlesque w Berlinie, Paryżu i Lōndynie. We wrześniu 2004, w Paryżu i w Berlinie, ôdbyły sie dwie dalsze wystŏwki, zatytułowane Trismegistus. Mocka z jego ôbrazōw ôstało przedanych za sroge sumy, a jejich nabywcami ôstali miyndzy inkszymi Jack Osbourne, Dave Navarro, Andy Dick.
W 2002 zaprzijŏźniōł sie z Gottfriedem Helnweinem, co zaôwocowało spōłpracōm przi seryji fotek i dekoracyji scynicznyj dlŏ albumu The Golden Age of Grotesque i sztreki Grotesque Burlesque.
W lipniu 2010 we Wiedziyniu we Kunsthalle zaprezyntowano wystŏwkã 20 ôbrazōw Mansona pod tytułym „Genealogies of Pain”[11].
Dyskografijŏ
[edytuj | edytuj zdrzōdło]
- Portrait of an American Family (1994)
- Antichrist Superstar (1996)
- Mechanical Animals (1998)
- Holy Wood (In the Shadow of the Valley of Death) (2000)
- The Golden Age of Grotesque (2003)
- Eat Me, Drink Me (2007)
- The High End of Low (2009)
- Born Villain (2012)
- The Pale Emperor (2015)
- Heaven Upside Down (2017)
- We Are Chaos (2020)
- One Assassination Under God - Chapter 1 (2024)
Gościnnie
[edytuj | edytuj zdrzōdło]- DMX – „The Omen” (feat. Marilyn Manson) – Flesh of My Flesh, Blood of My Blood (1998)
- Eminem – „The Way I Am” (Danny Lohner Remix) (feat. Marilyn Manson) – The Marshall Mathers LP (2000)
- gODHEAD – „Break You Down” (feat. Marilyn Manson) – 2000 Years of Human Error (2001)
- Maven – „Hard On For Love” (feat. Marilyn Manson) (2001)
- Lady GaGa – „LoveGame (Chew Fu Ghettohouse Fix)” (feat. Marilyn Manson) – The Remix (2009)
- Skylar Grey – „Can’t Haunt Me” (feat. Marilyn Manson) – InvinsibleInvinsible (2012)
- Avril Lavigne – „Bad Girl” (feat. Marilyn Manson) – Avril Lavigne
Publikacyje
[edytuj | edytuj zdrzōdło]- Marilyn Manson, Neil Strauss, The Long Hard Road out of Hell, ReganBooks, 1998, ISBN 978-0-06-039258-1
- Marilyn Manson, Chuck Weiner, Marilyn Manson 'Talking': Marilyn Manson in his own words, Omnibus, 2004, ISBN 978-1-84449-419-4
- Marilyn Manson, David Lynch, Genealogies of Pain, Moderne Kunst Nürnberg, 2011, ISBN 978-3-86984-129-8
Filmografijŏ
[edytuj | edytuj zdrzōdło]| Rok | Tytuł | Rola | Zdrzōdło |
|---|---|---|---|
| 1996 | Anti-Christ Superstar | Anti-Christ Superstar | |
| 1997 | Lost Highway | Porn Star #1 | |
| 1999 | Jawbreaker | The Stranger | |
| 2003 | Party Monster | Christina | |
| 2004 | The Heart Is Deceitful Above All Things | Jackson | |
| 2007 | Rise: Blood Hunter | Barman | |
| 2010 | Tim and Eric Awesome Show, Great Job! | The Dark Man | |
| 2011 | The Soup | Judah Friedlander | |
| 2012 | Wrong Cops: Chapter 1 | David Dolores Frank | |
| 2013 | Wrong Cops | David Dolores Frank | |
| Eastbound & Down | Roller Rink Server | ||
| Once Upon a Time | The Shadow | ||
| Californication | ôn sōm | ||
| 2014 | Sons of Anarchy | Ron Tully | |
| 2020 | The New Pope | ôn sōm |
Przipisy
- ↑ Gdzie pójdzie Manson. Fragmynt artikla we „Gazecie Wyborczyj”. Katowice nr 269, 20 listopada 2000. [Dostymp 24 kwietnia 2021].
- ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time (ang.). hearya.com. [dostymp 2010-06-16].
- ↑ THE 50 GREATEST METAL FRONT-MEN OF ALL TIME! (ang.). roadrunnerrecords.com. [dostymp 2011-12-08].
- ↑ Marilyn Manson: Columbine: Whose Fault Is It? : Rolling Stone, archive.ph, 12 lutego 2008 [dostymp 2021-04-24].
- ↑ Przekroj.pl - Wydarzenia, Świat, archive.ph, 5 grudnia 2008 [dostymp 2021-04-24].
- ↑ Rock star Manson set to divorce, 6 stycznia 2007 [dostymp 2021-04-24] (angelski).
- ↑ Manson-Von Teese marriage ended, UPI [dostymp 2021-04-24] (angelski).
- ↑ Jocelyn Vena, Marilyn Manson And Evan Rachel Wood Call Off Engagement, MTV News [dostymp 2021-04-24] (angelski).
- ↑ Marilyn Manson reveals he's married in interview with Nicolas Cage - Music News - ABC News Radio, abcnewsradioonline.com [dostymp 2021-04-24] (angelski).
- ↑ Marilyn Manson defends Johnny Depp over domestic abuse allegations, The Independent, 6 września 2016 [dostymp 2021-04-24] (angelski).
- ↑ Kunsthalle Wien :: Marilyn Manson and David Lynch, archive.ph, 19 stycznia 2020 [dostymp 2021-04-24].
- ↑ Anti-Christ Superstar (1996) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08].
- ↑ Zagubiona autostrada (1997) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08].
- ↑ Cukiereczek (1999) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08].
- ↑ Party Monster (2003) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08].
- ↑ The Heart Is Deceitful Above All Things (2004) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08].
- ↑ Zemsta po smierci (2007) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08].
- ↑ Tim and Eric Awesome Show, Great Job! (2007– ) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08].
- ↑ The Soup (2004– ) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08].
- ↑ Wrong Cops: Chapter 1 (2012) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08].
- ↑ Złe gliny (2013) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08].
- ↑ Moglo byc gorzej (2009– ) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08].
- ↑ Dawno, dawno temu (2011– ) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08].
- ↑ Californication: Season 6, Episode 12 I'll Lay My Monsters Down (7 Apr. 2013) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08].
Californication: Season 6, Episode 7 The Dope Show (3 Mar. 2013) (ang.). imdb.com. [dostymp 2014-05-08]. - ↑ Sons of Anarchy: The True Story Behind Marilyn Manson's Casting, ScreenRant, 16 stycznia 2021 [dostymp 2021-04-24] (angelski).
- ↑ Miles Surrey, ‘The New Pope’ (Separately) Introduces Marilyn Manson and Horny Confessionals, The Ringer, 3 lutego 2020 [dostymp 2021-04-24] (angelski).
Bibliografijŏ
[edytuj | edytuj zdrzōdło]- Gavin Baddeley, Dissecting Marilyn Manson. Plexus Publishing (UK) (2002)
- Kurt Reighley, Marilyn Manson. St. Martin’s Griffin (1998)
- Kalen Rogers, Marilyn Manson: The Unauthorized Biography. Omnibus Press (1997)
- Doug Small, The Story of Marilyn Manson. Omnibus Press (1996)