Bodo kafatası,[1]soyu tükenmiş bir hominin türünün fosilidir. 1976'da Jon Kalb liderliğindeki bir keşif gezisinin üyeleri tarafından bulundu.[2] Rift Vadisi Araştırma Misyonu, Bodo kafatasının yanı sıra Aşölyen aletlerinin ve hayvan fosillerinin bulgularına yol açan bir dizi araştırma yaptı.[3] İlk keşif, daha düşük bir yüz bulan Alemayhew Asfaw ve Charles Smart tarafından yapıldı. İki hafta sonra Paul Whitehead ve Craig Wood yüzün üst kısmını buldular. Etiyopya'daki Awash Nehri'nin kuru dallarından birinin yüzeyi boyunca kafatası parçaları keşfedildi.[1] Kafatası, eserler ve diğer hayvan fosilleri, nispeten geniş bir orta kum alanı üzerinde bulundu ve kafatasının yakınında sadece birkaç alet bulundu.[4][5] Kafatası 600.000 yaşındadır[6] ve şu anda H. bodoensis'in tip örneğidir[7] (eski adıyla Homo heidelbergensis /Homo rhodesiensis).[8]
Bu örnek, yaşı için alışılmadık derecede büyük bir kafatası kapasitesine sahiptir ve kranyal kapasitesinin modern Homo sapiens (daha düşük) aralığında yaklaşık 1250 cc (yaklaşık 1.200–1.325 cc aralığında) olarak tahmin edilmektedir.[9] Kafatası yüzü, ön kemiğin çoğunu, orta kubbenin kısımlarını ve foramen magnumun önündeki kaideyi içerir. Kafatası uzunluğu, genişliği ve yüksekliği sırasıyla 21 cm (8,3 inç), 15,87 cm (6,2 inç) ve 19,05 cm'dir (7,5 inç). Araştırmacılar, Bodo'nun hayvanları kestiğini, çünkü bölgede Aşölyen el baltaları ve baltaları ile birlikte hayvan kemikleri bulunduğunu öne sürdüler. Bodo kafatasındaki kesikler, bir kişinin bir taş alet kullanarak ölümünden hemen sonra ölünün etinin çıkarmasına dair en eski kanıtlarını göstermektedir.[4] Kafatası üzerinde belirli desenler ve yönsellik ile simetrik kesim işaretlerinin bulguları, et çıkarmanın özellikle morg uygulamaları için yapıldığına dair güçlü kanıtlar olarak hizmet eder ve faydacı olmayan morg uygulamalarının en eski kanıtını temsil eder.[4][10] Kesik izleri, "maksilla arasında yanal olarak" yerleştirilmişti ve araştırmacılar arasında et çıkarmanın özel nedeninin mandibulayı çıkarmak olduğu yönünde spekülasyonlara neden oldu.[11]
Kafatası, taksonomisi üzerinde tartışmalara yol açan sıra dışı bir görünüme sahiptir. Modern insanlara daha çok benzeyen bir kraniyal kapasite ve daha çok Homo erectus'a benzeyen çıkıntı yapan bir supraorbital torus gibi hem ilkel hem de türetilmiş özellikler gösterir.[1][12][13] Bodo ve diğer Orta-Pleyistosen hominin fosilleri, Homo erectus ile anatomik olarak modern insanlar arasındaki bir soyu temsil ediyor gibi görünüyor, ancak insanın evrim ağacındaki tam yeri hala belirsizdir.[14][15] Bodo kafatası gibi fosillerde görülen artan ansefalizasyonun, anatomik olarak modern insanların türleşmesinde itici bir güç olduğu düşünülmektedir.[16][17]
^abcRightmire (1 Temmuz 1996). "The human cranium from Bodo, Ethiopia: evidence for speciation in the Middle Pleistocene?". Journal of Human Evolution. 31 (1): 21-39. doi:10.1006/jhev.1996.0046. ISSN0047-2484.
^Kalb (1 Ocak 1980). "Preliminary geology and palaeontology of the Bodo D'ar hominid Site, Afar, Ethiopia". Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology. 30: 107-120. doi:10.1016/0031-0182(80)90052-8. ISSN0031-0182.
^"Bodo". Humanorigins.si.edu. 3 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2012.
^Roksandic, Mirjana and Radović, Predrag and Wu, Xiu-Jie and Bae, Christopher J. (2021). "Resolving the "muddle in the middle": The case for Homo bodoensis sp. nov". Evolutionary Anthropology: Issues, News, and Reviews. doi:10.1002/evan.21929.
^"Bodo fossil". Britannica Encyclopedia. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2012.
^Milner, Richard. "Cranial Capacity." The Encyclopedia of Evolution: Humanity's Search For Its Origins. New York: Holt, 1990: 98. "Living humans have a cranial capacity ranging from about 950 cc to 1800 cc, with the average about 1400 cc."
^Rightmire (1 Ocak 2001). "Patterns of hominid evolution and dispersal in the Middle Pleistocene". Quaternary International. 75 (1): 77-84. doi:10.1016/S1040-6182(00)00079-3. ISSN1040-6182.
^Bräuer (2008). "The origin of modern anatomy: By speciation or intraspecific evolution?". Evolutionary Anthropology: Issues, News, and Reviews. 17 (1): 22-37. doi:10.1002/evan.20157. ISSN1520-6505.
^Rightmire (1 Eylül 2013). "Homo erectus and Middle Pleistocene hominins: Brain size, skull form, and species recognition". Journal of Human Evolution. 65 (3): 223-252. doi:10.1016/j.jhevol.2013.04.008. ISSN0047-2484. PMID23850294.
^Rightmire (January 2012). "The evolution of cranial form in mid-Pleistocene Homo". South African Journal of Science. 108 (3–4): 68-77. doi:10.4102/sajs.v108i3/4.719. ISSN0038-2353.
