கருவூர் நன்மார்பனார்
கருவூர் நன்மார்பனார் சங்ககாலப் புலவர்களில் ஒருவர்.[1] எட்டுத்தொகை நூல்களுள் ஒன்றான அகநானூற்றில் இவரது பாடல் ஒன்று உள்ளது. (பாலைத் திணை)யில் அமைந்த இப்பாடல் 277ஆம் வரிசையில் உள்ளது.
பாடல் தரும் செய்தி
[தொகு]முருக்கம் பூ பூத்திருக்கும் வேனில் காலம் வந்துவிட்டது. பொருள் தேடிச்சென்ற தலைவன் தன்னைத் தேடி இன்னும் வரவில்லையே என்று தலைவி தோழியிடம் அங்கலாய்க்கிறாள்.
உவமை நலன்கள்
[தொகு]- தலைவன் பிரிவால் தலைவியின் நெற்றி சாம்பிப் போயிற்று. பகல் போல ஒளி வீசிய நெற்றி மாலைக்காலம் போலச் சாம்பிவிட்டதாம்.
- முள்ளம்பன்றியின் முள்படிவு (பரூஉமயிர்) பனைமரத்தின் செறும்பு போல் இருக்குமாம்.
- மனை உறை சேவல் கோழியின் கழுத்து மயிர் தீ கொழுந்து விட்டு எரிவது போல இருக்குமாம்.
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ கா., கோவிந்தன் (1964). சங்கத் தமிழ்ப்புலவர் வரிசை - கக. மாநகர்ப் புலவர்கள் -2. (மறுபதிப்பு) (PDF). திருநெல்வேலித் தென்னிந்திய சைவசித்தாந்த நூற்பதிப்புக் கழகம், லிமிடெட். p. 42.