Aller au contenu

aiwî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « aiwe », avou l’ cawete «  ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
aiwî aiwîs

aiwî omrin

  1. plaece ki tertos î pout aler a l' aiwe.
  2. batch metou dizo l' cråne d' on robinet.
    • Dji tuze d' astampêye astok di l' aiwî ki dji rneteye mes canadas ddins Émile Gilliard (fråze rifondowe).
  3. grande taile.
    • On moude les vatches divins èn aiwî. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • E l' aiwî, on fwait l' påsse des galets et des dorêyes, on cbat les boûketes, on fwait l' côrin et l' riz; on-z î vude li verdeure sitouvêye po l' fé rafroedi, evnd. Motî Haust (fråze rifondowe).
  4. (belès-letes) grosse cwantité d' aiwe.
    • Vola l' tins ki s' enûle et l' cir vude ses aiwîs,
      Po dispierter l' coete aiwe et fé rtchanter l' vivîLouis Lagauche, "L' inmant", Li vivî, (1947), p. 88 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. Les Aiwîs : no d' ene plaece di Biou.

Sinonimeye

[candjî]
  • (batch metou dizo l' cråne d' on robinet) : saiwoe

Dizotrins mots

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8

Ratournaedjes

[candjî]
plaece k' on-z î pout trover d' l' aiwe
saiwoe
grosse cwantité d' aiwe