Aller au contenu

magna

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « magnî » avou l’ cawete « -a ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

magna omrin

  1. (amagnî) åk po magnî.
    • Les ovrîs ndalént l' åmatén, tot frisses, avou des bagues bén prôpes, et leu magna padzo leu bresse Gilbert Mottard (fråze rifondowe).
  2. (antomeye) boke, oxhea del boke. (dins ene dijhêye måloniesse).
  3. djin k' a ene laide boke.
    • (Li macrea) esprinda ene sacwè k' on s' veyeut rodje et bleu
      Råya foû d' on ridant on ptit schårdé muroe
      Et nos fjha vey on laid magna ås pleus, tot djaene
      Ki dj' ricnoxha docô po esse ene viye vijhene — Paul Villers, Li spér del cinse (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. clape ti magna: clô t' gueuye! (F. fermes-la.)
  2. dji vs frè peter vosse magna: dji vos va fote ene tchofe.

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E165, E212, R13

Ratournaedjes

[candjî]
pitite sacwè a magnî Loukîz a : magnxhon
boke, dins ene dijhêye måhonteuse Loukîz a : gueuye
oxhea del boke Loukîz a : djoixhe