พระเจ้าวิลเฮ็ล์มที่ 2 แห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค
| พระเจ้าวิลเฮ็ล์มที่ 2 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| พระมหากษัตริย์แห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค | |||||
| ครองราชย์ | 6 ตุลาคม 1891 - 30 พฤศจิกายน 1918 | ||||
| ก่อนหน้า | คาร์ลที่ 1 | ||||
| ถัดไป | ล้มล้างระบอบราชาธิปไตย | ||||
| พระราชสมภพ | 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1848 ชตุทการ์ท ราชอาณาจักรเวือร์ทเทิมแบร์ค | ||||
| สวรรคต | 2 ตุลาคม ค.ศ. 1921 (73 ปี) บาเดินเฮาส์เซน รัฐประชาชนเวือร์ทเทิมแบร์ค สาธารณรัฐไวมาร์ | ||||
| คู่อภิเษก |
| ||||
| พระราชบุตร |
| ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | เวือร์ทเทิมแบร์ค | ||||
| พระราชบิดา | เจ้าชายฟรีดริชแห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค | ||||
| พระราชมารดา | เจ้าหญิงคาทารีนาแห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค | ||||
| ศาสนา | ลูเทอแรน | ||||
พระเจ้าวิลเฮ็ล์มที่ 2 แห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค (เยอรมัน: Wilhelm II; 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1848 - 2 ตุลาคม ค.ศ. 1921) เป็นกษัตริย์แห่งเวือร์ทเทิมแบร์คพระองค์สุดท้าย พระองค์ทางปกครองตั้งแต่วันที่ 6 ตุลาคม ค.ศ. 1891 จนกระทั่งการล้มสลายของราชอาณาจักรในวันที่ 30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1918 พระองค์เป็นผู้ปกครองชาวเยอรมันพระองค์สุดท้ายที่สละราชสมบัติภายหลังการปฏิวัติเดือนพฤศจิกายนปี ค.ศ. 1918
พระราชประวัติ
[แก้]พระองค์พระราชสมภพเป็นพระราชโอรสพระองค์เดียวในเจ้าชายฟรีดริชแห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค (ค.ศ. 1808–1870) กับเจ้าหญิงคาทารีนาแห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค (ค.ศ. 1821–1898) เป็นพระราชนัดดาพระเจ้าวิลเฮ็ล์มที่ 1 แห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค (ค.ศ. 1781–1864)
เมื่อพระองค์ทรงเติบโตขึ้นพระองค์ ใกล้เคียงกับการลดอำนาจเวือร์ทเทิมแบร์คและการมีอยู่ในระหว่างประเทศอย่างค่อยเป็นค่อยไปกับกระบวนการรวมประเทศเยอรมนี ในปี 1870 เวือร์ทเทิมแบร์ค เข้าข้างปรัสเซีย ในสงครามฝรั่งเศส-เยอรมัน ในปี ค.ศ. 1871 เวือร์ทเทิมแบร์ค ได้กลายเป็นรัฐในจักรวรรดิเยอรมันซึ่งเป็นข้อจำกัดที่สำคัญในด้านอำนาจอธิปไตย
พระมหากษัตริย์แห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค
[แก้]
พระราชบิดาของพระองค์สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1870 แต่พระราชมารดาทรงดำรงพระชนม์อยู่เพื่อทอดพระเนตรพระองค์ครองราชบัลลังก์ในเวือร์ทเทิมแบร์ค ในปี ค.ศ. 1891 วิลเฮ็ล์มได้ขึ้นครองราชย์แทนพระราชมาตุลาของพระองค์ที่ไม่มีพระราชบุตรคือพระเจ้าคาร์ลที่ 1 แห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค (ค.ศ. 1823–1891) การขึ้นครองราชย์ของพระองค์เป็นการออกจากกฎหมายแซลิกซึ่งควบคุมการสืบสันตติวงศ์ในรัฐเยอรมัน การอ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์เกิดขึ้นเนื่องจากพระองค์เป็นผู้สืบสกุลอาวุโสของพระเจ้าฟรีดริชที่ 1 แห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค พระราชปัยกา ผ่านทางเจ้าชายเพาล์พระราชโอรสพระองค์เล็ก
พระเจ้าวิลเฮ็ล์มที่ 2 กลายเป็นจอมพลของเยอรมันในสงครามโลกครั้งที่ 1 ในปี ค.ศ. 1918 พระองค์ถูกขับออกจากราชบัลลังก์พร้อมกับผู้ปกครองชาวเยอรมันคนอื่นๆ ในที่สุดพระองค์สละราชสมบัติในวันที่ 30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1918[1] สิ้นสุดระบอบราชาธิปไตยที่ปกครองเวือร์ทเทิมแบร์คกว่า 800 ปี พระองค์เสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 1921 ที่บาเดินเฮาส์เซน
พระราชบุคลิกและความสนใจ
[แก้]วิลเฮ็ล์มถือได้ว่าเป็นพระมหากษัตริย์ที่ได้รับความนิยมและพระอุปนิสัยที่ทรงชอบพาสุนัขสองตัวของพระองค์ไปเดินเล่นในสวนสาธารณะในชตุทการ์ทโดยไม่มีองครักษ์คอยอารักขา ในระหว่างที่ทรงพระดำเนินในสวนสาธารณะ ประชาชนมักทักทายพระองค์อย่างเป็นกันเองด้วยคำว่า มิสเตอร์คิง (เยอรมัน: Herr König)
แม้พระองค์จะอาศัยอยู่ในอาณาจักรที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล แต่วิลเฮ็ล์มที่ 2 ก็ทรงชื่นชอบการแล่นเรือยอชท์ พระองค์ทรงเป็นผู้มีส่วนสำคัญในการก่อตั้ง ราชสโมสรเรือยอชท์แห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค (เยอรมัน: Königloch Württembergister Yacht-Club หรือ อังกฤษ: Royal Yacht Club of Württemberg) ในปี 1911 ที่ทะเลสาบโบเดิน
การอภิเษกสมรสและพระราชบุตร
[แก้]เมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1877 ที่เมืองฮาโรลเซิน พระองค์ทรงอภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงมารีแห่งวัลเด็คและเพือร์ม็อนท์ (ค.ศ. 1857–1882) มีพระราชบุตรที่รอดชีวิตในวันประสูติ 2 พระองค์ คือ:
- เจ้าหญิงเพาลีเนอแห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค
- เจ้าชายอุลริชแห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค
เจ้าหญิงมารีสิ้นพระชนม์ในวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 1882 ในเมืองชตุทการ์ท จากพระโรคแทรกซ้อนที่เกิดจากประสูติการพระราชบุตรพระองค์ที่ 3 วิลเฮ็ล์มทรงโทมนัสอย่างยิ่งกับการสิ้นพระชนม์ของพระราชบุตรทั้ง 2 พระองค์
อย่างไรก็ตามพระองค์ทรงเป็นกษัตริย์และเป็นหน้าที่ของพระองค์ที่จะต้องรักษาลำดับกรสืบราชสันตติวงศ์ให้มั่นคง วันที่ 8 เมษายน ค.ศ. 1886 ที่บึคเคอบวร์ค พระองค์ทรงอภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงชาร์ล็อทเทอแห่งเชาม์บวร์ค-ลิพเพอ (1864–1946) ไม่มีพระราชบุตร
รัชทายา
[แก้]ในการเสด็จสวรรคตของพระองค์ในปี ค.ศ. 1921 โดยไม่มีพระราชโอรสที่ยังอยู่ ราชวงศ์ของเวือร์ทเทิมแบร์คจึงไม่มีผู้สืบทอดและตำแหน่งพระประมุขของพระราชวงศ์จึงตกเป็นของอัลแบร์ท ดยุกแห่งเวือร์เทิมแบร์คซึ่งเป็นผู้สืบเชื้อสายมาจากฟรีดริชที่ 2 เออแฌน ดยุกแห่งเวือร์ทเทิมแบร์คเหมือนกัน ซึ่งทรงประทับอยู่ที่อัลท์เฮาเซิน
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]
|  | |