นาธัน
นาธัน (ฮีบรู: נָתַן; ซีรีแอก: ܢܬܢ รุ่งโรจน์ประมาณ 1000 ปีก่อนคริสตกาล) เป็นบุคคลในคัมภีร์ฮีบรู เป็นหนึ่งในผู้เผยพระวจนะของพระเป็นเจ้าซึ่งมีชีวิตอยู่ในรัชสมัยของกษัตริย์ดาวิดและกษัตริย์ซาโลมอนแห่งอิสราเอล
ในหนังสือซามูเอล 2 ระบุว่า ครั้นเมื่อกษัตริย์ดาวิดดำริจะสร้างวิหารสำหรับเก็บหีบแห่งพระเจ้า พระยาเวห์ทรงใช้ให้นาธันมาบอกกษัตริย์ดาวิดว่ายังไม่ต้องสร้าง เพราะหลังจากที่ดาวิดตาย ลูกหลานของดาวิดจะเป็นคนสร้างให้เอง[1]
หนังสือพงศ์กษัตริย์ กล่าวว่าเมื่อครั้นเจ้าชายอาโดนียาห์ พระราชโอรสองค์โตของกษัตริย์ดาวิดประกาศตนขึ้นเป็นกษัตริย์ นาธันเป็นหนึ่งในบุคคลที่ไม่สนับสนุนอาโดนียาห์ และหันไปร่วมมือกับพระนางบัทเชบาเพื่อชิงบัลลังก์คืนมาให้เจ้าชายซาโลมอน ผู้ซึ่งกษัตริย์ดาวิดเคยรับปากกับพระยาเวห์ว่าจะยกให้เป็นกษัตริย์ต่อจากพระองค์[2]
หนังสือพงศาวดาร นาธันเป็นคนบันทึกเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ต่าง ๆ ในรัชสมัยของกษัตริย์ดาวิดและกษัตริย์ซาโลมอน
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 2 ซามูเอล 7 พระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน 2011 (THSV)
- ↑ 1 พงศ์กษัตริย์ 1 พระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน 2011 (THSV)