การล้อมเดิงแกร์ก (ค.ศ. 1944–1945)
การล้อมที่เดิงแกร์ก (ค.ศ. 1944) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ การรุกของฝ่ายสัมพันธมิตรจากปารีสถึงแม่น้ำไรน์ในสงครามโลกครั้งที่สอง | |||||||
ทหารชาวเชโกสโลวักซึ่งอยู่บนรถถังครอมเวลล์ใกล้กับเดิงแกร์ก ไม่นานภายหลังจากเยอรมันยอมจำนน | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
แคนาดา สหราชอาณาจักร เชโกสโลวาเกีย ฝรั่งเศส | เยอรมนี | ||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
Harry Crerar Alois Liška |
Wolfgang von Kluge Friedrich Frisius | ||||||
กำลัง | |||||||
14,000+ | 14,000 |
การล้อมที่เดิงแกร์กในสงครามโลกครั้งที่สอง (ยังเป็นที่รู้จักกันคือ ยุทธการที่เดิงแกร์กครั้งที่สอง) เริ่มต้นในเดือนกันยายน ค.ศ. 1944 เมื่อกองกำลังทหารฝ่ายสัมพันธมิตรของกองพลแคนนาดาที่สองได้ทำการโอบล้อมรอบเมืองที่มีป้อมปราการและท่าเรือที่เดิงแกร์ก การปิดล้อมได้ดำเนินไปจนกระทั่งหลังสิ้นสุดสงครามในยุโรปอย่างเป็นทางการ กองกำลังทหารเยอรมันภายในป้อมปราการสามารถต้านทานการโจมตีได้ และเนื่องจากการเปิดท่าเรือที่แอนต์เวิร์ปนั้นมีความสำคัญอย่างมาก จอมพล เบอร์นาร์ด มอนต์โกเมอรี ผู้บัญชาการแห่งกลุ่มกองทัพที่ 21 จึงตัดสินใจทำการโอบล้อมกักขังแต่ไม่ให้เข้ายึดเดิงแกร์กด้วยกองพลน้อยยานเกราะเชโกสโลวักที่ 1 ป้อมปราการซึ่งบัญชาการโดย พลเรือเอก ฟรีดริช ฟรีซิอุส ในท้ายที่สุดก็ได้ยอมจำนนโดยไม่มีเงื่อนไขต่อพลจัตวา อาลัวซ์ ลิซกา ผู้บัญชาการแห่งกลุ่มกองพลน้อยเชโกสโลวัก เมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 หนึ่งวันหลังจากการยอมจำนนของนาซีเยอรมนีได้มีผลบังคับใช้