İsmail Hakkı Paşa (?-1868)
| İsmail Hakkı Paşa | |
|---|---|
| Bahriye nazırı | |
| Görev süresi Mart 1867 - Mart 1868 | |
| Hazine-i Hassa Nazırı | |
| Görev süresi Temmuz 1863 - Mart 1868 | |
| Evkaf-ı Hümâyun Nazırı | |
| Görev süresi Haziran 1862 - Temmuz 1863 | |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | ? |
| Ölüm | 1868 |
| Vatandaşlığı | Osmanlı İmparatorluğu |
Hakkı İsmail Paşa (ö. 13 Mart 1868, İstanbul) katip, yüksek devlet memuru, bahriye nazırı.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]İstanbul'da doğmuştur ama doğum tarihi bilinmemektedir. Babası ricalden Uzun Salih Efendi idi.[1]
Sadârazamlık mektub-i kalemi odasında katip olarak yetişip bu ilmiye sınıfı görevde gereken rütbelerden ilerlemiştir. 1850'de mâbeyn-i hümâyûn kâtibi tayin edilmiştir. Ocak-Şubat 1855 ûlâeliyle başkâtibi olarak atanmıştır.[1]
Kasım 1861 bâlâ rütbesi verilip Sadaret müsteşarı olmuştur. Haziran 1862'de evkaf-i humâyün nazırı ve Temmuz-Ağustos 1863' de mâbeyn-i hümâyan nâzırı ve sonra Hazine-i Hassa Nazırı tayin edilmiştir.[2] Ağustos 1864'te vezirlik verilerek şereflendirilmiştir.[1]
Osmanlı Devleti içinde Bahriye Nezâreti ilk defa 19 Mart 1867'de kurularak çalışmalara başlamıştır. Bu kuruluştan önce donanmanın her türlü işlerine kaptan-ı derya bakmaktaydı. 1867'de donanmanın askeri komutanlığı Kaptan-ı Derya'ya bırakılarak, donanmanın mali konuları ile ilgilenmek için Bahriye Nezareti kurulmuştur. Fakat o sırada Kaptan-ı Derya olan Damat Mehmet Ali Paşa, bu karardan hoşlanmayarak kaptan-ı deryalık görevinden istifa etmiştir. Bunun üzerine kaptan-ı deryalık görevi kaldırılmıştır. Donanmanın askeri yönetimi yeni kurulan bir "Kumanda Meclisi"'ne verilmiştir. Bu Kumanda Meclisi reisliğine Hacı Vesim Paşa tayin edilmiştir. Böylece Osmanlı Donanması ile ilişkili mali ve günlük idare ve yönetim işleri yeni kurulan Bahriye Nezareti'ne geçmiştir. İlk Bahriye Nazırı olarak da Hazine-i Hassa Nazırı Hakkı İsmail Paşa ek olarak görevlendirilmiştir.[1]
Bu görevde iken 13 Mart 1868'de İstanbul'da veremden ölmüştür. Mezarı Eyüp'dedir.[1]
Değerlendirme
[değiştir | kaynağı değiştir]Sicil-i Osmani'de şöyle değerlendirilir:[1]
Çelebi, nahîf, yumuşak huylu, devlet işlerine vâkif, usta kâtipti.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Mehmed Süreyya (haz. Nuri Akbayar) (1996), Sicill-i Osmani, İstanbul:Tarih Vakfı Yurt Yayınları ISBN 975-333-0383 C.II s.237 [2]