Kontent qismiga oʻtish

Fusitriton oregonensis

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Oregon tukli tritoni
Ilmiy tasniflash
Hayvonlar
Molyuskalar
Gastropoda
Caenogastropoda
Littorinimorpha
Cymatiidae
Fusitriton
F. oregonensis
Binar nomi
Fusitriton oregonensis

Redfield, 1846

Fusitriton oregonensis (Oregon tukli tritoni) — yirik yirtqich dengiz salyangozi turi, Cymatiidae oilasiga mansub dengiz gastropod mollyuskasi.

Salyangozga 1846-yilda konxolog Jon Xovard Redfild tomonidan Oregon hududi sharafiga oregonensis („Oregon“ degan maʼnoni anglatadi) nomi berilgan[1][2][3].

1989-yilda 65- Qonunchilik Assambleyasi tomonidan Oregon shtatining ramzi deb eʼlon qilingan.

Oregon tukli tritoni Shimoliy Amerikaning shimoli-gʻarbiy qirgʻogʻida yashaydi. Chigʻanoqlar Alyaskadan Kaliforniyagacha, shuningdek, Shimoliy Yaponiyada ham uchraydi. Chigʻanoqlar koʻpincha suv toshqini paytida qirgʻoqlarga chiqib qoladi[1][4].

Qobiq tavsifi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Chigʻanoqlarining uzunligi 8 to 13 centimetr (3 to 5 in) gacha oʻsadi[5]. Qobiq ochiq jigarrang rangga ega va kulrang-jigarrang tukli periostracum bilan qoplangan, shuning uchun „sochli“ deb nomlanadi. Qobiq choʻzilgan konus shaklida boʻlib, markaziy oʻq atrofida oltita burilish mavjud.

Balogʻatga yetmagan yosh molyuska
Qobiqning abapertural koʻrinishi.

Bu tur subtidal tarzda keng tarqalgan. [6]

Hayotiy odatlar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Fusitriton oregonensisning yetilmagan parasperm lansetasi (bepusht sperma morf) ning elektron mikroskopik tasviri, dum choʻtkasi hali ham mavjud boʻlib, keyinchalik parasperm tanasining bir qismiga aylanadi. U sperma raqobati yuzaga kelganda ishlab chiqariladi.

Salyangozning ozuqasi haqida juda kam narsa maʼlum, ammo ular boshqa mollyuskalar[7] assidiyalar („dengiz squirtsi“), [8] va kamdan-kam hollarda dengiz kirpilari bilan oziqlanishi maʼlum[9]. Bu tur har qanday dengiz umurtqasiz hayvonlarining lichinkalari rivojlanishining eng uzun davri boʻyicha rekordga ega boʻlib, tegishli yashash muhitini taqdim etgunga qadar metamorfozni 4 yildan ortiq davom ettira oladi[10].

  1. 1,0 1,1 State Symbols: Mountains to National Wildlife Refuges, Oregon Blue Book
  2. „Fusitriton oregonensis“. Gastropods.com. 2007-yil 27-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 16-avgust 2007-yil.
  3. „Harvard University Index of Botanists“. Qaraldi: 16-avgust 2007-yil.
  4. „Fusitriton oregonensis“. Gastropods.com. 2007-yil 27-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 16-avgust 2007-yil.„Fusitriton oregonensis“. Gastropods.com. Archived from the original on 2007-09-27. Retrieved 2007-08-16.
  5. „eNature: Oregon Hairy Triton“. eNature. 2007-yil 29-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 16-avgust 2007-yil.
  6. „Washington State University Extension, Intertidal Organisms EZ-ID Guides: Fusitriton oregonensis (Oregon triton)“. 2010-yil 31-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 15-avgust 2007-yil.
  7. „eNature: Oregon Hairy Triton“. eNature. 2007-yil 29-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 16-avgust 2007-yil.„eNature: Oregon Hairy Triton“. eNature. Archived from the original on 2007-09-29. Retrieved 2007-08-16.
  8. Young, C.M. (1985-yil yanvar). „Abundance patterns of subtidal solitary ascidians in the San Juan Islands, Washington, as influenced by food preferences of the predatory snail Fusitriton oregonensis“. Marine Biology. 84-jild, № 3. 309–321-bet. doi:10.1007/BF00392501. {{cite magazine}}: sana kiritilishi kerak boʻlgan parametrga berilgan qiymatni tekshirish lozim: |date= (yordam)
  9. Duggins, David O. (1983-yil dekabr). „Starfish predation and the creation of mosaic patterns in a kelp-dominated community“. Ecology. 64-jild, № 6. 1610–1619-bet. doi:10.2307/1937514. JSTOR 1937514. {{cite magazine}}: sana kiritilishi kerak boʻlgan parametrga berilgan qiymatni tekshirish lozim: |date= (yordam)
  10. Strathmann, Megumi F.; Richard R. Strathmann (October 1, 2007). „An extraordinarily long larval duration of 4.5 years from hatching to metamorphosis for teleplanic veligers of Fusitriton oregonensis. The Biological Bulletin. 213-jild, № 2. 152–159-bet. doi:10.2307/25066631. JSTOR 25066631. PMID 17928522. Qaraldi: 2009-05-04.