Horst Ademeit
Horst Ademeit | |
---|---|
Doğum | 8 Şubat 1912 Breslau, Alman İmparatorluğu |
Ölüm | 7 Ağustos 1944 Dünaburg, Letonya |
Bağlılığı | Nazi Almanyası |
Branşı | Luftwaffe |
Hizmet yılları | 1936-1944 |
Rütbesi | Major |
Birimi | JG 54 |
Komutası | I./JG 54 |
Çatışma/savaşları | 2. Dünya Savaşı |
Ödülleri | Meşe Yaprağı İlaveli Şövalye Demir Haçı |
Horst Ademeit (8 Şubat 1912-7 Ağustos 1944), 2. Dünya Savaşı'nda Meşe Yaprağı İlaveli Şövalye Demir Haçı'yla taltif edilmiş bir Alman Luftwaffe As Pilotuydu. "As Pilot" 5 veya daha çok uçak düşürmüş askeri havacıların kazandığı bir unvandır.
İlk yılları
[değiştir | kaynağı değiştir]Ademeit, bir Regierungsbaurat'ın (Yapı Memuru) oğlu olarak 8 Şubat 1912'de Breslau, Alman İmparatorluğu'nda doğdu. Königsberg Üniversitesi'nden mezun oldu. Ardından Berlin Teknik Üniversitesi ve Braunschweig Teknik Üniversitesi'nde kimya bölümünü bitirdi. 1 Ağustos 1936'da Luftwaffe'ye katıldı.[1]
9 Aralık 1938'de uçuş eğitimini tamamladı ve subay adayı oldu. [1]
2. Dünya Savaşı
[değiştir | kaynağı değiştir]1940 İlkbaharı'nda Unteroffizier Ademeit Jagdgeschwader 54'in 3. Staffel'ine transfer edildi ve Britanya Muharebesi'ne katıldı. Kanal üzerinde düşürülmesinden kısa bir süre sonra, 18 Eylül 1940'da ilk hava zaferini elde etti. Düşürüldükten sonra paraşütle atlayarak kurtuldu ve Seenotdienstler tarafından kurtarıldı.
Haziran 1941'de Barbarossa Harekatı'nın başlamasıyla I./JG 54'e transfer edildi. Buradaki başarılarından dolayı terfiler ve madalyalarla ödüllendirildi. 7 Mart 1943'te bir önceki gün çatışmada öldürülen Oberleutnant Hans Beisswenger'ın yerine JG 54'in 6. Staffel'ine Staffelkapitän olarak atandı. [2]
Ekim 1943'te 100. hava zaferine ulaştı. Ademeit, bunu başaran 61. Luftwaffe as pilotuydu.[3] 4 Şubat 1944'te Hauptmann Walter Nowotny'nin yerine I. Gruppe/JG 54'in Gruppenkommandeur'luğuna atandı.[4] Ağustos 1944'ün başlarında vekaleten JG 54'ün Geschwaderkommodore'luğuna atandı.
7 Ağustos 1944'te Focke Wulf Fw 190 A-5 uçağıyla bir IL-2 Sturmovik'in peşine takıldı fakat bu görevden geri dönemedi. Çatışmada kaybolduğu düşünüldü.[5] Berlin radyosu 29 Eylül 1944'te ölümünü duyurdu.[6] Kariyeri boyunca 600'ün üstünde görev ve 166 hava zaferi elde etti. Ölümünün ardından Major'luğa terfi ettirildi. [5]
Madalyalar
[değiştir | kaynağı değiştir]- 2. Sınıf (7 Eylül 1940) & 1. Sınıf Demir Haç (5 Eylül 1941) [7]
- Luftwaffe Cephe Hizmeti Rozeti
- Luftwaffe Onur Kupası (8 Aralık 1941) [5][8]
- Doğu Cephesi Madalyası
- Altın Alman Haçı (25 Şubat 1942) [9]
- Şövalye Haçı (16 Nisan 1943) [10][11]
- Meşe Yaprağı İlaveli Şövalye Demir Haçı (2 Mart 1944) [10][12]
Kaynaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]Alıntılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Stockert 2007, s. 29.
- ^ Prien et al. 2012, s. 264.
- ^ Obermaier 1989, s. 243.
- ^ Weal 2001, s. 118.
- ^ a b c Obermaier 1989, s. 60.
- ^ Associated Press, "Nazi Air Ace Lost", The San Bernardino Daily Sun, San Bernardino, California, Saturday 30 September 1944, Volume 51, page 1.
- ^ Thomas 1997, s. 2.
- ^ Patzwall 2008, s. 40.
- ^ Patzwall & Scherzer 2001, s. 11.
- ^ a b Scherzer 2007, s. 188.
- ^ Fellgiebel 2000, s. 113.
- ^ Fellgiebel 2000, s. 79.
Bibliyografya
[değiştir | kaynağı değiştir]- Bergström, Christer. "Bergström Black Cross/Red Star website". Identifying a Luftwaffe Planquadrat. 22 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2018.
- Fellgiebel, Walther-Peer (2000) [1986]. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 — Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile [The Bearers of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939–1945 — The Owners of the Highest Award of the Second World War of all Wehrmacht Branches] (Almanca). Friedberg, Germany: Podzun-Pallas. ISBN 978-3-7909-0284-6.
- Mathews, Andrew Johannes; Foreman, John (2014). Luftwaffe Aces — Biographies and Victory Claims — Volume 1 A–F. Walton on Thames: Red Kite. ISBN 978-1-906592-18-9.
- Obermaier, Ernst (1989). Die Ritterkreuzträger der Luftwaffe Jagdflieger 1939 – 1945 [The Knight's Cross Bearers of the Luftwaffe Fighter Force 1939 – 1945] (Almanca). Mainz, Germany: Verlag Dieter Hoffmann. ISBN 978-3-87341-065-7.
- Patzwall, Klaus D.; Scherzer, Veit (2001). Das Deutsche Kreuz 1941 – 1945 Geschichte und Inhaber Band II [The German Cross 1941 – 1945 History and Recipients Volume 2] (Almanca). Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall. ISBN 978-3-931533-45-8.
- Patzwall, Klaus D. (2008). Der Ehrenpokal für besondere Leistung im Luftkrieg [The Honor Goblet for Outstanding Achievement in the Air War] (Almanca). Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall. ISBN 978-3-931533-08-3.
- Prien, Jochen; Stemmer, Gerhard; Rodeike, Peter; Bock, Winfried (2003). Die Jagdfliegerverbände der Deutschen Luftwaffe 1934 bis 1945—Teil 6/II—Unternehmen "BARBAROSSA"—Einsatz im Osten—22.6. bis 5.12.1941 [The Fighter Units of the German Air Force 1934 to 1945—Part 6/II—Operation "BARBAROSSA"—Action in the East—22 June to 5 December 1941] (Almanca). Eutin, Germany: Struve-Druck. ISBN 978-3-923457-70-0.
- Prien, Jochen; Stemmer, Gerhard; Rodeike, Peter; Bock, Winfried (2005). Die Jagdfliegerverbände der Deutschen Luftwaffe 1934 bis 1945—Teil 9/I—Winterkampf im Osten—6.12.1941 bis 30.4.1942 [The Fighter Units of the German Air Force 1934 to 1945—Part 9/I—Winter War in the East—6 December 1941 to 30 April 1942] (Almanca). Eutin, Germany: Struve-Druck. ISBN 978-3-923457-76-2.
- Prien, Jochen; Stemmer, Gerhard; Rodeike, Peter; Bock, Winfried (2006). Die Jagdfliegerverbände der Deutschen Luftwaffe 1934 bis 1945—Teil 9/III—Vom Sommerfeldzug 1942 bis zur Niederlage von Stalingrad—1.5.1942 bis 3.2.1943 [The Fighter Units of the German Air Force 1934 to 1945—Part 9/III—From the 1942 Summer Campaign to the Defeat at Stalingrad—1 May 1942 to 3 February 1943] (Almanca). Eutin, Germany: Struve-Druck. ISBN 978-3-923457-78-6.
- Prien, Jochen; Stemmer, Gerhard; Rodeike, Peter; Bock, Winfried (2012). Die Jagdfliegerverbände der Deutschen Luftwaffe 1934 bis 1945—Teil 12/III—Einsatz im Osten—4.2. bis 31.12.1943 [The Fighter Units of the German Air Force 1934 to 1945—Part 12/III—Action in the East—4 February to 31 December 1943] (Almanca). Eutin, Germany: Buchverlag Rogge. ISBN 978-3-942943-07-9.
- Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives [The Knight's Cross Bearers 1939–1945 The Holders of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939 by Army, Air Force, Navy, Waffen-SS, Volkssturm and Allied Forces with Germany According to the Documents of the Federal Archives] (Almanca). Jena, Germany: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
- Spick, Mike (1996). Luftwaffe Fighter Aces. New York: Ivy Books. ISBN 978-0-8041-1696-1.
- Stockert, Peter (2007). Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 5 [The Oak Leaves Bearers 1939–1945 Volume 5] (Almanca). Bad Friedrichshall, Germany: Friedrichshaller Rundblick. OCLC 76072662.
- Thomas, Franz (1997). Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 1: A–K [The Oak Leaves Bearers 1939–1945 Volume 1: A–K] (Almanca). Osnabrück, Germany: Biblio-Verlag. ISBN 978-3-7648-2299-6.
- Weal, John (2001). Jagdgeschwader 54 'Grünherz'. Oxford, UK: Osprey Publishing. ISBN 978-1-84176-286-9.
- Zabecki, David T., (Ed.) (2019). The German War Machine in World War II. Santa Barbara, California: ABC-Clio. ISBN 978-1-44-086918-1.