นากทะเล
| นากทะเล | |
|---|---|
| |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ไฟลัมย่อย: | Vertebrata |
| ชั้น: | Mammalia |
| อันดับ: | Carnivora |
| วงศ์: | Mustelidae |
| วงศ์ย่อย: | Lutrinae |
| สกุล: | Enhydra Fleming, 1828 |
| สปีชีส์: | E. lutris |
| ชื่อทวินาม | |
| Enhydra lutris (Linnaeus, 1758) | |
| |
| สถานที่พบกระจายพันธุ์ | |
นากทะเล (อังกฤษ: Sea otters; ชื่อวิทยาศาสตร์: Enhydra lutris) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทางทะเล ประเภทหนึ่งโดยอาศัยอยู่บริเวณชายฝั่งตอนเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิก ในวัยเจริญพันธุ์จะมีน้ำหนักประมาณ 14–45 กิโลกรัม (31–99 ปอนด์) นากทะเลเป็นสัตว์ในวงศ์เพียงพอน (Mustelidae) ชนิดหนึ่ง และเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมทางทะเลที่มีขนาดเล็กที่สุดอีกด้วย นากทะเลนั้นไม่เหมือนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทางทะเลทั่วไปเพราะมีฉนวนกันความร้อนด้วยขนที่หนาแน่น จึงทำให้นากทะเลสามารถหาอาหารในทะเลเป็นเวลานาน ๆ ได้
นากทะเลจะอาศัยอยู่บริเวณชายฝั่ง โดยจะดำดิ่งสู่พื้นทะเลเพื่อหาอาหาร อาหารที่ชอบคือ สาหร่ายทะเล (ถ้าเป็นสาหร่ายเคลท์จะชอบมาก) เม่นทะเล หอยต่าง ๆ กุ้งบางชนิด และปลาบางชนิด นอกจากนี้นากทะเลยังเป็นสัตว์ที่สามารถวัดความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่ได้อีกด้วย ปัจจุบันนักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าพฤติกรรมการกินอาหารของนากทะเลที่ใช้หินทุบเปลือกหอยบนหน้าอกตัวเองนั้นเป็นพฤติกรรมที่มีมานานเป็นระยะเวลานับหลายล้านปี ตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ โดยถือว่าเป็นพฤติกรรมการกินอาหารที่พัฒนาขึ้นมาจากการกินหรือหาอาหารทั่วไปของสัตว์โลก และเป็นสัตว์ทะเลชนิดแรกที่มีพัฒนาการเช่นนี้ โดยการสังเกตพฤติกรรมแม้แต่ลูกนากทะเลกำพร้าในสถานที่เลี้ยงก็ยังพบว่ามีพฤติกรรมเช่นนี้[2]
ในอดีตจำนวนนากทะเลอยูที่ประมาณ 150,000–300,000 ตัว แต่ในช่วงปี ค.ศ. 1741–1911[3] ได้ถูกล่าเพื่อเอาขน จนทำให้เหลือเพียง 1,000–2,000 ตัว ต่อมามีสนธิสัญญาระหว่างประเทศในการห้ามล่า และให้อนุรักษ์นากทะเล จึงส่งผลให้จำนวนนากทะเลเพิ่มขึ้น ซึ่งถือเป็นความสำเร็จในการอนุรักษ์นากทะเล อย่างไรก็ตามในปัจจุบันจำนวนนากทะเลได้ลดลงอีกครั้ง นากทะเลจึงถือเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมทางทะเลที่ใกล้สูญพันธุ์[4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Doroff, A.; Burdin, A. (2012). "Enhydra lutris". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2011. สืบค้นเมื่อ 18 January 2012.
- ↑ จุดประกาย 7 WILD, 'หินแกะหอย' วัฒนธรรมล้านปี นากทะเลกินอาหาร. "Wild UPDATE". กรุงเทพธุรกิจปีที่ 29 ฉบับที่ 10420: วันจันทร์ที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2560
- ↑ Riedman, M.L.; J.A. Estes (1990). The sea otter (Enhydra lutris): behavior, ecology, and natural history. U.S. Fish and Wildlife Service Biological Report (Report). Washington, D.C. p. 126. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-22. สืบค้นเมื่อ 2010-09-27.
- ↑ Doroff, A. & Burdin, A. (2011). "Enhydra lutris". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2011.2. International Union for Conservation of Nature. Retrieved 18 January 2012.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Enhydra lutris ที่วิกิสปีชีส์
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ นากทะเล- Enhydra lutris (Linnaeus, 1758) ที่ the Integrated Taxonomic Information System
- Enhydra lutris (Linnaeus, 1758) ที่ the World Register of Marine Species
- De Bestiis Marinis, or, The Beasts of the Sea (1751) (PDF), pp. 68–82, transcribed field notes from 18th-century German zoologist Georg Wilhelm Steller
- Precipice of Survival: The Southern Sea Otter เก็บถาวร 2008-04-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (Adobe Flash), a 48-minute program on the southern sea otter's history โดย the United States Geological Survey
 | บทความสัตว์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |