baş

Türkmençe

At

Manylar:

[1] Adamyň ýa-da haýwanyň janly-jandaryň kellesi.

[2] Käbir medeni ösümlikleriň däneli hanasy.

[3] Bir zadyň ýokary ujy, süýr depesi

[4] Bir zadyň töweregi, ýany, gapdaly.

[5] Bir zadyň başlanan ýeri, ilki ýüze çykan döwri, başlangyç.

[6] Bir zadyň esasy düýbi.

[7] Wezipesi, käri boýunça beýlekilerden uly, ýolbaşçylyk ediji.

Söz düzümleri:

baş agza baş agyrtmak baş aýlamak baş aýlanmak baş alyp gitmek baş atmak baş bermezlik baş bolmak baş galdyrmak baş goşmak baş götermek baş düşüm baş öwretmek

baş urmak Baş üstüne baş çykarmak baş egmek başa barmak başa bela gelmek başa çekmek başdan sowmak başy asmana ýetmek başy boş başy çatylmak başy çykmak başyna goýbermek

başyna dönmek başyna ýetmek başyny bogmak başyny çekmek Başyňa döneýin başyňdan gum sowurmak başyňy etegine salmak başyň ýassyga ýetmek bir başa gara baş gara başyňa gaý bolmak

Terjimeler:

Türki diller:

Çeşmeler :

• Türkmen diliniň düşündirişli sözlügi, 1962.

Türkmençe

At

Manylar:

(ba:ş)

[1] Organizmiň käbir öýjüginiň iriňlemegi zerarly deriniň ýüzünde ýa aşagynda emele gelýän iriňli ýara.

Terjimeler:

Türki diller:

Çeşmeler :

• Türkmen diliniň düşündirişli sözlügi, 1962.