ข้ามไปเนื้อหา

ลูฏ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นบี

ลูฏ
لوط‎
โลท
เสียชีวิตบนีนะอีม
ผู้ดำรงตำแหน่งก่อนอิบรอฮีม
ผู้สืบตำแหน่งอิสมาอีล
บุตรบุตรสาวของลูฏ
บิดามารดาฮารอน
ญาติอิบรอฮีม (ลุง)

ลูฏ (อาหรับ: لوط, อักษรโรมัน: Lūṭ لوط) หรือที่เรียกว่า โลท ในพันธสัญญาเดิม เป็นนบีของอัลลอฮ์ ในคัมภีร์กุรอาน [1] [2] ตามความเชื่อของอิสลาม ลูฏเกิดที่เมืองฮัรรอน และใช้ชีวิตวัยเยาว์ในเมืองอูร ต่อมาได้อพยพไปยังคานาอัน กับ นบีอิบรอฮีม ลุงของท่าน [3] ท่านถูกส่งไปยังเมืองสะดูมและอะมูเราะห์ ในฐานะนบี [4] และได้รับคำสั่งให้เทศนาแก่ชาวเมืองในเรื่องเตาฮีด และความบาปของการรักร่วมเพศ และการกระทำที่รุนแรง และตัณหาของบรรดาผู้คน [3]

แม้ว่านบีลูฏไม่ได้เกิดท่ามกลางผู้คนที่เขาถูกส่งไปประกาศด้วย แต่ชาวเมืองสะดูทยังคงถูกมองว่าเป็น "พี่น้อง" ของเขาในอัลกุรอาน [5] เช่นเดียวกับเรื่องราวในพระคัมภีร์ คัมภีร์กุรอานกล่าวว่า สาส์นของลูฏถูกเพิกเฉยโดยชาวเมือง และเมืองสะดูมและอะมูเราะห์ก็ถูกทำลาย ในเวลาต่อมา ตามธรรมเนียมแล้วการทำลายล้างเมืองถือเป็นการเตือนถึงการ รักร่วมเพศในอิสลาม รวมถึงสิ่งอื่น ๆ

ในขณะที่อัลกุรอานไม่ได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับชีวิตในภายหลังของนบีลูฏ อิสลามถือว่าเป็นนบี ทุกคนเป็นตัวอย่างของ ‘ ความชอบธรรม ' ทางศีลธรรม และจิตวิญญาณ

บริบทในอัลกุรอาน

[แก้]

นบีลูฏถูกอ้างถึงในอัลกุรอานค่อนข้างมาก [3] สาส์นเหล่านี้หลายตอนกล่าวถึงการเล่าเรื่องของนบีลูฏในสายของบรรดานบีที่สืบต่อกันมา รวมทั้งนบีนูห์ นบีฮูด นบีศอลิห์ และนบีชุอัยบ์ [6] นักวิชาการอิสลาม ระบุว่านบีเหล่านี้เป็นตัวแทนของวัฏจักรเริ่มต้นของการเผยแพร่สาส์นตามที่อธิบายไว้ในอัลกุรอาน [3] เรื่องเล่าเหล่านี้มักจะเป็นไปตามรูปแบบที่คล้ายคลึงกัน: นบีถูกส่งไปยังกลุ่มชนหนึ่ง กลุ่มชนนั้นไม่สนใจคำเตือนของเขาแทนที่จะขู่เขาด้วยการลงโทษ อัลลอฮ์ทรงบัญชาให้นบีออกไปกับผู้ศรัทธาของเขา กลุ่มชนและผู้คนในกลุ่มชน ถูกทำลายด้วยการลงโทษในเวลาต่อมา [7] ในที่อื่น ๆ ในอัลกุรอาน มีการกล่าวถึงนบีลูฏควบคู่ไปกับนบีอิสมาอีล นบีอัลยะสะอ์ และนบียูนุส ในฐานะผู้ที่พระเจ้าโปรดปรานเหนือประชาชาติ [8]

เรื่องเล่าอัลกุรอาน

[แก้]

คัมภีร์อัลกุรอานระบุว่าวันหนึ่ง กลุ่มมะลาอิกะฮฺ มาเยี่ยมอับราฮัมในฐานะแขกโดยแปลงกายเป็นชายหนุ่ม [9] เพื่อแจ้งให้ท่านทราบว่าซาเราะห์ ภรรยาของเขาตั้งท้องและให้กำเนิดนบีอิสหาก ขณะที่อยู่ที่นั่น พวกเขายังบอกท่านว่าพวกเขาถูกส่งมาจากอัลลอฮ์ไปยัง "คนบาป" [10] ของนบีลูฏ เพื่อทำลายพวกเขา ด้วย "หินก้อนดิน" [11] นบีลูฏและบรรดาผู้ศรัทธาในตัวเขาจะต้องรอดชีวิต แต่ภรรยาของเขาจะต้องตายในความพินาศ โดยมลาอิกะฮ์จะกล่าวว่า "นางอยู่ในหมู่ผู้ล้าหลัง" [12] [13] อัลกุรอานยังกล่าวถึง ภรรยาของนบีลูฏว่าเป็น "ตัวอย่างของผู้ปฏิเสธศรัทธา" เนื่องจากนาง แต่งงาน กับชายผู้ชอบธรรมแต่ปฏิเสธที่จะเชื่อในสาส์นของท่าน และด้วยเหตุนี้จึงถูกตัดสินลงนรก [3] [14]

ผู้คนในเมืองละเมิดขอบเขตของอัลลอฮ์ ตามคัมภีร์อัลกุรอาน บาปของพวกเขารวมถึงการไม่ต้อนรับแขกและการปล้น [15] พวกเขาเกลียดคนแปลกหน้าและปล้นนักเดินทาง นอกเหนือจากการข่มเหงรังแกและการข่มขืนอื่น ๆ มันเป็นบาปของพวกเขาจาก การประพฤติผิดทางเพศ เช่นกัน ซึ่งถูกมองว่าร้ายแรงเป็นพิเศษ โดยนบีลูฏได้ตำหนิพวกเขาอย่างมากที่เข้าหาผู้ชายด้วยความต้องการทางเพศแทนที่จะเป็นผู้หญิง [16] [17] นบีลูฏบอกและพยายามช่วยพวกเขาให้ละทิ้งวิถีทางบาปของพวกเขา แต่พวกเขาเยาะเย้ยเขา [15] และขู่ว่าจะขับไล่เขาออกจากเมือง [18] นบีลูฏได้ดุอาอ์ต่ออัลลอฮ์และวิงวอนขอความรอดจากผลของการกระทำบาปของพวกเขา [3] [19]

จากนั้นมลาอิกะฮ์สามองค์ปลอมตัวเป็นชายรูปหล่อมาหานบีลูฏในฐานะแขก ท่านเสียใจเพราะรู้สึกว่าไม่มีความสามารถที่จะปกป้องพวกเขาจากชาวเมือง [20] ชาวเมืองเมื่อรู้ว่ามีผู้มาเยี่ยมเยียนจึงขอให้นบีลูฏมอบแขกของท่านให้ [21] เป็นทุกข์และกลัวว่าพวกเขาจะได้รับพระพิโรธของอัลลอฮ์ ท่านแนะนำให้พวกเขาแต่งงานกับลูกสาวของท่านที่ค่อนข้างถูกต้องตามกฎ [22] เป็นทางเลือกที่เคร่งศาสนาและบริสุทธิ์กว่าความปรารถนาที่ผิดกฎของพวกเขา และอาจเป็นแหล่งของการนำทาง [23] แต่พวกเขาไม่ลดละและตอบว่า "ท่านทราบดีว่าเราไม่ต้องการบุตรสาวของท่าน ท่านรู้ดีว่าเราต้องการอะไร!", [24] หมายถึงแขกชายของท่าน

อิบนุ กะษีร, กุรฏุบีย์ และเฏาะบารีย์ นักตัฟซีรไม่ได้อ่านว่า 'บุตรสาว' เพื่อหมายถึงบุตรสาวตามตัวอักษรของนบีลูฏ พวกเขาโต้แย้งว่าเนื่องจากนบีเป็นเหมือนบิดาของชนชาติของเขา นบีลูฏจึงชี้นำผู้ทำความชั่วให้ละทิ้งบาปของตนและมีส่วนร่วมในความสัมพันธ์ที่ดีและเคร่งศาสนากับบุตรสาวในประเทศ ซึ่งก็คือผู้หญิงโดยทั่วไป [25]

มะลาอิกะฮ์จึงเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของพวกเขาต่อนบีลูฏและกล่าวกับท่านว่า "เราอยู่ที่นี่ เพื่อช่วยเหลือท่านและผู้ศรัทธาของท่าน เว้นแต่ภรรยาของท่าน เธอคือผู้ที่ล้าหลัง" [3] มะลาอิกะฮ์แนะนำให้นบีลูฏออกจากเมืองในตอนกลางคืนโดยบอกเขาว่าอย่าหันหลังกลับ [26] ด้วยการรักษาความเชื่อของท่านในอัลลอฮ์ นบีลูฏจึงออกจากเมืองท่ามกลางความมืดมิดพร้อมกับพาผู้ศรัทธาของเขาและสมาชิกในครอบครัวที่ศรัทธา รุ่งเช้าก็มาถึง และกฤษฎีกาของพระเจ้าก็ผ่านไป เมื่ออัลกุรอานอ่านว่า “เราได้พลิกแผ่นดิน และโปรยกำมะถันลงมาบนพวกเขาจนแข็งเหมือนดินเผา กระจายเป็นชั้น ๆ ” [27] และด้วยเหตุนี้ ถูกผนึกชะตากรรมของเมืองแฝด ตกอยู่ในความพินาศและความสิ้นหวัง และเป็นจุดจบของอารยธรรมแห่งเมืองสะดูมและเมืองอะมูเราะห์ [3]

รักร่วมเพศ

[แก้]
บทความหลัก: ศาสนาอิสลามกับกลุ่มคนแอลจีบีที

สำนักหลักนิติศาสตร์อิสลามทุกแห่งระบุว่าการรักร่วมเพศเป็นบาป โดยส่วนหนึ่งมาจากเรื่องราวของนบีลูฏ[28] เนื่องจากอัลกุรอานระบุว่านบีลูฏตำหนิกลุ่มชนของท่านที่มีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย นอกเหนือไปจากการพยายามทำร้ายคนแปลกหน้า เหตุการณ์นี้จึงถูกมองว่าเป็นการแสดงให้เห็นถึงการไม่ยอมรับทั้งการข่มขืนและการรักร่วมเพศของอิสลาม [29] การต่อสู้ของนบีลูฏกับผู้คนในเมืองถูกมองว่าเกี่ยวข้องกับการรักร่วมเพศโดยทั่วไปหรือเฉพาะการมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักของรักร่วมเพศ การตีความเหล่านี้บางครั้งขยายกว้างออกไปเพื่อประณามการรักร่วมเพศที่นอกเหนือไปจากการกระทำทางร่างกาย รวมถึงอารมณ์ทางจิตใจและสังคม [28]

อนุสาวรีย์

[แก้]

ชาวมุสลิมหลายคนเชื่อว่าบนีนะอีม ในปาเลสไตน์ เป็นที่ตั้งของหลุมฝังศพของนบีลูฏในใจกลางเมือง สุสานตั้งอยู่ภายในมัสยิด รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่มีศาลชั้นในและหออะซาน ทับหลังของประตูด้านเหนือของมัสยิดสร้างจากหินที่มีอายุเก่าแก่ถึงยุคไบแซนไทน์ ซึ่งอาจมีโบสถ์ตั้งอยู่ที่บริเวณนั้น ความสัมพันธ์ของบะนีนะอีมกับนบีลูฏมีมาก่อนอิสลาม เนื่องจากผลงานของนักวิชาการคาทอลิก นักบุญเจอโรม [30] ในศตวรรษที่ 4 ระบุว่าหลุมฝังศพตั้งอยู่ในเมืองชื่อ Capharbaricha ซึ่งน่าจะเป็นชื่อเดิมของบนีนะอีม [31]

ตามความเชื่อถือว่าหลุมฝังศพของบุตรสาวของท่านตั้งอยู่บนเนินเขาใกล้เคียง ทางตะวันออกเฉียงใต้ของบนีนะอีม เป็นมะกอมอุทิศให้กับนบีลูฏ ซึ่งรู้จักกันในชื่อ มะกอม อันนบียะกีน ("ศาลเจ้าแห่งผู้เผยพระวจนะผู้ซื่อสัตย์") ตำนานท้องถิ่นอ้างว่า นบีลูฏ สวดอ้อนวอน ณ สถานที่นั้น และรอยเท้าของท่านยังคงปรากฏให้เห็นบนก้อนหินที่นั่น รอยเท้าของนบีและผู้ศักดิ์สิทธิ์อื่นๆ ที่ถูกกล่าวหาคล้ายกันพบได้ที่มะก็อมอิสลามทั่วตะวันออกกลาง [32]

ตระกูล

[แก้]

ชาวมุสลิมยืนยันว่าบิดาของนบีอิบรอฮีมคืออาซัร ( อาหรับ: آزر, อักษรโรมัน: Āzar آزر ) ซึ่งอาจได้มาจากภาษาซีเรียแอก Athar [33] ซึ่งเป็นที่รู้จักในพระคัมภีร์ฮีบรูว่า เทราห์ นบีอิบรอฮีมมีบุตรสองคนคืออิสหากและอิสมาอีล ซึ่งต่อมาทั้งสองได้กลายเป็นนบี กล่าวกันว่าหลานชายของนบีอิบรอฮีมเป็นนบี ลูฏ ซึ่งเป็นหนึ่งในคนอื่นๆ ที่อพยพออกจากชุมชนของพวกเขาไปพร้อมกับนบีอิบรอฮีม กล่าวกันว่านบีอิบรอฮีมเองเป็นผู้สืบเชื้อสายของนบีนูห์ ผ่านทาง ซามบุตรชายของท่าน [34]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ [อัลกุรอาน 26:161]
  2. ↑ Wheeler, Brannon M. (2002). Prophets in the Quran: an introduction to the Quran and Muslim exegesis. Comparative Islamic studies. Continuum International Publishing Group. p. 8. ISBN 978-0-8264-4957-3. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 April 2016. สืบค้นเมื่อ 7 January 2016.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 "Lot". The A to Z of Prophets in Islam and Judaism. Rowman & Littlefield Publishers, Incorporated. 2010. pp. 118–126. ISBN 978-0810876033. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 April 2016. สืบค้นเมื่อ 26 June 2013.
  4. ↑ Hasan, Masudul. History of Islam.
  5. ↑ [อัลกุรอาน 050:013]
  6. ↑ 11:89
  7. ↑ Al-Qadi, Wadad (1988). "The Term "Khalifa" in Early Exegetical Literature". Die Welt des Islams. 28 (1): 400. doi:10.2307/1571186. JSTOR 1571186.
  8. ↑ "Surah Al-An'am Verse 86 | 6:86 الأنعام - Quran O". qurano.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-11-24.
  9. ↑ อัลกุรอาน 15:51
  10. ↑ อัลกุรอาน 15:58: "They said: "We have been sent to a people (deep) in sin"
  11. ↑ อัลกุรอาน 51:33: "To bring on, on them, (a shower of) stones of clay"
  12. ↑ [อัลกุรอาน 29:32]: "He said: 'But there is Lot there.' They said: 'We know well who is there: we will certainly save him and his following – except his wife: she is of those who lag behind!'"
  13. ↑ [อัลกุรอาน 15:59]
  14. ↑ [อัลกุรอาน 66:10]
  15. ↑ 15.0 15.1 [อัลกุรอาน 29:29]
  16. ↑ อัลกุรอาน 07:80
  17. ↑ อัลกุรอาน 26:165
  18. ↑ อัลกุรอาน 7:82
  19. ↑ [อัลกุรอาน 26:169]
  20. ↑ อัลกุรอาน 11:77
  21. ↑ [อัลกุรอาน 54:37]
  22. ↑ [อัลกุรอาน 11:78]
  23. ↑ [อัลกุรอาน 15:71]
  24. ↑ อัลกุรอาน 11:79
  25. ↑ "Tafsir Ibn Kathir". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 November 2018. สืบค้นเมื่อ 17 May 2021.
  26. ↑ Leaman, Oliver (2 May 2006). The Qur'an: An Encyclopedia (ภาษาอังกฤษ). Routledge. p. 380. ISBN 9781134339747. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 August 2018. สืบค้นเมื่อ 5 August 2018.
  27. ↑ อัลกุรอาน 11:82
  28. ↑ 28.0 28.1 El-Rouayheb, Khaled (2005). "Sodomites". Before Homosexuality in the Arab-Islamic World, 1500-1800. University of Chicago Press.
  29. ↑ Habib, Samar (2009). Islam and Homosexuality. p. 206. ISBN 9780313379000.
  30. ↑ Sharon, Moshe (1999). "Bani Na'im". Corpus Inscriptionum Arabicarum Palaestinae (CIAP) Volume Two: B-C. BRILL. p. 12. ISBN 9004110836. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 October 2013. สืบค้นเมื่อ 26 June 2013.
  31. ↑ Stone, Michael E. (2006). Apocrypha, Pseudepigrapha and Armenian Studies. Collected Papers: Volume I. Peeters. p. 693.
  32. ↑ Renard, John (2015). The Handy Islam Answer Book. Visible Ink Press. p. 173.
  33. ↑ Geiger 1898 Judaism and Islam: A Prize Essay, p. 100
  34. ↑ "Ibrahim". Encyclopedia of Islam, Online version.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ลูฏ&oldid=11874561"