arımı

Türkçe

Köken

(ar): ar + -ımı

(arı): arı + -mı

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /aɾɯˈmɯ/
• Heceleme: a‧rı‧mı

Ad

arımı

1. ar (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs belirtme tekil çekimi
2. arı (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs belirtme tekil çekimi