สเปอร์มีน
| |
| ชื่อ | |
|---|---|
| IUPAC name
N,N'-bis(3-aminopropyl)butane-1,4-diamine
| |
| ชื่ออื่น
Gerontine
Musculamine Neuridine | |
| เลขทะเบียน | |
3D model (JSmol)
|
|
| ECHA InfoCard | 100.000.686 |
| MeSH | Spermine |
ผับเคม CID
|
|
CompTox Dashboard (EPA)
|
|
| |
| คุณสมบัติ | |
| C10H26N4 | |
| มวลโมเลกุล | 202.34 g/mol |
| ความหนาแน่น | 0.937 g/cm3 |
| จุดหลอมเหลว | 29 °C |
| จุดเดือด | 130 °C |
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa
| |
สเปอร์มีน (Spermine)เป็นโพลีเอมีนที่มีส่วนร่วมในเมตาบอลิซึมของเซลล์ยูคาริโอตทั้งหมด สร้างมาจากสเปอร์มิดีน พบได้ในเนื้อเยื่อและสิ่งมีชีวิตหลายชนิด และเป็นปัจจัยสำคัญในการเจริญเติบโตของแบคทีเรียบางชนิด สเปอร์มีนมีความเกี่ยวข้องกับกรดนิวคลีอิกคาดว่าทำให้โครงสร้างเกลียวเฮลิกมีความคงตัวโดยเฉพาะในไวรัส
เกล็ดของสเปอร์มีนฟอสเฟตเปอร์ค้นพบครั้งแรกใน ค.ศ. 1678 ในน้ำอสุจิของมนุษย์โดย Anton Van Leeuwenhoek [1] สเปอร์มีนถูกใช้ครั้งแรกโดยนักเคมีชาวเยอรมัน Ladenburg และ Abel ในปีค.ศ. 1888 [2] และโครงสร้างที่ถูกต้องของสเปอร์ถูกค้นพบในปี ค.ศ. 1926 พร้อมกันในประเทศอังกฤษ (โดย Dudley, Rosenheim, และ Starling) [3] และเยอรมนี ( โดย Wrede และคณะ)[4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Leeuwenhoek, A. van (1678) Observationes D. Anthonii Leeuwenhoek, de natis e semine genitali animalculis. Letter dated November 1677. Philos. Trans. Roy. Soc. London, 12,1040-1043.
- ↑ Ladenburg A., Abel J. (1888) Über das Aethylenimin (Spermin?). Ber. Dtsch. chem. Ges. 21: 758-766
- ↑ "Dudley H. W., Rosenheim O., Starling W. W. (1926) The chemical constitution of spermine. III.Structure and synthesis. Biochemical Journal 20(5): 1082-1094". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-05-29. สืบค้นเมื่อ 2011-02-03.
- ↑ Wrede F. (1925) Über die aus menschlichem Sperma isolierte Base Spermin. Dtsch. Med. Wochenschr. 51: 24
อ่านเพิ่มเติม
[แก้]- Slocum, R. D., Flores, H. E., "Biochemistry and Physiology of Polyamines in Plants", CRC Press, 1991, USA, ISBN 0-8493-6865-0
- Uriel Bachrach, "The Physiology of Polyamines", CRC Press, 1989, USA, ISBN 0-8493-6808-1