İçeriğe atla

İsviçre'de eğitim

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İsviçre'de eğitim sistemi İsviçre Federal Anayasasına göre kantonlara devredilmiştir ve bu yüzden büyük bir çeşitlilik gösterir. Federal devlet (konfederasyon) sadece belli temel kuralları koyar ve ihtiyaçları karşılar. Örneğin ilkokul, ortaokul (10. sınıfa kadar) ve iki yıl anaokulu zorunludur ve ücretsizdir. Genel olarak üniversite ve yüksek meslek okullarına kadar olan eğitim zorunlu ve ücretsizdir. Ayrıca konfederasyon bazı üniversiteleri finanse eder. Toplam eğitim sisteminin yüzde 90'ı kantonlar ve belediyeler tarafından finansa edilir.[1]

İlkokula başlama yaşı tüm kantonlarda altıdır (Kanton Obwalden hariç) ve beş yıl sürer. İlkokuldan hemen sonra öğrenciler yeteneklerine ve mesleki ilgilerine göre farklı okullara yöneltilmeye başlanır.

Zorunlu eğitim

[değiştir | kaynağı değiştir]

Öğrencilerin çoğunluğu zorunlu eğitimlerin yaşadıkları belediyelerde tamamlar. Özel okullara giden öğrenci oranı yüzde 5'tir. Zorunlu eğitim süresi 11 yıldır. Bunun ilk 8 yılı temel eğitim olarak nitelenir. Ardından yapılan orta öğretimin birinci bölümü (Sekundarstufe I) ise 3 yıl sürer. (Sadece Kanton Tessin'de 4 yıl)[1]

Birçok kantonda iki yıllık anaokulu zorunlu olsa da Almanca konuşulan kantonların bazılarında anaokulu zorunlu değildir ya da sadece bir yıl zorunludur. Ancak bu kantonlarda da çocukların büyük kısmı 4 yaşından itibaren ana okuluna başlar.[1]

Orta öğretimin 1. seviyesinde öğrenciler bazen tüm derslerde, bazen bazı derslerde başarı seviyelerine göre ayrı sınıflara dağıtılırlar.

Öğretim dili kantona göre Almanca, Fransızca, İtalyancadır. Romanşça konuşulan belediyelerde özel uygulamalar söz konusudur. Zorunlu eğitim süresinde çocuklar ülkede konuşulan diğer dillerden birini ve ayrıca İngilizce öğrenirler.[1]

Zorunlu eğitim sonrası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Zorunlu eğitim sonrası dönem orta öğretimin II. bölümü (Sekundarstufe II) ve III. seviye eğitimi (Tertiärstufe, Yüksek eğitim) kapsar ve kantonlararası ve federal düzeyde düzenlemelerle gerçekleştirilir. Genellikle okullar kantonlara bağlı iken, meslek yüksek okulları federal hükûmete bağlıdır.

Orta öğretimin II. bölümü

[değiştir | kaynağı değiştir]

Öğrencilerin üçte ikisi zorunlu eğitim sonrasında okul ve pratik meslek öğreniminin birlikte yürütüldüğü bir meslek eğitimine (Ausbildung) yönelir. Burada mesleki yeterlilik diploması alırlar ve aynı zamanda meslek maturası yaparak yüksek okula devam etme olanağı kazanırlar. Öğrencilerin üçte biri ise genel eğitime Gymnasium'a ya da FMS (Fachmittelschule) denilen orta seviye meslek okullarına giderler. Bu okullar öğrencileri üniversite ya da yükseköğretime hazırlarlar.

Orta öğretimin II. bölümünü tamamlayan öğrencilerin yüzde 90'ı bu okullardan diploma alır. Bu diploma ile ya direkt bir mesleğe başlamaları ya da matura sınavına (gittiği okula göre gymnasium maturası, Fachmatura ya da Berufmatura) girerek yüksek eğitime devam etmeleri mümkün olur. Ortalama matura başarı oranı yüzde 37.5'tir.[1]

Yükseköğretim

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yükseköğretime tüm yüksek okullar (üniversiteler, meslek yüksek okulları (Fachhochschule) ve pedagojik yüksek okullar) ve ikinci önemli grup olan yüksek meslek eğitim okulları (höhere Berufsbildung) dahildir. Yüksek meslek eğitim okulları bir meslekte tecrübesi olan kişiler için uzmanlaşma ve uzmanlıklarını geliştirme olanağı sağlar.

Yükseköğretim okullarını bitirme oranı yüzde 45'tir. Bunların üçte biri yüksek meslek eğitim okullarını bitirenler, üçte ikisi ise diğer yüksek okulları bitirenlerdir.[1]

  1. ^ a b c d e f İsviçre Eğitim Kooerdinatörlüğü resmi sitesi, Bildungssystem Schweiz 14 Eylül 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.