เซือง ทู เฮือง
เซือง ทู เฮือง (เวียดนาม: Dương Thu Hương) เกิดเมื่อ พ.ศ. 2490 ที่จังหวัดท้ายบิ่ญ มารดาเป็นครู บิดาเป็นทหาร เฮืองสมัครเป็นสมาชิกกลุ่มยุวชนของพรรคคอมมิวนิสต์ เมื่อ พ.ศ. 2510 ขณะเป็นนักศึกษาที่วิทยาลัยศิลปะและได้เข้าร่วมรบในสงครามเวียดนาม โดยเป็นฝ่ายจัดการแสดงเพื่อความบันเทิงแก่ทหารเวียดนามเหนือ และการลำเลียงอาวุธไปตามเส้นทางโฮจิมินห์ เฮืองแต่งงานเมื่อ พ.ศ. 2511 ระหว่างที่ยังร่วมรบในสงคราม หลังสงคราม เฮืองทำงานเป็นนักเขียนบทภาพยนตร์ให้กับโรงถ่ายภาพยนตร์ที่ผลิตภาพยนตร์เกี่ยวกับชัยชนะในสงครามเวียดนาม ต่อมา ใน พ.ศ. 2525 บทละครแนวเสียดสีของเฮือง ไม่ผ่านการตรวจสอบจากรัฐบาล ทำให้เฮืองเริ่มมีบทบาทในการเรียกร้องเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น
เรื่องสั้นเรื่องแรกของเฮืองคือ “แผ่นดินของหญ้า” ได้รับการตีพิมพ์ใน พ.ศ. 2525 ต่อมา เฮืองได้เขียนนวนิยายซึ่งได้รับความนิยมจากผู้อ่านมากคือ “เรื่องราวของความรักก่อนรุ่งสาง” “การเดินทางของวัยเด็ก” จนถึงเรื่องที่สามคือ “สวรรค์ของคนตาบอด” ที่ตีพิมพ์ใน พ.ศ. 2531 นิยายเรื่องนี้ของเฮืองถูกสั่งห้ามเผยแพร่ และทำให้เฮืองถูกขับออกจากพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามใน พ.ศ. 2533 และถูกจำคุกใน พ.ศ. 2534 ด้วยข้อหาพยายามนำต้นฉบับนวนิยายของตนเองออกนอกประเทศ แต่เมื่อถูกกดดันจากนานาชาติจึงได้รับการปล่อยตัว
หลังจากนั้น เฮืองใช้ชีวิตอยู่ในฮานอย แต่ยังมีเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลควบคุมอย่างใกล้ชิด ผลงานของเฮืองไม่ได้รับอนุญาตให้ตีพิมพ์ในเวียดนาม แต่ได้ตีพิมพ์ในฝรั่งเศสและสหรัฐ และได้แปลเป็นภาษาต่างประเทศ เช่นเรื่อง “ความทรงจำฤดูใบไม้ผลิ” “ว่างเปล่า” เฮืองย้ายไปอยู่ที่ปารีส ประเทศฝรั่งเศสตั้งแต่ พ.ศ. 2549
อ้างอิง
[แก้]มนธิรา ราโท. วรรณกรรมเวียดนามหลังปี ค.ศ. 1975. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2553, หน้า 183-189.