İçeriğe atla

Tikveş Ayaklanması

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Tikveş Ayaklanması
Tarih1913
Bölge
Taraflar
Sırbistan Krallığı İç Makedon Devrimci Örgütü (IMRO)
Kuzey Makedonya tarihi
Makedonya Cumhuriyeti arması
Kronolojik
Osmanlı Makedonyası
Karpoş İsyanı
Milli uyanış
İlinden Ayaklanması
Kruşevo Cumhuriyeti
Vardar Banlığı
Ulusal Kurtuluş Savaşı
Anti-Faşist Meclisi (ASNOM)
Ulusal Kurtuluş Cephesi
Kuzey Yunanistan göçleri
Makedonya Sosyalist Cumhuriyeti
1963 Üsküp depremi
Kuzey Makedonya
2001 Çatışması
Ohri Çerçeve Anlaşması
Konusal
Askeri tarih
Demografik
Makedon halkının tarihçesi
İlgili
Makedonya Bölgesi
Adlandırma Sorunu
Resmi Tatiller
Tikveş ayaklanması kurbanlarına adanmış anıt

Tikveş Ayaklanması (BulgarcaТиквешко въстание, MakedoncaТиквешко востание, SırpçaТиквешки устанак / Tikveški ustanak), 1913 yılının haziran ayı sonlarında Makedonya'nın Tikveş bölgesinde gerçekleşen bir ayaklanmadır.

İç Makedon Devrimci Örgütü (IMRO) tarafından Birinci ve İkinci Balkan Savaşı arasında Vardar Makedonyası'ndaki Sırp birliklerine karşı düzenlendi. Birinci Balkan Savaşı sınır düzenlemelerine son noktayı koyarken, Osmanlı'nın Yunan ve Sırp kontrolüne giren bölgelerindeki Bulgar Eksarhlığı ve Makedon Bulgar etnik toplumu üzerindeki baskılar artıyordu.[1] Uluslararası Balkan Savaşları Komisyonu raporuna göre, Sırbistan orada "terör yoluyla asimilasyon" programı uyguladı.[2][3] IMRO, Vardar nehrinin sol yakasında bulunan Bulgar ordusuyla yakın koordinasyon içinde hareket etti. İsyan, 15 Haziran 1913'te[4] gizli ayaklanma komplosunun yerel Sırp yetkililer tarafından ifşa edilmesi nedeniyle erken başladı. Organizatörler, Bulgar Ordusu bölgede operasyonlara başladıktan sonra zalimlere karşı silahlı direniş başlatmayı planlamışlardı.

İsyan Kavadarci, Negotino ve Vatasha köyü bölgelerine yayıldı. Doncho Lazarov ve Mishe Shkartov liderliğinde iki büyük isyancı grup kuruldu. Negotino'daki Sırp ordusu birliği saldırıya uğradı ve kasabadan zorla çıkarıldı, kısa süre sonra Kavadarci ve Vatasha kurtarıldı. İsyanlar sonucu bu yerleşim yerlerinde geçici bir Bulgar hükûmeti kuruldu. Yeniden düzenlenen Sırp ordusu birlikleri ve Vasilije Trbić liderliğindeki düzensizler ayaklanmayı bastırmak için gönderildi. 25 Haziran'da Bulgar ordusu yardımının yakın zamanda gelmeyeceğini anlayan isyancılar kasabalardan ayrıldı. Sonraki günlerde Sırp ordusu ayaklanmayı acımasızca bastırdı ve isyan bölgelerindeki Bulgar halkına terör estirdi. Bazı kaynaklara göre Kavadarci'de 363, Negotino'da 230 ve Vatasha'da 40 sivil Bulgar öldürüldü.[5] Sonuç olarak, Birinci Balkan Savaşı'nın sonuçlarından memnun olmayan Bulgaristan, 29 Haziran 1913'te eski müttefikleri olan Sırbistan ve Yunanistan'a saldırarak İkinci Balkan Savaşı'nı başlattı.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Igor Despot, The Balkan Wars in the Eyes of the Warring Parties: Perceptions and Interpretations; iUniverse, 2012, 1475947038, p. 200.
  2. ^ Paul Mojzes, Balkan Genocides: Holocaust and Ethnic Cleansing in the Twentieth Century, Rowman & Littlefield Publishers, 2011, 1442206659, p. 38.
  3. ^ Benjamin Lieberman, Terrible Fate: Ethnic Cleansing in the Making of Modern Europe; Rowman & Littlefield, 2013, 144223038X, p. 75.
  4. ^ Гоцев, Димитър. Национално-освободителната борба в Македония 1912-1915, София 1981, с. 48 (Gotsev, Dimitar. The National Liberation Struggle in Macedonia, Sofia 1981, p. 48)
  5. ^ Гоцев, Димитър. Национално-освободителната борба в Македония 1912-1915, София 1981, с. 51 (Gotsev, Dimitar. The National Liberation Struggle in Macedonia, Sofia 1981, p. 51)