உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

பேரரசி ஜென்மெய்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
பேரரசி ஜென்மெய்

பேரரசி ஜென்மெய் (元明天皇, Genmei-tennō, ஏப்ரல் 20, 660 - டிசம்பர் 29, 721), பேரரசி ஜென்மியோ என்றும் அழைக்கப்படுகிறார், பாரம்பரிய வரிசைப்படி ஜப்பானின் 43வது மன்னராக இருந்தார். ஜென்மெய்யின் ஆட்சி 707 முதல் 715 வரை நீடித்தது.

ஜப்பான் வரலாற்றில், பேரரசி ஆட்சிப் பொறுப்பை ஏற்ற எட்டு பெண்களில் நான்காவது பெண் ஜென்மெய் ஆவார். ஜென்மெய்க்கு முன் இருந்த மூன்று பெண் மன்னர்கள் சுய்கோ, கோக்யோகு மற்றும் ஜித்தோ. ஜென்மெய்க்குப் பிறகு ஆட்சி செய்த நான்கு பெண்கள் ஜென்ஷோ, கோகென்/ஷோடோகு, மீஷோ மற்றும் கோ-சகுராமாச்சி.


பாரம்பரிய கதை

[தொகு]

சிம்மாசனத்தில் ஏறுவதற்கு முன்பு, அவரது தனிப்பட்ட பெயர் (இமினா) அபே -ஹிம்.[1] பேரரசி ஜென்மெய் பேரரசர் டென்ஜியின் நான்காவது மகள்;[1] மேலும் அவர் வேறொரு தாயின் மூலம் பேரரசி ஜித்தோவின் தங்கையாக இருந்தார். அவரது தாயார், மெய்-நோ-இரட்சுமே (சோகா-ஹிம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது), உதய்ஜின் சோகா-நோ-குரா-நோ-யமடா-நோ-இஷிகாவா-நோ-மரோவின் மகள் (சோகா யமடா-நோ ஓ-ஓமி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது). [1]

வாழ்க்கை

[தொகு]

பேரரசர் டென்மு மற்றும் பேரரசி ஜித்தோ ஆகியோரின் மகனான பட்டத்து இளவரசர் குசகாபே நோ மைகோவின் மனைவியாக ஜென்மெய் ஆனார்.[1] 707 இல் அவர்களின் மகன் பேரரசர் மோன்மு இறந்த பிறகு, அவர் அரியணை ஏறினார்.[2] பேரரசர் மோன்முவின் இளம் மகன் பேரரசராக வருவதற்கான அழுத்தங்களைத் தாங்க முடியாத அளவுக்கு இளமையாக இருப்பதாக உணர்ந்ததால், ஜென்மெய் பேரரசியின் பாத்திரத்தை ஏற்றுக்கொண்டதாக குறைந்தபட்சம் ஒரு கணக்கு தெரிவிக்கிறது. [3] ஜூலை 18, 707 (6வது மாதத்தின் 15வது நாள்) இல் மொன்மு -டென்னோவின் 11வது ஆண்டில் (文武天皇十一年), பேரரசர் இறந்தார்; மற்றும் வாரிசு (சென்சோ) பேரரசரின் தாயால் பெறப்பட்டது. அவர் தனது இளம் பேரனின் பேரில் அரியணையை காத்தார். சிறிது காலத்திற்குப் பிறகு, பேரரசி ஜென்மெய் அரியணையில் (சோகுய்) இணைந்ததாகக் கூறப்படுகிறது. 707: நவீன கால டோக்கியோவை உள்ளடக்கிய பகுதியில் உள்ள முசாஷி மாகாணத்தில் தாமிரம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டதாகக் கூறப்படுகிறது.

708 இல் பேரரசி ஜென்மெய் ஆட்சியாளரானதை குறிக்க சகாப்தத்தின் பெயர் மாற்றப்படவிருந்தது; ஆனால் இந்த புதிய ஆட்சிக்கான புதிய நெங்கோவாக, தாமிரத்தின் வரவேற்கத்தக்க கண்டுபிடிப்பைக் குறிக்கும் விதமாக வாடோ தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது. தாமிரத்திற்கான சப்பானிய வார்த்தை "டோ: (銅); மேலும் இது பூர்வீக தாமிரமாக இருந்ததால், "வா" (சப்பானிற்கான பண்டைய சீன சொல்). உடன் இணைந்து ஒரு புதிய கூட்டுச் சொல்லை உருவாக்கலாம் - அதாவது "சப்பானிய செம்பு" என்று பொருள் படும். புதிதாக கண்டுபிடிக்கப்பட்ட முசாஷி தாமிரத்தின் மாதிரி ஜென்மெய் நீதிமன்றத்தில் சமர்ப்பிக்கப்பட்டது, அங்கு அது "சப்பானிய" தாமிரம் என்று முறையாக ஒப்புக் கொள்ளப்பட்டது. 709 இல் முட்சு மாகாணத்திலும் எச்சிகோ மாகாணத்திலும் அரசாங்க அதிகாரத்திற்கு எதிராக ஒரு எழுச்சி ஏற்பட்டது. கிளர்ச்சியை அடக்குவதற்கு துருப்புக்கள் உடனடியாக அனுப்பப்பட்டன.

710 இல் பேரரசி ஜென்மெய் நாராவில் தனது அதிகாரப்பூர்வ இல்லத்தை நிறுவினார்.  மொன்முவின் ஆட்சியின் கடைசி ஆண்டுகளில், இந்த திட்டமிடப்பட்ட நகர்வுக்கான விரிவான தயாரிப்புகள் தொடங்கின; ஆனால் மறைந்த பேரரசரின் மரணத்திற்கு முன் வேலையை முடிக்க முடியவில்லை.  நெங்கோ வாடோ என மாற்றப்பட்ட சிறிது நேரத்துக்குப் பிறகு, யமடோ மாகாணத்தில் உள்ள நாராவில் உள்ள ஹெய்ஜோ-கியோவில் ஒரு புதிய தலைநகரை நிறுவுவது தொடர்பாக ஒரு அரச அறிவிப்புmவெளியிடப்பட்டது. ஒவ்வொரு புதிய ஆட்சியின் தொடக்கத்திலும் தலைநகரை நகர்த்துவது பண்டைய காலங்களிலிருந்து வழக்கமாக இருந்தது. இருப்பினும், பேரரசர் மொன்மு தலைநகரை நகர்த்த வேண்டாம் என்று முடிவு செய்தார், அதற்கு பதிலாக பேரரசி ஜித்தோவால் நிறுவப்பட்ட புஜிவாரா அரண்மனையில் தங்க விரும்பினார்.  பேரரசி ஜென்மெய்யின் அரண்மனைக்கு நாரா-நோ-மியா என்று பெயரிடப்பட்டது.

711 இல் கோஜிகி மூன்று தொகுதிகளாக வெளியிடப்பட்டது. இந்த வேலை ஜப்பானின் வரலாற்றை கடவுள்-ஆட்சியாளர்களின் புராண காலத்திலிருந்து பேரரசி சுய்கோவின் ஐந்தாவது ஆண்டு ஆட்சி வரை முன்வைத்தது (597).  பேரரசர் டென்மு 686 இல் இறப்பதற்கு முன் வேலையை முடிக்கத் தவறிவிட்டார். பேரரசி ஜென்மெய், மற்ற நீதிமன்ற அதிகாரிகளுடன் சேர்ந்து, திட்டத்திற்கு தொடர்ந்து ஆதரவளித்து ஊக்குவித்தார். 712 இல் முட்சு மாகாணம் தேவா மாகாணத்தில் இருந்து பிரிக்கப்பட்டது. 713 இல் டான்பா மாகாணம் டாங்கோ மாகாணத்தில் இருந்து பிரிக்கப்பட்டது; மிமாசகா மாகாணம் பிசென் மாகாணத்திலிருந்து பிரிக்கப்பட்டது; மற்றும் ஹியுகா மாகாணம் அசுமி மாகாணத்திலிருந்து பிரிக்கப்பட்டது.

713 இல் ஃபுடோகியின் தொகுப்பு ஒரு ஏகாதிபத்திய ஆணையின் பேரில் தொடங்கப்பட்டது; இதன் மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் நகல்கள் இன்னும் உள்ளன.  இந்த வேலை அனைத்து மாகாணங்கள், நகரங்கள், மலைகள், ஆறுகள், பள்ளத்தாக்குகள் மற்றும் சமவெளிகளை விவரிக்கும் நோக்கம் கொண்டது. இது சப்பானின் தாவரங்கள், மரங்கள், பறவைகள் மற்றும் பாலூட்டிகளை பட்டியலிடும் நோக்கத்துடன் ஆரம்பிக்கப்பட்டது. பண்டைய காலங்களிலிருந்து இன்றுவரை நாட்டில் நடந்த அனைத்து குறிப்பிடத்தக்க நிகழ்வுகள் பற்றிய தகவல்களையும் உள்ளடக்கியது. மினோ மாகாணம் மற்றும் ஷினானோ மாகாணத்தை கடந்து செல்லும் சாலை விரிவுபடுத்தப்பட்டது; நவீன நாகானோ மாகாணத்தின் கிசோ மாவட்டத்தில் சாலை விரிவாக்கப்பட்டது.

பேரரசி ஜென்மெய் தனது அரசாங்கத்தின் இருக்கையை நாராவுக்கு மாற்றிய பிறகு, இந்த மலை இருப்பிடம் அடுத்தடுத்த ஏழு ஆட்சிகள் முழுவதும் தலைநகராக இருந்தது.[4] ஒரு வகையில், நாரா காலத்தின் ஆண்டுகள் அவரது குறுகிய ஆட்சியின் குறிப்பிடத்தக்க விளைவுகளில் ஒன்றாக வளர்ந்தன. ஜென்மெய் ஆரம்பத்தில் தனது பேரன் முதிர்ச்சி அடையும் வரை அரியணையில் இருக்க திட்டமிட்டிருந்தார். இருப்பினும், 715 இல், ஜென்மெய் மகளுக்கு ஆதரவாக பதவி விலகினார், பின்னர் அவர் பேரரசி ஜென்ஷோ என்று அறியப்பட்டார். ஜென்ஷோவிற்குப் பிறகு அவரது மருமகன் பதவியேற்றார், பின்னர் அவர் பேரரசர் ஷோமு என்று அறியப்பட்டார்.[3] பேரரசி எட்டு ஆண்டுகள் ஆட்சி செய்தார்.[2] இன்னும் ஏழு பேரரசிகள் இருந்தபோதிலும், அவர்களின் வாரிசுகள் பெரும்பாலும் தந்தைவழி ஏகாதிபத்திய இரத்த வரிசையின் ஆண்களில் இருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர், அதனால்தான் சில பழமைவாத அறிஞர்கள் பெண்களின் ஆட்சி தற்காலிகமானது என்றும் ஆண்களுக்கு மட்டுமே வாரிசு பாரம்பரியம் பராமரிக்கப்பட வேண்டும் என்றும் வாதிடுகின்றனர்.[5] தனது மகளை அரியணையில் ஏற்றிய பேரரசி ஜென்மெய், இந்த வழக்கமான வாதத்திற்கு ஒரே விதிவிலக்காக இருக்கிறார். அரியணைதுறந்த பிறகு, அவள் டைஜோ-தென்னோ என அழைக்கப்பட்டார்; பேரரசி ஜித்தோவுக்குப் பிறகு இந்தப் பட்டத்தைப் பெற்ற இரண்டாவது பெண்மணி இவர்தான். டிசம்பர் 721 இல் 61 வயதில் இறக்கும் வரை ஜென்மெய் ஏழு ஆண்டுகள் ஓய்வில் வாழ்ந்தார்.[4]

ஜென்மியின் கல்லறையின் உண்மையான இடம் அறியப்படுகிறது.[6] இம்பீரியல் ஹவுஸ்ஹோல்ட் ஏஜென்சியால் ஜென்மெய்யின் கல்லறையாக நியமிக்கப்பட்ட நாராவில் உள்ள நராசாகா-சோவில் உள்ள ஒரு சிந்தோ ஆலயத்தில் (மிசாகி) இந்த பேரரசி பாரம்பரியமாக வணங்கப்படுகிறார்.[7] "மலை வடிவ" மிசாகி நஹோயாமா-நோ-ஹிகாஷி நோ மிசாகி என்று பெயரிடப்பட்டது.[2]

மேற்கோள்கள்

[தொகு]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 Delmer Brown and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323
  2. 2.0 2.1 2.2 Richard Ponsonby-Fane. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
  3. 3.0 3.1 Isaac Titsingh (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
  4. 4.0 4.1 H. Paul Varley (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842
  5. Yoshida, Reiji. "Life in the Cloudy Imperial Fishbowl," Japan Times. March 27, 2007; retrieved August 22, 2013.
  6. Imperial Household Agency (Kunaichō): 元明天皇 (43); retrieved August 22, 2013.
  7. Nara City Tourist Association: Genmei's misasagi – image; பரணிடப்பட்டது திசம்பர் 26, 2007 at the வந்தவழி இயந்திரம் Genmei's misasagi – map பரணிடப்பட்டது பெப்பிரவரி 27, 2008 at the வந்தவழி இயந்திரம்
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=பேரரசி_ஜென்மெய்&oldid=3896154" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது