Alessandro Pertini
Alessandro Pertini | |
---|---|
İtalya Cumhurbaşkanı | |
Görev süresi 9 Temmuz 1978 - 29 Haziran 1985 | |
Yerine geldiği | Giovanni Leone |
Yerine gelen | Francesco Cossiga |
İtalya Meclis Başkanı | |
Görev süresi 5 Temmuz 1968 - 4 Haziran 1976 | |
Yerine geldiği | Brunetto Bucciarelli-Ducci |
Yerine gelen | Pietro Ingrao |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 25 Eylül 1896 Stella, İtalya |
Ölüm | 24 Şubat 1990 Roma |
Partisi | Sosyalist Parti |
Evlilik(ler) | Carla Voltolina |
Mesleği | Hukukçu |
Dini | Yok (ateist) |
İmzası |
Alessandro (Sandro) Pertini (25 Eylül 1896 - 24 Şubat 1990) İtalyan sosyalist politikacı. İtalya Cumhuriyeti'nin 7. Cumhurbaşkanı (1978-1985)[1][2][3]
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Savona ilinin Stella kentinde doğan Pertini bir arazi sahibi olan Alberto Pertini'nin oğludur. Sandro Pertini ilk ve orta öğrenimini Savona'da tamamladı. Genoa Üniversitesi'nde hukuk alanında ihtisas yaptı. Reformist sosyalist olan felsefe öğretmeni Adelchi Baratono onun sosyalizme yaklaşıp tanışmasına neden oldu. Pertini İtalya'nın I. Dünya Savaşı'na katılmasına karşıydı ancak buna rağmen savaşta teğmen olarak görev aldı ve cesaret madalyasıyla taltif edildi. 1918 yılında Birleşik Sosyalist Parti'ye katıldı ve bu sırada Floransa'ya yerleşti, bu dönemde siyaset bilimi alanında Cooperation (İş birliği) adıyla tez yaparak lisans derecesi aldı. Pertini faşistler tarafından sık sık tartaklansa da ideallerini korumaya devam etti.
Faşizme Direniş
[değiştir | kaynağı değiştir]Mensup olduğu partinin liderinin faşistler tarafından düzenlenen bir suikast sonucu öldürülmesi, Pertini'yi totaliter rejim karşısında daha fazla direnmeye sevk etti. 1926 yılında mahkûm edilip faşist kamplarına gönderilmesi söz konusu olunca saklanmayı seçti daha sonra Carlo Rosselli ve Ferrucio Parri ile birlikte partisinin önemli bir figürü olan Filippo Turati'nin Fransa'ya kaçırılmasını organize etti. Bir süre Fransa'da duvar ustası olarak çalıştıktan sonra İtalya'ya geri dönüşünde Pisa'da tutuklandı ve 10 yıl hapis yattı.
1943'e kadar çeşitli bölgelerde göz altında yaşayan Pertini, Mussolini'nin tutuklanmasının ardından İtalyan direniş hareketi'ne katıldı. Naziler tarafından tutuklanarak ölüme mahkûm edilen Pertini daha sonra partililerin baskını sırasında serbest bırakıldı. Ardından kuzey bölgelerine seyahatler yaparak Direniş'i organize etti.
Politik Yaşamı ve Cumhurbaşkanlığı
[değiştir | kaynağı değiştir]25 Nisan 1945'te İtalyan Cumhuriyeti'nin ilk meclisine üye seçildi. İtalyan Sosyalist Partisi'nin sürekli yönetim kurulu üyesi olarak görev yaptı. Bir siyasetçi olarak Pertini Koloniyalizm'in tüm şekillerini ve yolsuzlukları eleştirirken bağımsız politik pozisyonunu korumuştur. 1968 yılında İtalya Temsilciler Meclisi Başkanlığına seçilen Pertini bu görevini 1976 yılındaki seçimlere kadar sürdürdü.
1978 yılında Geovanni Leone'nin yerine İtalya'nın 7. Cumhurbaşkanı olarak seçildi. Görev süresince İtalyan halkının devlet ve kurumlarına olan güvenini sağladı. Temsil ettiği kurumların büyük bir savunucusu oldu. Bu yönleriyle Pertini İtalya'nın son dönemdeki en başarılı politikacılarından birisidir. 1985'te görev süresi sona erince ikinci bir dönem görev yapması yönündeki teklifleri reddederek anayasa uyarınca tabii senatör unvanıyla 1990 yılına kadar hizmet etti. 1988 yılında Otto Hahn Barış Ödülü ile taltif edilen Pertini, 24 Şubat 1990 tarihinde hayata veda etmiştir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ https://www.fourfreedoms.nl/en/laureaten/alessandro-pertini 23 Temmuz 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. [yalın URL]
- ^ "Alessandro Pertini | Socialist leader, Italian statesman | Britannica". www.britannica.com. 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Montalbano, William D. (26 Şub 1990). "Alessandro Pertini, 93; Former Italian President". Los Angeles Times. 29 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
Siyasi görevi | ||
---|---|---|
Önce gelen: Giovanni Leone |
İtalya Cumhurbaşkanı 9 Temmuz 1978 - 29 Haziran 1985 |
Sonra gelen: Francesco Cossiga |
- 1990 yılında ölenler
- İtalyan anti-faşistler
- 1896 doğumlular
- 20. yüzyılda İtalyan siyasetçiler
- İtalya Temsilciler Meclisi başkanları
- İtalya devlet başkanları
- İtalyan ateistler
- İtalyan hukukçular
- Yüksek Yargı Kurulu (İtalya) başkanları
- Ateist siyasetçiler
- İtalyan Direnişi
- İtalya Temsilciler Meclisi başkanvekilleri
- İtalya Cumhuriyet Senatosu grup başkanları
- Yaşam boyu senatörler (İtalya)