ซีอิ๊ว

ซีอิ๊ว
ซีอิ๊ว
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวเต็ม	醬油
อักษรจีนตัวย่อ	酱油
ความหมายตามตัวอักษร	"น้ำมันซอส"
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน jiàngyóu เวด-ไจลส์ chiang4yu2 IPA [tɕjâŋ.jǒu] ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน อักษรโรมันแบบเยล jeungyàuh ยฺหวิดเพ็ง zoeng3jau4
ชื่อภาษาฮกเกี้ยน/กวางตุ้ง
ภาษาจีน	豉油
ความหมายตามตัวอักษร	"น้ำมันถั่วเน่า"
การถอดเสียง ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน อักษรโรมันแบบเยล sihyàuh IPA [sìː.jɐ̏u] ยฺหวิดเพ็ง si6jau4 ภาษาหมิ่นใต้ เป่อ่วยยีภาษาฮกเกี้ยน tāu-iû
ชื่อภาษาพม่า
ภาษาพม่า	ပဲငံပြာရည်
IPA	[pɛ́.ŋàɰ̃.bjà.jè]
ชื่อภาษาเวียดนาม
ภาษาเวียดนาม	xì dầu หรือ nước tương
ชื่อภาษาไทย
อักษรไทย	ซีอิ๊ว
ชื่อภาษาเกาหลี
ฮันกึล	간장
ความหมายตามตัวอักษร	"ซอสตามฤดู"
การถอดเสียง อาร์อาร์ ganjang เอ็มอาร์ kanjang
ชื่อภาษาญี่ปุ่น
คันจิ	醤油
คานะ	しょうゆ
การถอดเสียง เฮ็ปเบิร์นปรับปรุง shōyu
ชื่อมลายู
มลายู	kicap
ชื่ออินโดนีเซีย
อินโดนีเซีย	kecap
ชื่อภาษาฟิลิปีโน
ตากาล็อก	toyo
ชื่อภาษาหมิ่นใต้
ภาษาหมิ่นใต้	豆油 (tāu-iû)

ซีอิ๊ว เป็นเครื่องปรุงรสที่ทำจากถั่วเหลืองหมัก, เมล็ดข้าวย่าง, น้ำเกลือ และเชื้อรา Aspergillus oryzae หรือ Aspergillus sojae ซีอิ๊วมีการคิดค้นมาราว 2,200 ปี ในช่วงราชวงศ์ฮั่นของจีน และแพร่ขยายไปทั่วเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยใช้เป็นเครื่องปรุงอาหาร

คำว่า "ซีอิ๊ว" ในภาษาไทยมีที่มาจากภาษาแต้จิ๋ว คำว่า 豉油 (เพ็งอิม: si7 iu5, IPA: /si¹¹ iu⁵⁵/) อ่านว่า "สี่อิ๊ว"

ซีอิ๊วแบ่งออกเป็น 3 ชนิด ได้แก่

1.ซีอิ๊วชนิดใส เรียกว่า ซีอิ๊วขาว

2.ซีอิ๊วชนิดข้น เรียกว่า ซีอิ๊วดำ

3.ซีอิ๊วชนิดใส่น้ำตาลแดง เรียกว่า ซีอิ๊วหวาน