İllegalizm
Makale serilerinden |
İllegalizm veya yasadışıcılık, öncelikle Fransa, İtalya, Belçika ve İsviçre'de 1890'ların sonları ve 1900'lerin başlarında bireyci anarşizmin bir uzantısı olarak gelişen bir anarşizm eğilimidir.[1] Illegalistler, yaşam biçimi olarak suçluluğu açıkça veya gizlice benimserler. Illegalizm, suç türünü belirtmez, ancak genellikle hırsızlık ve dükkândan hırsızlıkla ilişkilendirilir.[2]
Clément Duval ve Marius Jacob gibi bazı anarşistler, bireysel tazminat (la reprise individuelle) teorilerini ve eylemin propaganda (propaganda of the deed) kavramını kullanarak hırsızlığı meşrulaştırdılar ve suçlarını daha geniş bir direniş hareketini kolaylaştırmak için eğitici ve organizasyonel bir araç olarak gördüler. Jules Bonnot ve Bonnot Çetesi ise, eylemlerini bencil anarşizm terimleriyle değerlendirerek Max Stirner'in felsefesine atıfta bulundular. Bu farklı yaklaşımlar, anarşist düşünce içinde çeşitli perspektiflerin olduğunu ve farklı nedenlerle suç eylemlerine başvurulabileceğini göstermektedir. Ancak önemli olan, her eylemin toplumsal bir amaca hizmet etme potansiyeline sahip olması ve toplumda geniş bir direniş ve dönüşüm hareketine katkıda bulunma ihtimalidir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Imrie & 1994–95: "Parallel to the social, collectivist anarchist current there was an individualist one whose partisans emphasized their individual freedom and advised other individuals to do the same...Some individualists rebelled by withdrawing from the economy and forming voluntary associations to achieve self-sufficiency. Others took the route of illegalism, attacking the economy through the direct individual reappropriation of wealth. Thus theft, counterfeiting, swindling and robbery became a way of life for hundreds of individualists, as it was already for countless thousands of proletarians."
- ^ Parry (1987), s. 5: "The illegalists in this study,...As anarchist individualists, they came from a milieu whose most important theoretical inspiration was undoubtedly Max Stirner—whose work The Ego and Its Own remains the most powerful negation of the State, and affirmation of the individual, to date."
Bilbiyografya
[değiştir | kaynağı değiştir]- Without a Glimmer of Remorse. Sharkey, Paul tarafından çevrildi. Hastings: Read and Noir Books. 2006. ISBN 1-873976-28-3. Yazar
|ad1=
eksik|soyadı1=
(yardım) - The Dynamite Club: How a Bombing in Fin-de-Siècle Paris Ignited the Age of Modern Terror. Houghton Mifflin Harcourt. 2009. ISBN 978-0-618-55598-7. Yazar
|ad1=
eksik|soyadı1=
(yardım) - The Bonnot Gang. London: Rebel Press. 1987. ISBN 0-946061-04-1. Yazar
|ad1=
eksik|soyadı1=
(yardım)
Daha fazlası için
[değiştir | kaynağı değiştir]- "Illegalism". Freedom. 18 Ocak 2010. 6 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2023. Yazar
|ad1=
eksik|soyadı1=
(yardım) - "Illegalism and Ultra-Leftism". On a raison de se révolter. Abidor, Mitchell tarafından çevrildi. Paris: Gallimard. 1974. Erişim tarihi: 17 Mart 2023 – Marxists Internet Archive vasıtasıyla.
Siyaset ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
Anarşizm ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |