Bir Köpek
| |
| Sanatçı | Francisco Goya |
|---|---|
| Yıl | 1819 - 1823 |
| Tür | Duvara yağlı boya (Tuvale aktarıldı) |
| Boyutlar | 131,5 cm × 79,3 cm (518 in × 312 in) |
| Konum | Prado Müzesi, Madrid |
Bir Köpek[1][2] ya da kısaca Köpek[3] (İspanyolca: İspanyolca: Perro semihundido, diğer adıyla İspanyolca: El perro), İspanyol ressam Francisco de Goya'nın 1819 yılında aldığı evin duvarlarına dekorasyon amaçlı çizdiği Kara Resimler'den biri. Goya'nın bu çalışması evin üst katında, kapı girişinin sol tarafında yer alıyordu.[4]
Eser, diğer Kara Resimler ile birlikte 1873 yılında Frédéric Émile d'Erlanger emriyle, Salvador Martínez Cubells tarafından tuvale aktarıldı.[5] d'Erlanger Belçikalı bir bankerdi. Aktarılan resimleri 1878 yılında Paris'te açılan "Evrensel Sergi"'de satmak istiyordu. Fakat, bankerin planları gerçekleşmedi, resimler alıcıların ilgisini çekmedi ve satış yapamadı. Bütün resimler elinde kalınca onları 1876 yılında Prado Müzesi'ne bağışladı.
Yarı Batık Köpek sade ve süssüz bir eserdir. Goya, bu resimde eğik toprağın içine saklanmış ya da batmış bir köpeğin sadece başının görünmesini betimledi. Köpeğin bu hali ve yukarı doğru bakışı bu resmin yalnızlığı anlattığı yorumlarına sebep oldu.
Analiz
[değiştir | kaynağı değiştir]Bu eserle ilgili farklı yorumlar yapıldı. Bitmemiş bir resim olduğunu iddia edenler olduğu gibi köpeğin çevresini saran boşluk sebebiyle yaşadığının farkında olmadığını söyleyenler oldu.
Her şeye rağmen bu eserin resim geleneklerinden kopuşun simgelerinden biri olduğu açıktır. Goya'nın köpeği resim sanatında konunun bağımsızlığının uç örneklerinden biridir. Renklerin kullanımının basitliği, çok geniş bir alana yayılmış az sayıda öğe kullanımı, dik olarak çizilmiş olması ile fark yaratmıştır.
Antonio Saura tabloyu "dünyadaki en güzel resim" olarak gördüğünü açıkladı. Rafael Canogar ise "görsel bir şiir" gibi bulduğunu söylediği Yarı Batık Köpek'in batıdan çıkan ilk sembolist resim olduğunu iddia etti. Bu çalışmayı Antoni Tapies ve Francis Bacon'ın çalışmaları ile karşılaştırdı.
Benzerleri
[değiştir | kaynağı değiştir]
Caspar David Friedrich, Berlin'deki Şehir Müzesi'nde sergilenen Deniz Kenarında Keşiş isimli tablosunda Goya'yla benzer bir konuyu işledi. Friedrich bu resmi Yarı Batık Köpek'in çizilmesinden yaklaşık on sene önce Almanya'da çizdi. Eserde, yatay olarak üç değişik renk alanına bölünmüş olan manzaranın tam ortasında ufak bir insan şekli vardır. Yakından bakıldığında bu insanın bir rahip ya da keşiş olduğu anlaşılır. Friedrich'in kendi tarzının dışında olan bu eseriyle Goya'nın köpeği karşılaştırıldığında Goya'nınkinin kompozisyonu ve sahnelenmesinin daha dikkat çekici ve kural kırıcı olduğu görülür.[6]
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Rapelli, Paola. Goya: Tutkulu Bir İroni Ustası. Dost Kitabevi, 2001. Sayfa 101. ISBN 975-8457-86-1
- ^ Goya. Boyut Yayınları, 2009. Sayfa 95. ISBN 978-975-23-0192-4
- ^ Goya: 1746-1828. Yapı Kredi Yayınları, Nisan 2011. Sayfa 226. ISBN 978-975-08-1928-5
- ^ "Evin içindeki resimlerin düzeni". 25 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2008.
- ^ Valeriano Bozal (2005), sayfa 247
- ^ Hagen, sayfa 75.
Bibliyografya
[değiştir | kaynağı değiştir]- Bozal, Valeriano, Francisco Goya, vida y obra, Madrid, Tf. Editores, 2005. ISBN 84-96209-39-3.
- D'ors Führer, Carlos ve Morales Marin, Carlos, Los genios de la pintura: Francisco de Goya, Madrid, Sarpe, 1990. "Seçilmiş Çalışmaları" bölümü, sayfa 83-93. ISBN 84-7700-100-2
- Glendinning, Nigel, Francisco de Goya, Madrid, Cuadernos de Historia 16, 1993.
- Hagen, Rose-Marie ve Hagen, Rainer, Francisco de Goya, Colonia, Taschen, 2003. ISBN 3-8228-2296-5
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Susana Calvo Capilla, "Yarı Batık Köpek", Rinconete, Cervantes Enstitüsü, 23 Aralık 1999. (11 Haziran 2007'de erişildi.) 11 Ocak 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca)
- Zaragoza Üniversitesi kataloğunda Yarı Batık Köpek. 22 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca)
- Kara Resimler'in Goya'nın evindeki pozisyonları5 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) (İspanyolca)
