ทมิฬอีฬัม

ทมิฬอีฬัม தமிழீழம்
รัฐแบ่งแยกดินแดน
ธง
เพลง: ஏறுதுபார் கொடி เอรุธุภาร ฆฒิ "มองไปยังธงที่กำลังชักขึ้นเสา"
พิกัด: 08°45′N 80°30′E
เมืองหลวง	มุฬไฬฏิวุ
เมืองใหญ่สุด	ตริโกมาฬี
อำเภอ	รายการ Amparai Batticaloa Jaffna Kilinochchi Mannar Mullaitivu Puttalam Trincomalee Vavuniya
พื้นที่
• ทั้งหมด	21,952 ตร.กม. (8,476 ตร.ไมล์)
• พื้นดิน	20,533 ตร.กม. (7,928 ตร.ไมล์)
• พื้นน้ำ	1,419 ตร.กม. (548 ตร.ไมล์)  6.46%
ประชากร  (2012)
• ทั้งหมด	3,369,919 คน
• ความหนาแน่น	150 คน/ตร.กม. (400 คน/ตร.ไมล์)
	Statistics include Puttalam District, the inclusion of this district in Tamil Eelam is controversial.
ชาติพันธุ์(2012)
• ทมิฬศรีลังกา	1,644,799 (48.80%)
• สิงหล	950,498 (28.20%)
• แขกมัวร์	748,366 (22.20%)
• ทิมฬอินเดีย	16,263 (0.48%)
• อื่น ๆ	9,993 (0.29%)
ศาสนา(2012)
• ฮินดู	1,357,744 (40.29%)
• พุทธ	713,609 (21.18%)
• มุสลิม	762,256 (22.62%)
• คาทอลิก	446,333 (13.24%)
• คริสต์อื่น ๆ	87,479 (2.59%)
• อื่น ๆ	2,498 (0.07%)
เขตเวลา	UTC+5:30
ภาษาราชการ	ภาษาทมิฬ

ทมิฬอีฬัม (ทมิฬ: தமிழீழம் หรือ தமிழ் ஈழம், tamiḻ īḻam หรือ Tamil Eelam) หรือเอกสารไทยนิยมทับศัพท์ว่า ทมิฬอีแลม เป็นรัฐเอกราชที่มีการเสนอโดยชาวทมิฬศรีลังกาและชาวทมิฬศรีลังกาโพ้นทะเล กินอาณาเขตทางเหนือและตะวันออกของประเทศศรีลังกา ชื่อทมิฬอีฬัมมาจากชื่อภาษาทมิฬที่เรียกศรีลังกาในอดีตว่า อีฬัม แนวคิดทมิฬอีฬัมมีพื้นฐานจากการสร้างแผ่นดินแม่ของชาวทมิฬศรีลังกา และในปัจจุบันยังคงไม่ได้รับการรับรองโดยรัฐเอกราชอื่นใด พื้นที่ส่วนใหญ่ของศรีลังกาตะวันออกเฉียงเหนืออยู่ภายใต้การปกครองโดยพฤตินัยของพยัคฆ์ปลดปล่อยทมิฬอีฬัม (LTTE) ในสมัยปี 1990s–2000s ระหว่างสงครามกลางเมืองศรีลังกา

ในปี 1956 Illankai Tamil Arasu Kachchi (ITAK) พรรคการเมืองทมิฬที่มีบทบาทมากที่สุดในศรีลังกา (ในเวลานั้นคือซีลอน) ได้ทำการล็อบบีให้รัฐใหม่ที่จะเกิดขึ้นให้สิทธิทั้งชาวทมิฬส่วนน้อย และชาวสิงหลซึ่งเป็นชนกลุ่มใหญ่ ได้รับสิทธิเท่าเทียมกัน ซึ่งรวมถึงการมีภาษาราชการสองภาษา คือทมิฬปละสิงหล รวมถึงการให้อำนาจปกครองตนเองแก่ภูมิภาคของชาวทิมฬในประเทศ อย่างไรก็ตาม ท้ายที่สุด ในรัฐบัญญัติว่าด้วยภาษาทางการ มาตรา 33 ปี 1856 (Official Language Act No. 33 of 1956) หรือที่รู้จักในชื่อกฎหมายภาษาสิงหลเท่านั้น ได้รับการผ่านร่างโดยรัฐสภา ซึ่งเปลี่ยนภาษาราชการจากอังกฤษเป็นสิงหล โดยไม่มีการรับรองภาษาทมิฬ ชาวทมิฬมองว่าการกระทำนี้เป็นความพยายามในการจัดตั้งรัฐชาติพุทธสิงหล ถึงแม้จะมีการลงนามในทั้ง Bandaranaike–Chelvanayakam Pact และ Senanayake-Chelvanayakam Pact แต่รัฐสภาซึ่งมีชาวสิงหลเป็นหลักก็ไม่ได้ให้การรับรอง การไม่รับรองภาษาและสิทธิของชาวทมิฬในรัฐสภาสิงหลนี้ทำให้เกิดความไม่พอใจในชาวทิมฬศรีลังกามาก ในการเลือกตั้งผู้แทนรัฐสภาปี 1970 พรรค United Front นำโดย Sirimavo Bandaranaike ชนะและขึ้นมาครองเสียงส่วนใหญ่ในรัฐสภา รัฐบาลนี้ได้นำเอานโยบายสองประการมาใช้ซึ่งถูกมองว่าเป็นการเลือกปฏิบัติต่อชาวทมิฬ คือ นโยบายสร้างมาตรฐานควบคุมการเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัยซึ่งถูกมองว่าเป็นการพยายามจำกัดจำนวนชาวทมิฬและชนกลุ่มน้อยอื่น ๆ ไม่ให้เข้าศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา และอีกนโยบายคล้ายกันสำหรับใช้ในการจ้างงานของหน่วยงานรัฐ ซึ่งทำให้งานข้าราชการน้อยกว่า 10% เปิดรับสำหรับผู้พูดภาษาทมิฬ