İçeriğe atla

The Pride of the Yankees

Vikipedi, özgür ansiklopedi
The Pride of the Yankees: The Life of Lou Gehrig
YönetmenSam Wood
YapımcıSamuel Goldwyn
William Cameron Menzies
SenaristJo Swerling
Herman J. Mankiewicz
Hikâye (eser)Paul Gallico
OyuncularGary Cooper
Teresa Wright
Babe Ruth
Walter Brennan
MüzikLeigh Harline
Görüntü yönetmeniRudolph Maté
KurguDaniel Mandell
StüdyoSamuel Goldwyn Productions
DağıtıcıRKO Radio Pictures
Çıkış tarih(ler)i14 Temmuz 1942 (1942-07-14)
Süre128 dakika
ÜlkeABD
Dilİngilizce
Hasılat$3,671,000 (US rentals)[1]

The Pride of the Yankees, Sam Wood'un yönettiği ve Gary Cooper, Teresa Wright ve Walter Brennan'ın oynadığı, yapımcılığını Samuel Goldwyn'in yaptığı 1942 Amerikan filmidir. Film, filmin gösterime girmesinden bir yıl önce, 37 yaşındayken, daha sonra halk tarafından "Lou Gehrig hastalığı" olarak bilinen amyotrofik lateral sklerozdan ölen New York Yankees beyzbol takımının efsane oyuncusu Lou Gehrig'e adanmıştır.

Yankee takım arkadaşları Babe Ruth, Bob Meusel, Mark Koenig ve Bill Dickey, spor spikeri Bill Stern filmde kendilerini oynuyorlar. Paul Gallico'nun bir öyküsünden Herman J. Mankiewicz, Jo Swerling ve adı geçmeyen Casey Robinson tarafından uyarlanan film, 11 Oscar adaylığı aldı. Film Gehrig'in 1939'da Yankee Stadyumu'ndaki dokunaklı veda konuşmasının yeniden canlandırılmasıyla sona erer. Filmin ikonik kapanış cümlesi - "Bugün kendimi dünyanın en şanslı adamı olarak görüyorum" - Amerikan Film Enstitüsü'nün en iyi 100 film alıntısı listesinde 38. sıradadır.[2]

  1. ^ "All-time Film Rental Champs". Variety. 15 Ekim 1990. s. M162 to 166. 
  2. ^ IMDb'de The Pride of the Yankees

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]