ปลากา

ปลากา
สถานะการอนุรักษ์
ความเสี่ยงต่ำ  (IUCN 3.1)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอต Eukaryota
อาณาจักร:	สัตว์ Animalia
ไฟลัม:	สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata
ชั้น:	ปลาที่มีก้านครีบ Actinopterygii
อันดับ:	ปลาตะเพียน Cypriniformes
วงศ์:	วงศ์ปลาตะเพียน Cyprinidae
วงศ์ย่อย:	วงศ์ย่อยปลาเลียหิน Labeoninae
สกุล:	สกุลลาเบโอ Labeo (Bleeker, 1850)
สปีชีส์:	Labeo chrysophekadion
ชื่อทวินาม
Labeo chrysophekadion (Bleeker, 1850)
ชื่อพ้อง
Chrysophekadion polyporos (Bleeker, 1853) Morulius chrysophekadion (Bleeker, 1850) Morulius pectoralis (Sauvage, 1878) Rohita chrysophekadion Bleeker, 1850 Rohita cyanomelas Bleeker, 1852 Rohita koilogeneion Bleeker, 1857 Rohita pectoralis Sauvage, 1878 Rohita polyporos Bleeker, 1853 Rohita sima Sauvage, 1878

ปลากา หรือ ปลากาดำ (ชื่อวิทยาศาสตร์: Labeo chrysophekadion) เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง อยู่ในวงศ์ปลาตะเพียน (Cyprinidae) ในวงศ์ย่อย Labeoninae มีรูปร่างป้อม แต่หลังป่องออก ครีบหลังสูง ไม่มีก้านครีบแข็ง มีหนวดค่อนข้างยาว 2 คู่และมีติ่งเล็ก ๆ เป็นชายครุยอยู่รอบบริเวณริมฝีปาก เกล็ดเล็กมีสีแดงแซมอยู่ในแต่ละเกล็ด ครีบหางเว้าลึก ลำตัวสีดำหรือสีน้ำตาลเข้ม อันเป็นที่มาของชื่อ ในปลาวัยอ่อนบริเวณโคนหางมีจุดดำเด่น เมื่อโตขึ้นมาจะจางหาย มีขนาดโตเต็มที่ประมาณ 60 เซนติเมตร

ปลากามักหากินตามพื้นท้องน้ำ โดยการแทะเล็มตะไคร่หรือสาหร่าย พบในแม่น้ำขนาดใหญ่และแหล่งน้ำนิ่งต่าง ๆ ทั่วประเทศ ยกเว้นภาคใต้

บริโภคโดยการปรุงสด เช่น ลาบหรือน้ำยา เนื่องจากเป็นปลาขนาดใหญ่มีเนื้อมาก และยังทำเป็นปลาร้าได้อีกด้วย อีกทั้งยังนิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม แต่มีนิสัยก้าวร้าวชอบระรานปลาตัวอื่นโดยเฉพาะจะใช้ปากไปดูดแทะเนื้อตัวปลาตัวอื่น

ปลากายังมีชื่อที่เรียกแตกต่างออกไปตามภาษาถิ่น เช่น "ปลาเพี้ย" ในภาษาเหนือ, "ปลาอีตู๋" หรือ "ปลาอีก่ำ" ในภาษาอีสาน เป็นต้น ปัจจุบันปลากาเป็นปลาที่สามารถเพาะขยายพันธุ์ได้ง่ายในบ่อเลี้ยง

แหล่งข้อมูลอื่น

• รูปและข้อมูลปลากา