ข้ามไปเนื้อหา

ซิงลิช

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซิงลิช
ประเทศที่มีการพูดประเทศสิงคโปร์
ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ตระกูลภาษา
ระบบการเขียนละติน
รหัสภาษา
ISO 639-3
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด
ป้ายโฆษณาหน้าร้านกาแฟที่ปูเลาอูบินที่มีซิงลิชแบบเกินจริง

ซิงลิช (อังกฤษ: Singlish; เป็นหน่วยคำควบของ Singapore กับ English) ในอดีตรู้จักกันในชื่อ ภาษาอังกฤษแบบพูดของสิงคโปร์ (Colloquial Singaporean English) เป็นถาษาครีโอลฐานอังกฤษที่มีต้นกำเนิดในประเทศสิงคโปร์[1][2][3] ซิงลิชเกิดขึ้นจากสถานการณ์การติดต่อทางภาษาระหว่างผู้พูดภาษาในเอเชียที่สิงคโปร์เป็นเวลานาน เช่น มลายู, กวางตุ้ง, อกเกี้ยน, จีนกลาง, แต้จิ๋ว และทมิฬ[4] คำว่า Singlish สื่อถึงการผสมผสานระหว่างภาษาแสลงสิงคโปร์กับภาษาอังกฤษ และมีการบันทึกครั้งแรกในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1970[5]

ซิงลิชมีต้นกำเนิดจากการเข้ามาของชาวอังกฤษและการก่อตั้งการศึกษาภาษาอังกฤษในสิงคโปร์[6] องค์ประกอบของภาษาอังกฤษถูกกรองออกจากโรงเรียนและไปสู่ท้องถนนอย่างรวดเร็ว ก่อให้เกิดการพัฒนาภาษาพิดจิน[7]ที่ผู้พูดที่ไม่ใช่ภาษาแม่พูดเป็นภาษากลางในการสื่อสารระหว่างผู้พูดภาษาต่าง ๆ มากมายที่ใช้ในสิงคโปร์ ซิงลิชโดยหลักพัฒนาขึ้นในกลุ่มชนชั้นแรงงานที่เรียนภาษาอังกฤษโดยไม่ได้เรียนในโรงเรียนเป็นการเฉพาะ ผสมกับภาษาแม่ของตนเข้าไปด้วย[8] หลังจากนั้นไม่นาน ภาษาพิดจินใหม่นี้ก็รวมเข้ากับอิทธิพลสำคัญจากเปอรานากัน วิธภาษาจีนตอนใต้ มลายู และทมิฬ กลายเป็ยภาษาหลักตามท้องถนน เมื่อซิงลิงได้รับความนิยมมากขึ้น เด็ก ๆ เริ่มรับซิงลิชเป็นภาษาแม่ผ่านกระบวนการที่มีชื่อว่า creolization นั่นทำให้ซิงลิงกลายเป็นภาษาครีโอลที่สมบูรณ์ มั่นคง และเป็นอิสระ รับคำศัพท์ที่แข็งแกร่งขึ้น และไวยากรณ์ซับซ้อนขึ้น พร้อมกับสัทวิทยา วากยสัมพันธ์ หน่วยคำ และการรวมประโยคเป็นของตนเอง[9][10]

หมายเหตุและอ้างอิง

[แก้]
  1. Yoon, David. "STANDARD ENGLISH AND SINGLISH: THE CLASH OF LANGUAGE VALUES IN CONTEMPORARY SINGAPORE" (PDF). La Trobe University. สืบค้นเมื่อ 29 May 2015. Singaporean English or Singlish, as it is better known to the local populace, is an English creole that has long been a contesting issue between pro–Singlish and anti–Singlish proponents.
  2. "Chinese-based lexicon in Singapore English, and Singapore-Chinese culture" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 27 พฤศจิกายน 2010. สืบค้นเมื่อ 18 เมษายน 2010.
  3. "Events - Faculty of Linguistics, Philology and Phonetics" (PDF). www.ling-phil.ox.ac.uk.
  4. "Chinese-based lexicon in Singapore English, and Singapore-Chinese culture" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 27 พฤศจิกายน 2010. สืบค้นเมื่อ 18 เมษายน 2010.
  5. Lambert, James. 2018. A multitude of ‘lishes’: The nomenclature of hybridity. English World-wide, 39(1): 30. DOI: 10.1075/eww.38.3.04lam
  6. Gupta, Anthea Fraser (1994) The Step-tongue: Children's English in Singapore, Clevedon, UK: Multilingual Matters, p. 35.
  7. Ong, Kenneth Keng Wee (2017). "Textese and Singlish in multiparty chats". World Englishes. 36 (4): 5,17. doi:10.1111/weng.12245. Historically, Singlish has evolved from an English-based pidgin
  8. Napitupulu, Andi; Simanjuntak, Be. "Singapore English (Singlish)". Yuan Ze University: 3. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help)
  9. Wong, Tessa (6 August 2015). "The rise of Singlish" – โดยทาง www.bbc.co.uk.
  10. Wardhaugh (2002:56–57)

ข้อมูล

[แก้]
  • Fasold, Ralph W.; Connor-Linton, Jeff (2006). An Introduction to Language and Linguistics. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-84768-1.
  • Fox, Margalit (1999-09-12). "The Way We Live Now: 9-12-99: On Language; Dialects". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 2009-03-23.
  • O'Grady, William; Archibald, John; Aronoff, Mark; Rees-Miller, Janie (2001). Contemporary Linguistics. Boston: Bedford St. Martin's. ISBN 9780312247386.
  • Wardhaugh, Ronald (2002), "Pidgins and Creoles", An Introduction to Sociolinguistics (fourth ed.), Blackwell Publishing, pp. 57–86

อ่านเพิ่ม

[แก้]
  • Brown, Adam (1999). Singapore English in a Nutshell: An Alphabetical Description of its Features. Singapore: Federal Publications. ISBN 981-01-2435-X.
  • Crewe, William (ed. 1977) The English Language in Singapore. Singapore: Eastern Universities Press.
  • Deterding, David (2007). Singapore English. Edinburgh: Edinburgh University Press. ISBN 978-0-7486-2545-1.
  • Deterding, David, Brown, Adam and Low Ee Ling (eds. 2005) English in Singapore: Phonetic Research on a Corpus. Singapore: McGraw-Hill Education (Asia). ISBN 0-07-124727-0.
  • Deterding, David, Low Ee Ling and Brown, Adam (eds. 2003) English in Singapore: Research on Grammar. Singapore: McGraw-Hill Education (Asia). ISBN 0-07-123103-X.
  • Deterding, David and Hvitfeldt, Robert (1994) 'The Features of Singapore English Pronunciation: Implications for Teachers', Teaching and Learning, 15 (1), 98-107. (on-line version)
  • Deterding, David and Poedjosoedarmo, Gloria (2001) The Grammar of English: Morphology and Syntax for English Teachers in Southeast Asia. Singapore: Prentice Hall. (Chapter 19: Singapore English). ISBN 0-13-093009-1.
  • Foley, Joseph (ed. 1988) New Englishes: the Case of Singapore, Singapore: Singapore University Press.
  • Foley, J. A., T. Kandiah, Bao Zhiming, A.F. Gupta, L. Alsagoff, Ho Chee Lick, L. Wee, I. S. Talib and W. Bokhorst-Heng (eds. 1998) English in New Cultural Contexts: Reflections from Singapore. Singapore: Singapore Institute of Management/Oxford University Press. ISBN 0-19-588415-9.
  • Gopinathan, S., Pakir, Anne, Ho Wah Kam and Saravanan, Vanithamani (eds. 1998) Language, Society and Education in Singapore (2nd edition), Singapore: Times Academic Press.
  • Gupta, Anthea Fraser (1992) 'Contact features of Singapore Colloquial English'. In Kingsley Bolton and Helen Kwok (eds.) Sociolinguistics Today: International Perspectives, London and New York: Routledge, pp. 323–45.
  • Gupta, Anthea Fraser (1994). The Step-Tongue: Children's English in Singapore. Clevedon, UK: Multimedia Matters. ISBN 1-85359-229-3.
  • Ho, Mian Lian and Platt, John Talbot (1993). Dynamics of a contact continuum: Singapore English. Oxford: Clarendon Press; New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-824828-8.
  • Lim, Lisa (ed. 2004). Singapore English: a grammatical description. Amsterdam; Philadelphia: John Benjamins. ISBN 1-58811-576-3.
  • Low, Ee Ling and Brown, Adam (2005) English in Singapore: An Introduction. Singapore: McGraw-Hill.
  • Melcher, A. (2003). Unlearning Singlish: 400 Singlish-isms to avoid. Singapore: Andrew Melcher Pte. Ltd. ISBN 981-04-8952-8
  • Newbrook, Mark (1987). Aspects of the syntax of educated Singaporean English: attitudes, beliefs, and usage. Frankfurt am Main; New York: P. Lang. ISBN 3-8204-9886-9.
  • Ooi, Vincent B. Y. (ed. 2001) Evolving Identities: the English Language in Singapore. Singapore: Times Academic. ISBN 981-210-156-X.
  • Pakir, Anne (1991) ‘The range and depth of English-knowing bilinguals in Singapore’, World Englishes, 10(2), 167–79.
  • Platt, John Talbot and Weber, Heidi (1980). English in Singapore: status, features, functions. Kuala Lumpur: Oxford University Press. ISBN 0-19-580438-4.
  • Shelley, R., Beng, K.-S., & Takut bin Salah. (2000). Sounds and sins of Singlish, and other nonsense. Kuala Lumpur: Times Books International. ISBN 981-204-392-6
  • Tongue, R. K. (1979) The English of Singapore and Malaysia (2nd edition). Singapore: Eastern Universities Press.
  • VJ Times Editorial Team. (2000). Singlish to English: basic grammar guide. Singapore: VJ Times. ISBN 981-221-161-6
  • Wee, Lionel (2004) 'Singapore English: Phonology'. In Edgar W. Schneider, Kate Burridge, Bernd Kortmann, Rajend Mesthrie and Clive Upton (eds.) A Handbook of Varieties of English. Volume 1: Phonology, Berlin: Mouton de Gruyter, pp. 1017–33.
  • Wee, Lionel (2004) 'Singapore English: morphology and syntax'. In Bernd Kortmann, Kate Burridge, Rajend Mesthrie, Edgar W. Schneider and Clive Upton (eds.) A Handbook of Varieties of English. Volume 2: Morphology and Syntax, Berlin: Mouton de Gruyter, pp. 1058–72.
  • Wong, J. O. (2001). The natural semantic metalanguage approach to the universal syntax of the Singlish existential primitive. CAS research paper series, no. 30. Singapore: Centre for Advanced Studies, National University of Singapore. ISBN 981-04-3817-6

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]