xayolparast
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]xa-yol-pa-rast
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]XAYOLPARAST Bu sifat 'biror ishni amalga oshirish toʻgʻrisida oʻylash, fikr yuritish' maʼnosini anglatadigan arabcha xayol otiga (АРС, 243) 'sajda kil-’ maʼnosini anglatadigan tojikcha parastidan feʼlining parast hozirgi zamon asosini (ТжРС, 298) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'xayol surishni yaxshi koʻradigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 311).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash][a. + f. — xayol
surishni yaxshi koʻruvchi] Koʻp xayol suruvchi. ◆ U juda kamgap, ammo koʻp kitob oʻqir, oʻlgu-day xayolparast edi. S. Zunnunova, „Koʻk chi-rokdar“ . ◆ Keyinchalik kampir buvi nevaraning xayolparast, xomush boʻlib qolganini payqab, jannatu doʻzaxlardan kamroq gapiradigan boʻldi.. Mirmuhsin, „Umid“ .
2 Fantaziyaga moyil odam. ◆ Men shu vaqt-gacha olimlarni xayolparast boʻladi, deb yurar edim. H. Zohidiy, „Sogʻlar va dogʻlar“ . ◆ Mut-rib, xayolparastsan, inim, degandek, Avazga tanaomuz razm soldi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ХАЁЛПАРАСТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.